Winnende goal in WK-finale loodzware erfenis voor ‘talent van de eeuw’

Duitsland en Argentinië hadden elkaar op 13 juli 2014 112 minuten lang in een wurggreep gehouden toen twee invallers besloten de finale van het WK in Brazilië op zijn kop te zetten. André Schürrle wist met een bekeken boogballetje Martín Demichelis te verrassen, waarna Mario Götze de bal met de borst kon controleren en in één beweging achter Sergio Romero volleerde. De pas 22-jarige spelmaker werd op die broeierige avond in het Maracanã de eerste invaller met het winnende doelpunt in een WK-finale en de jongste doelpuntenmaker in een eindstrijd sinds Wolfgang Weber dat namens West-Duitsland in 1966 eveneens op 22-jarige leeftijd deed. Bijna zes jaar later is het eerste waaraan gedacht word als de pas 27-jarige Götze ter sprake komt nog altijd dit doelpunt, daar de ‘Duitse Lionel Messi’ zijn belofte niet in heeft weten in te lossen en na dit seizoen waarschijnlijk een stapje terug moet doen qua status en salaris.

Door Robin Bruggeman

Götze had op het moment dat hij zijn carrièrebepalende treffer maakte de voetbalwereld al verschillende malen opgeschud. De jongeling was in 2011 als eerste Duitser ooit uitgeroepen tot Golden Boy en won in datzelfde jaar de landstitel met het Borussia Dortmund van Jürgen Klopp, dat een seizoen later het kampioenschap wist te prolongeren. Tot ontzetting van de supporters van die Borussen koos hij in de zomer van 2013 voor een transfer naar rivaal Bayern München en werd hij met een transfersom van 37 miljoen euro de duurste Duitse speler tot dan toe. Het ‘talent van de eeuw’, zoals hij door voormalig Ballon d’Or-winnaar Matthias Sammer werd omschreven, kon echter maar moeizaam zijn draai vinden in het elftal van Josep Guardiola. Pep koos in eerste instantie voor een 4-1-4-1-opstelling waarin Götze’s kwaliteiten niet helemaal tot zijn recht kwamen en dat kwam hem al snel op commentaar te staan van clubicoon Franz Beckenbauer: “Het is niet logisch om Götze als een spits te laten spelen. Hij komt er niet aan te pas tegen drie enorme verdedigers. Bayern doet helemaal niets met zijn potentie als hij op die positie speelt.”

Ondanks tien Bundesliga-goals in zijn eerste seizoen bij Bayern en een iets andere opstelling die Götze beter zou moeten passen, hield Guardiola een voorkeur voor landgenoot Thiago Alcántara als aanvallende middenvelder en in zijn derde seizoen in dienst van der Rekordmeister zou hij door blessures en vormverlies slechts veertien wedstrijden in de Duitse competitie spelen. Zo kon het dat het talent dat drie jaar eerder met veel bombarie binnen werd gehaald, richting de zomer van 2016 naar de uitgang van de Allianz Arena werd geschreven. Liverpool, dat niet lang daarvoor in zee was gegaan met zijn oude trainer Klopp, leek lange tijd de meest logische bestemming voor Götze en na afloop van de zomer van dat jaar heerste er onder de fans van the Reds zelfs wat teleurstelling dat ‘slechts’ Sadio Mané binnen was gehaald. Götze koos op zijn beurt voor een terugkeer op het oude nest bij Dortmund met als doel de vorm en het spelplezier terug te vinden die hem in de jaren daarvoor tot een van de meest begeerde talenten van Europa hadden gemaakt.

Terugkeer naar Dortmund
Met een transfersom van 22 miljoen vormde zijn rentree een flinke investering en op het moment van zijn komst was er enkel voor Henrikh Mkhitaryan een hogere transfersom betaald. In zijn tweede periode bij BVB toonde Götze vlagen van zijn klasse, maar slaagde er bijvoorbeeld nooit in om het niveau en de status van maatje Marco Reus, die als een van de weinige sterspelers de club trouw bleef na de periode-Klopp, te evenaren. In het seizoen na zijn terugkeer kwam hij vanwege een stofwisselingsziekte de laatste paar maanden niet in actie en ook in de jaren daarna bleef zijn fitheid een groot vraagteken. Götze beleefde vorig seizoen onder Lucien Favre zijn beste jaar sinds zijn debuutseizoen bij Bayern met zeven doelpunten en zeven assists in de Bundesliga, maar ook in dat seizoen was hij voornamelijk een ‘rotatiespeler’ als valse spits en als nummer 10. In de huidige, door de coronacrisis stilgevallen, voetbaljaargang maakte Götze vooralsnog, verspreid over 13 wedstrijden, slechts 501 minuten in de Duitse competitie. Met drie doelpunten kan hij voor dit seizoen wel een aardig moyenne overleggen en als de Bundesliga inderdaad op 9 mei wordt hervat, weet hij deze cijfers mogelijk nog verder op te krikken.

Een respectabel aantal doelpunten dit seizoen zal Götze niet slecht uitkomen daar hij aankomende zomer, of wanneer de eerstvolgende transferperiode dan ook zal zijn, op zoek moet naar een nieuwe werkgever. De 63-voudig international van die Mannschaft bevindt zich met een vermeend jaarsalaris van tien miljoen in de top van het salarishuis en Dortmund vindt zijn inbreng niet indrukwekkend genoeg om hem daarmee te houden. Onderhandelingen over een nieuw contract voor Götze zijn in de afgelopen maanden dan ook stukgelopen en de kans is groot dat de aanvallende middenvelder volgend seizoen aan zijn eerste avontuur buiten de Bundesliga gaat beginnen. Vanuit de eigen competitie is er naar verluidt wel interesse van bijvoorbeeld Bayer Leverkusen en Hertha BSC, maar zij zijn op het eerste gezicht niet bereid om aan Götze’s eisen te voldoen. Een hereniging met Klopp wordt eveneens geopperd in de Engelse tabloids, maar een met zijn fitheid en vorm worstelende Götze lijkt op dit moment nauwelijks een versterking voor Liverpool, dat zich sinds de eerste geruchten van bijna vier jaar geleden heeft ontwikkeld tot een van de beste elftallen van Europa.

Avontuur in de Serie A?
Götze zal zich zodoende waarschijnlijk op een niveau lager moeten richten, concludeerde onlangs ook voormalige Dortmund-aanvaller Michael Rummenigge. De jongere broer van Bayern-icoon Karl-Heinz Rummenigge stelde in zijn column in Sportbuzzer dat de Europese top niet meer op Götze zit te wachten: “Dan denk ik aan clubs in de orde van Everton, West Ham United of de Italiaanse subtop. In de Bundesliga zou hij passen bij Borussia Mönchengladbach of anders bij Leverkusen.” Rummenigge krijgt met zijn opmerking over de Italiaanse subtop mogelijk deels gelijk, aangezien Lazio in de afgelopen dagen naar voren is gekomen als voorname kandidaat. De Romeinen, normaal gesproken goed voor een notering onder de titelkandidaten, hebben zich dit seizoen ontpopt tot de verrassende uitdager van Juventus en zouden voor aankomende zomer een soortgelijke stunt in gedachten hebben als negen jaar geleden, toen Miroslav Klose verrassend werd overgenomen van Bayern. Om deze transfer van de grond te krijgen moet Götze echter wel genoegen nemen met een flinke salarisverlaging, aangezien i Biancocelesti niet verder willen gaan dan een jaarsalaris van vier miljoen. In de Serie A worden verder Internazionale, AC Milan en AS Roma genoemd als mogelijke opties, terwijl een lucratief avontuur in de Amerikaanse Major League Soccer ook tot de mogelijkheden behoort.

Dit laatste scenario zou een aftocht door de achterdeur betekenen voor de man die een jaar of vijf geleden de voetbalwereld nog aan zijn voeten had liggen. Götze loopt echter nog altijd rond met het gewicht van zijn snelle opkomst, en dan met name dat ene doelpunt in die ene wedstrijd van zes jaar geleden, op zijn schouders, zo stipte hij aan in gesprek met The Athletic: “Wanneer ik gestopt ben, zal dit waarschijnlijk de ervaring worden die ik het meest koester, het eerste wat me dan te binnen zal schieten. Er is niets mooiers dan het beslissende doelpunt maken. Voor mijn actieve carrière is het echter waarschijnlijk niet echt geweldig geweest. De enorme emotionele respons heeft ook tot enorme verwachtingen geleid. Mensen kregen in hun hoofd dat ik de jongen was die beslissende doelpunten maakt op beslissende momenten. Dat werd over het algemeen aangenomen. Het belangrijkste voor mij op dit moment is dat ik geniet van het voetbal. Wat ‘je potentie waarmaken’ precies betekent? Ik ben er geen groot fan van om me voor te stellen wat had kunnen gebeuren. Dat heeft geen zin. Het enige wat ik kan doen is eerlijk blijven tegenover mezelf en het pad dat ik bewandel. Ik wil groeien, ik wil beter worden, ik wil uit elk moment het maximale halen. Ik wil kunnen zeggen dat ik mijn eigen weg heb gekozen en het maximale heb gepresteerd.”

In een periode waarin het voetbal compleet stil is komen te liggen wordt er nog meer teruggeblikt dan normaal en dat confronteert Götze vaker dan ooit met het mooiste en moeilijkste moment uit zijn loopbaan. Zo werd ook de finale van het WK van 2014 uit de la getrokken in Duitsland én in Argentinië en dat leverde Götze een bijzondere boodschap op van TyC Sports, die hem nogmaals met de neus op de feiten drukte. De Argentijnse sportzender koos er namelijk voor om de finale die zo’n pijnlijke afloop kende voor het land in zijn geheel uit te zenden: “We dachten natuurlijk meteen aan jou. Het eerste dat we tegen je willen zeggen, is dat we niets tegen je hebben en er soms zelfs van genieten om je te zien spelen. Deze brief dient echter een ander doel en dat is om te vertellen hoeveel je van ons hebt afgenomen. Heb je enige idee hoeveel pijn je hebt veroorzaakt met dat doelpunt in de 112e minuut? Weet je wat het voor ons had betekend om wereldkampioen te worden in het Maracanã? Het zou een eeuwige overwinning zijn op onze aartsrivaal Brazilië, zelfs als zij daarna nog twintig WK’s hadden gewonnen en wij nul. Weet je hoe graag ik en iedereen die van voetbal houdt Messi een titel had zien winnen met Argentinië? Daar weet je niets van en misschien zal je het wel nooit begrijpen, maar je hebt het treurigste doelpunt van de wereld gemaakt.”