Wet uit de tijd van Lodewijk XIV zit ambitieuze Franse stuntclub dwars

Tussen OGC Nice, FC Nantes en AS Monaco is FC Versailles 78 de vreemde eend in de bijt in de halve finales van de Coupe de France, die komende week gespeeld worden. De op het vierde niveau van het Franse voetbal uitkomende club bereikte de laatste vier van het bekertoernooi door onder meer Toulouse - de koploper van de Ligue 2 - uit te schakelen. De voorlopig grootste wedstrijd in de clubhistorie kan door een wet die stamt uit de zeventiende eeuw echter niet in het eigen Stade de Montbauron worden afgewerkt. De rust van koning Lodewijk XIV vormt een groot struikelblok voor de ambities van FC Versailles.

Door Chris Meijer

Als je vanuit het Stade de Montbauron een klein stukje zuidwaarts loopt richting de Avenue de Paris, kun je zo’n anderhalve kilometer verder het immense Kasteel van Versailles zien liggen. Lodewijk XIV - ook wel bekend als de Zonnekoning - liet in de zeventiende eeuw het jachtslot van zijn vader Lodewijk XIII voor omgerekend twee- tot driehonderd miljoen euro ombouwen tot een reusachtig paleis, op een domein van achthonderd hectare. Om de rust in de omgeving te waarborgen en te voorkomen dat iets voor mensen het zicht op het Kasteel van Versailles zou ontnemen, werden alle lichtbronnen in een straal van vijf kilometer rond het domein verboden. Er zou nog altijd een wet bestaan die verbiedt dat er vanuit de kamer van koning Lodewijk XIV kunstlicht zichtbaar is.

Het Stade de Montbauron heeft dus geen verlichting, al ligt de reden daarvoor wel iets genuanceerder dan deze uit de zeventiende eeuw stammende wet. Het Kasteel van Versailles én het uitzicht vanuit de kamers kregen in 1979 een plaats op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Daardoor is vastgelegd dat er niets hoger gebouwd mocht worden dan de bebouwing en de natuur die er reeds bestond en heeft FC Versailles - in 1989 ontstaan uit een fusie tussen Racing Club de Versailles en Compagnons Sportifs Versaillais - nooit lichtmasten bij het Stade de Montbauron kunnen plaatsen. Tot nu was dat nooit echt een probleem, want FC Versailles bracht zijn gehele bestaan door op de lagere niveaus waar de wedstrijden overdag worden gespeeld en verlichting in het stadion in principe overbodig is.

FC Versailles heeft echter de ambitie om hogerop te gaan binnen de Franse voetbalpiramide. Toen Daniel Voisin in 2004 aantrad als president, was de club - waar Thierry Henry, Jérôme Rothen en Hatem Ben Arfa in de jeugd speelden - zowel sportief als financieel op sterven na dood. Onder zijn leiding groeide FC Versailles uit tot een stabiele club met een van de grootste ledenaantallen in Frankrijk (1200) en klom het eerste elftal op van het achtste niveau naar het vierde niveau. Maar toen FC Versailles in 2020 kampioen werd in de Championnat National 3, besefte Voisin dat het budget van 350.000 euro te klein was om zich structureel te handhaven in de Championnat National 2. Met het vastgoedbedrijf Fiducim - City-GC van Christophe Petit en Julien Ridon werd een investeerder gevonden die al langer op zoek was naar een mogelijkheid om in het voetbal te stappen.

“Toen we met de investeerders begonnen, wilden we de waarden van de club vooropstellen. We wilden ons niet gedragen als de ‘Qatari van het amateurvoetbal’ door enorm veel geld over de balk te smijten. Dit past niet bij het DNA van FC Versailles”, verklaarde Voisin, die aanvankelijk als voetbalvader bij FC Versailles betrokken raakte en de functies van scheidsrechter, leider en trainer bekleedde voordat hij tot voorzitter werd gekozen, in gesprek met So Foot. Er bestond intern een verschil van inzicht hoe het vervijfvoudigde budget besteed moest worden. Trainer Youssef Chibhi - al achttien jaar bij de club en sinds 2014 verantwoordelijk voor het eerste elftal - besloot om de selectie voor tachtig procent te vernieuwen met ervaren spelers. “Ik had liever gezien dat we nederig waren gebleven. Hiermee geef je eenzelfde signaal als Paris Saint-Germain naar je jeugdspelers: als je wil spelen, moet je ergens anders naartoe gaan. Vanaf het begin van dit seizoen zijn verschillende spelers en stafleden afgedankt, door beslissingen van de trainer. Dat is mijn fout, want ik heb hem te veel vrijheid gegeven.”

De investeerders besloten in november van het vorige kalenderjaar om een einde te maken aan de machtsstrijd. Voisin werd richting de uitgang gedwongen en vervangen door Jean-Luc Arribart, een voormalig speler van onder meer Stade Rennes en Stade Reims die na zijn actieve carrière als analist en commentator voor de Franse televisie werkte. Arribart moet de ambities van de investeerders kracht gaan bijzetten. Het betekent eigenlijk dat FC Versailles dit seizoen moet promoveren naar de Championnat National 1, al wordt dat niet direct hardop uitgesproken. “Ik zou liegen als onze ambitie was om stabiel in de Championnat National 2 te spelen. Maar we willen ook niet te hoog van de toren blazen en doen alsof we Paris Saint-Germain zijn”, zei Arribart tegenover So Foot. FC Versailles is momenteel koploper, met een voorsprong van drie punten op het tweede team van Lorient. De beloften kunnen niet promoveren en nummer drie Saint-Pryve Saint-Hilaire heeft een achterstand van zeven punten.

Gezien de selectie is FC Versailles dit seizoen misschien wel aan zijn stand verplicht om te promoveren. Ondanks dat les Bleus officieel nog een amateurclub zijn, kunnen vrijwel alle spelers met een gemiddeld maandsalaris van drieduizend euro volledig leven van het voetbal. Alleen Wilfried Alledji (management controller), Oussama Berkak (ICT-consultant) en Maël Durand de Gevigney (student fysiotherapie, overigens de enige zelfopgeleide speler in de basiself) hebben momenteel nog een baan of studie naast hun voetballoopbaan. Door de goede financiële situatie - een budget van anderhalf tot twee miljoen euro - is FC Versailles, in tegenstelling tot omliggende clubs, in staat om spelers weg te halen uit de provincies.

Een promotie zou FC Versailles voor een ingewikkeld probleem stellen. De wedstrijden op het derde niveau in de Championnat National 1 worden namelijk wel ‘s avonds afgewerkt en er wordt van clubs geëist dat ze een verlicht stadion hebben. Er wordt momenteel met de gemeente gezocht naar een oplossing, bijvoorbeeld door kleinere lichtmasten neer te zetten. Dit seizoen is tijdens de campagne in de Coupe de France al gebleken dat het ontbreken van verlichting in het Stade de Montbauron een probleempunt vormt. FC Versailles versloeg achtereenvolgens Olympique Lumbrois, AS Poissy, Sarre-Union en La Roche Vendée, alvorens Toulouse in de achtste finale de tegenstander was. Het duel met de koploper van de Ligue 2 kon niet verplaatst worden naar de middag, waarop FC Versailles besloot om de rol van thuisploeg terug te geven en de wedstrijd werd afgewerkt in Toulouse.

Na een sensationele 0-1 zege op Toulouse en een overwinning na strafschoppen tegen het op hetzelfde niveau uitkomende Bergerac in de kwartfinale kwam FC Versailles richting de halve finale tegen OGC Nice voor hetzelfde probleem te staan. Er werd tevergeefs geprobeerd om de wedstrijd te verplaatsen naar het Parc de Princes van Paris Saint-Germain of het Stade Charléty van Paris FC en FC Versailles bedankte ervoor om tweehonderd kilometer oostelijker (in Troyes) of noordelijker (in Lens) te spelen. “Er waren een aantal onzekerheden, bijvoorbeeld of we het stadion wel gevuld zouden krijgen of dat de organisatiekosten zouden oplopen. We hadden ver moeten reizen vanaf Versailles”, zei Arribart in een interview met Le Parisien. “Nice bood vervolgens aan om de wedstrijd te organiseren, met een aantal voordelen voor ons. Ze hebben ons nergens toe gedwongen. Maar als je alle factoren in ogenschouw neemt, is dit de beste oplossing.”

Met het verplaatsen van de halve finale naar Nice lijkt de kans op een finaleplek voor Versailles minimaal. “Nee, dat willen we niet zeggen. We hebben eerder op deze manier van Toulouse gewonnen. En het is voor de spelers geweldig om in zo’n stadion te spelen. Nice heeft het dit seizoen lastig in eigen stadion tegen op papier kleinere tegenstanders”, benadrukte Arribart over de ontmoeting met de werkgever van Calvin Stengs, Justin Kluivert en Pablo Rosario. “We zullen proberen om zoveel mogelijk mensen vanuit Versailles naar Nice te krijgen. Daar gaan we niet heen om het stadion, de zee en Promenade des Anglais te bekijken. We hebben een minimale kans om de finale te halen, maar we zullen er hard voor strijden.”