Wereldstad Parijs droomt van derby in Ligue 1: ‘Dit project wordt onderschat’
PARIJS - Wie voor een toeristisch weekend in Parijs landt, op luchthaven Charles de Gaulle net buiten de Franse hoofdstad, weet doorgaans feilloos de weg te vinden naar trekpleisters als de Arc de Triomphe en het Louvre. Minder tot de verbeelding spreekt het dertiende arrondissement van Parijs, gelegen net buiten het stadscentrum. Op de rand van deze Zuidoost-Aziatische migrantenwijk bevindt zich het Stade Charléty, de thuishaven van Paris FC. De tweede club van Parijs is sinds dit seizoen terug op het tweede voetbalniveau van Frankrijk en is vastberaden om wat meer uit de schaduw van stadsgenoot Paris Saint-Germain te treden.
Door Demen Bülbül
De teleurstelling was eind mei groot bij Paris FC. Nadat een dubbele confrontatie met US Orléans betrekkelijk kansloos verloren was gegaan, dreigde opnieuw een seizoen in de Championnat National. De Parijzenaren acteerden na hun oprichting in 1969 vooral op het derde voetbalniveau in Frankrijk, maar door het faillissement van Bastia in juli kreeg de club promotie naar de Ligue 2 drie dagen voor de start van het nieuwe seizoen alsnog in de schoot geworpen. De club nam het nieuws met de nodige nederigheid tot zich en liet bovendien in een communiqué onmiddellijk weten de prijzen voor de seizoenkaarten niet te verhogen.
De spelersgroep van Paris FC werd zelf op 21 juli op de hoogte gebracht van de promotie. "We verwachtten het absoluut niet. Natuurlijk waren we blij met het nieuws, maar we hadden tegelijkertijd enorm te doen met Bastia. Het is een club met een grote historie", liet verdediger annex aanvoerder Hervé Lybohy optekenen in gesprek met 365foot. Toch kwam het faillissement van de Corsicanen voor Paris FC als een geschenk uit de hemel. De club scheidde zich in 1972 af van PSG heeft sindsdien altijd in de schaduw van de stadsgenoot gestaan. Paris FC keerde na de degradatie van 1979 nooit meer terug op het hoogste niveau van Frankrijk en was aan het begin van deze eeuw zelfs zes jaar lang actief op het amateurniveau.
Onder het bewind van Guy Cotret slaagden de blauwhemden erin terug te keren in de Championnat National, waarna de laatste stap richting een volwaardig profbestaan werd gezet door Pierre Ferracci. Laatstgenoemde is sinds 2006 verbonden aan de club en nam in 2012 het voorzitterschap over van Cotret. De kweekvijver waaruit Paris FC kan vissen is enorm en het mag dan ook geen verrassing heten dat de club zich toelegt op het zelf opleiden van spelers, zonder daarbij zijn socialiserende taak uit het oog te verliezen. "We hebben onszelf drie targets gesteld", zegt Ferracci op de clubsite. "Ten eerste focussen we ons op het sportieve succes van onze voetbalstudenten. Daarnaast hechten we waarde aan het academisch succes van de studenten. En ten slot willen we hen waarden aanleren als respect en generositeit. We hebben onze sociale taak vanaf het eerste moment zeer serieus genomen. In een omgeving waarin deze sociale waarden weleens verwaarloosd worden, wil Paris FC niet afwijken van de regels die het gesteld heeft. Met onze academie willen we bijdragen aan de professionalisering van de jeugdopleidingen in Frankrijk en voorkomen dat spelers op jonge leeftijd al de stap naar het buitenland maken."
De club begint langzamerhand de vruchten te plukken van zijn zelfstandige academie, die in 2011 gestalte kreeg met een heuse voetbalschool. Spelers als Mamadou Sakho en Lassana Diarra genoten weliswaar een deel van hun opleiding bij de club, maar zij zouden uiteindelijk nooit het eerste halen. Samen met PSG is Paris FC de enige club in heel Frankrijk waarvan de vier hoogste elftallen actief zijn in een van de nationale competities. "Maar dit project kost tijd. Soms wordt de moeilijkheid ervan onderschat door de buitenwereld", zei beleidsbepaler Ferracci eerder al tegen Le Parisien. "We hebben simpelweg niet de middelen van bijvoorbeeld PSG. Daardoor is het voor ons noodzakelijk om te investeren in de jeugdopleiding; je hebt een coherent en duurzaam systeem nodig."
Ferracci mag dan geduld prediken; onder zijn bewind werden al de nodige trainers versleten. In de laatste vijf seizoenen wisselde de club in totaal achtmaal van coach. Réginald Ray was de laatste die de deur in het Stade Charléty achter zich dicht sloeg, al deed hij dat op eigen initiatief. De oefenmeester kon na de aanvankelijk misgelopen promotie aan de slag bij Bastia; de club die later de weg vrijmaakte voor Paris FC in de Ligue 2. Ferracci besloot Fabien Mercadal als opvolger van Ray te strikken. Hij werd vorig seizoen ontslagen bij Tours FC, maar kreeg van de uitgesproken voorzitter een nieuwe kans. Mercadal, 45 jaar, is een gepassioneerde oefenmeester. Nicolas Buteau werkte bij onder andere USL Dunkerque als fitnesstrainer samen met hem. "Fabien leeft, slaapt en eet voetbal", zo wordt hij geciteerd door Le Parisien. Mercadal staat dicht bij zijn spelers, bevestigt vader Jacques: "Als kind nam hij al altijd de schuld op zich om zijn vrienden te beschermen. Hij haat onrecht en neemt het altijd op voor zijn spelers. Hij was altijd erg impulsief, maar hij heeft zichzelf inmiddels beter onder controle."
Onder leiding van Mercadal doet Paris FC tegen alle verwachtingen in vooralsnog mee in de top van de Ligue 2. De ploeg neemt na vijftien competitiewedstrijden een verdienstelijke zesde plaats in en staat slechts zes punten van koploper Reims af. De bovenste twee teams gaan aan het einde van het seizoen hoe dan ook hogerop, terwijl de nummer drie promotie in een play-offronde alsnog kan bewerkstelligen. De prestaties van Paris FC zijn vooral indrukwekkend te noemen in het licht van de ruwverstoorde voorbereiding. "We kwamen de dinsdag voor de openingsspeeldag bij elkaar. We moesten ons voorbereiden op twee wedstrijden: in de Championnat National stond de wedstrijd tegen Rodez AF op het programma, maar tegelijkertijd bestond de kans dat we die vrijdag tegen Clermont Foot moesten aantreden", aldus Mercadal in gesprek met France Football.
Het werd voor Paris FC uiteindelijk een thuiswedstrijd tegen Clermont Foot. 1679 toeschouwers waren in het Stade Charléty getuige van een doelpuntloos gelijkspel. De ploeg leunt vooral op een hechte defensie. Slechts vier teams maakten dit seizoen minder doelpunten in de Ligue 2, maar Mercadal blijft trouw aan zijn spelopvatting. "We zijn zeer tevreden met dit begin. We hebben geen punten gestolen en we hebben elke tegenstander die we tot nu toe zijn tegengekomen het vuur aan de schenen gelegd", zei hij voorafgaand aan de tiende speelronde. "Je hebt niet altijd overal invloed op tijdens een wedstrijd, zoals bijvoorbeeld de kracht van een tegenstander. We gaan op dezelfde voet verder.” Mercadal prijst vooral het collectief. De selectie van Paris FC herbergt geen uitblinkers en is samengesteld uit transfervrije spelers. Spits Malik Tchokounté, een oude bekende van Mercadal van hun gezamenlijke periode bij Dunkerque, is met vier doelpunten in veertien competitieoptredens clubtopscorer. Verder kiest Mercadal vooral voor ervaring: middenvelder Redouane Kerrouche is de enige basisspeler jonger dan 24 jaar. "Al onze spelers zijn onmisbaar. En daarmee is eigenlijk geen enkele speler onmisbaar."
Met slechts zeventien doelpunten in vijftien duels is Paris FC geen spectaculaire attractie. Dat is ook terug te zien aan de toeschouwersaantallen: met slechts 2253 fans trekt geen enkele club in de Ligue 2 dit seizoen gemiddeld minder supporters naar zijn thuiswedstrijden. Toch gaat het te ver om de lage toeschouwersaantallen louter toe te schrijven aan de weinig attractieve speelstijl van de ploeg. Het Stade Charléty biedt plaats aan ruim 18.500 toeschouwers, maar de meeste voetballiefhebbers in de Franse hoofdstad geven de voorkeur aan een bezoek aan het hypermoderne Parc des Princes van PSG. Het is het lot dat iedere Parijse club in de schaduw van PSG toekomt, want ook Red Star, dat sinds dit seizoen weer actief is in de Championnat National, kon vorig seizoen in de Ligue 2 niet meer dan 5000 supporters verwelkomen per wedstrijd.
Londen levert in totaal vijf clubs (Arsenal, Chelsea, Crystal Palace, Tottenham Hotspur en West Ham United) af aan de Premier League en ook andere Europese wereldsteden zoals Madrid en Milaan zijn uitstekend vertegenwoordigd in hun hoogste nationale competitie. Parijs is er nimmer in geslaagd een tweede profclub van formaat van de grond te krijgen, maar door het onverwachte succes van Paris FC mag de stad weer dromen van een stadsderby op het hoogste niveau. Mercadal benadrukt dat de huidige nummer zes van de Ligue 2 een opleidingsinstituut zal blijven en vooral stabiliteit nastreeft. "Maar als dat goed gaat, zou het dwaas zijn om niet meer ambities te hebben. Als je actief bent in de Championnat National, dan wil je graag promoveren naar de Ligue 2. En als dat eenmaal gelukt is, dan wil je opnieuw hogerop. Dat is normaal, maar alles op zijn tijd."