We moeten terug naar het verleden

Ik herinner me het nog goed, de zomer van 2008 staat voor de deur. Dan heb ik het natuurlijk over het Europees Kampioenschap van 2008. Dat was een schitterend toernooi op een prachtige locatie. Voor mij staken er dat toernooi vier ploegen boven uit en dat waren Duitsland, Spanje, Nederland en Rusland. Duitsland en Spanje zijn na het EK wereldkampioen geworden en Nederland haalde de halve finale en de finale op het WK. Alleen met Rusland is het helemaal misgegaan. Hoe kon dit zomaar gebeuren en hoe moet er nieuw succes ontstaan? Dat zijn vragen waar ik probeer een antwoord op te geven.

Ik vond het toen al knap dat Guus Hiddink zich met Rusland kwalificeerde voor het EK, want ze zaten in een moeilijke poule met Engeland en Kroatië. Hiddink ging met een hele jonge groep naar het EK, er zaten maar drie spelers van boven de 30 bij. Allemaal speelden ze in de Russische competitie en ze hadden het geluk dat ze al midden in het seizoen waren. Toch waren ze niet fit genoeg, daarom nam Hiddink conditietrainer Raymond Verheijen mee. De eerste wedstrijd tegen Spanje werd een afgang. Er werd veel te naïef gespeeld, maar in de tweede wedstrijd tegen Griekenland ging het echt lopen. Sindsdien ben ik fan geworden van het Russische voetbal. Er werd echt Russisch gespeeld, goedlopende aanvallen vanaf de zijkanten, direct spel en veel pressing. Door dit type spel te spelen werden er elke wedstrijd superveel kansen gecreëerd.

Hoe kan het na die halve finale in 2008 dat we erin 2010 niet eens bij waren en in 2012 en 2014 niet verder kwamen dan de poulefase. In 2010 was het een mentaal spelletje, er werd nog steeds goed gespeeld, maar over kleine tegenstanders werd veel te makkelijk gedacht. Ook de echte wil om te winnen was bij een aantal spelers ver te zoeken. Op het EK in 2012 werd er onder Advocaat weer goed gespeeld, maar er ontbrak een scorende spits. Aleksandr Kerzhakov faalde hopeloos en miste kans op kans. Nadat Advocaat in 2012 vertrok werd Fabio Capello aangesteld als nieuwe bondscoach. Dit is werkelijk de grootste blunder die Rusland ooit had kunnen maken. Capello heeft het catenaccio naar Rusland gehaald. Het elftal speelde altijd mooi direct voetbal, maar onder Capello werd er vaak niet eens gevoetbald. Vaak trok Rusland zich gewoon terug op eigen helft en liet het ploegen als Algerije en Zuid-Korea met alle respect het spel maken. Dat kan je in mijn beleving de supporters niet aandoen om zo Italiaans te gaan spelen en ten tweede kunnen ze dat ook helemaal niet. Natuurlijk werd sterspeler Roman Shirokov erg gemist, maar ook als hij had meegedaan werd er catenaccio gespeeld.

Hoe er nieuw succes moet ontstaan. Als eerste moet de Russische bond Capello zo snel mogelijk ontslaan. Op dit moment is er maar één topkandidaat vrij en dat is Antonio Conte. De Russische bond moet er alles aan doen om deze man binnen te halen. Hij heeft Juventus weer op de kaart gezet met drie titels in drie jaar en met mooi aanvallend combinatievoetbal. Daarnaast moet er doorgeselecteerd worden. Spelers als Sergey Ryzhikov, Vasili Berezutski, Sergey Ignashevich, Andrey Eschenko en Aleksandr Kerzhakov hebben hun beste tijd gehad en moeten niet meer worden opgeroepen.

Het nieuwe Rusland moet qua spelopvatting en tactiek weer op de lijn gaan zitten van het EK team van Hiddink in 2008. Igor Akinfeev krijgt van mij nog het voordeel van de twijfel. In 2008 hadden we met Aleksandr Anyukov en Yuri Zhirkov twee stoomtreinen die vaak de achterlijn haalden met goede voorzetten. Igor Smolnikov en Dmitri Kombarov zijn hetzelfde soort type vleugelverdedigers en zijn in mijn ogen goede opvolgers. Het nieuwe centrum bestaat voor mij uit Evgeni Makeev en Vladimir Granat. Makeev is van oorsprong rechtsback, maar speelde vorig jaar verdienstelijk in het centrum van de verdediging bij Spartak Moskou. Ook heeft hij al internationale ervaring opgedaan met zijn club. Granat heeft al zijn debuut gemaakt onder Capello en is een prima vervanger voor Berezutski. Vlak voor de verdediging hoort Igor Denisov te spelen. Hij is de beste verdedigende middenvelder die Rusland ooit gehad heeft en hij kan de zelfde rol vertonen als Sergey Semak in 2008. Verder moet het middenveld worden aangevuld door Viktor Faizulin. Hij is misschien de meest talentvolle speler van dit team, maar hij loopt vaak wat te lang met de bal. Shirokov maakt het middenveld compleet. Hij is ook mijn aanvoerder, puur omdat hij zoveel beter is dan de rest van de ploeg. Rechtsbuiten is de door Capello geplaagde Alan Dzagoev en linksbuiten onze stoomtrein Yuri Zhirkov. Als kapstok hebben we Aleksandr Kokorin in de spits. Hij is een complete speler en een goede opvolger van Kerzhakov en Roman Pavlyuchenko.

Met Conte als nieuwe trainer spelend in deze opstelling met een variatie van jong en oud zie ik kansen op een goed kwalificatietoernooi richting het Ek van 2016.