Waarom McClean een van de meest gehate spelers van de Engelse velden is
Ieder jaar in het begin van november duiken overal in het Verenigd Koninkrijk de zogenaamde poppy’s op. Door de rode klaproos te dragen, herdenken de Britten jaarlijks alle oorlogsslachtoffers. Ook op de shirts van de Engelse voetbalclubs prijken ieder jaar de poppy’s, op één na. James McClean weigert sinds 2012 het herdenkingssymbool op zijn tricot te dragen.
Door Chris Meijer
Dat besluit wordt McClean niet bepaald in dank afgenomen. Sterker nog, het besluit maakt de 29-jarige middenvelder tot een van de meest gehate spelers van de Engelse velden. Zelfs supporters van zijn eigen club joelden McClean in de afgelopen jaren uit. De haat jegens zijn persoon heeft zich sinds 2012 geuit in onder meer sektarische spreekkoren en zelfs doodsbedreigingen. Toch heeft McClean altijd voet bij stuk gehouden en ook dit seizoen zal de middenvelder, tegenwoordig in dienst van Stoke City, geen poppy op het shirt dragen. “Ik weet dat veel mensen het niet eens zijn met mijn beslissing en niet eens proberen te begrijpen waarom ik dit doe. Dat accepteer ik, maar tegelijkertijd vraag ik om respect voor mijn besluit. Ik respecteer namelijk zelf ook de mensen die wel een poppy dragen”, liet McClean weten op de website van Stoke City.
“Ondanks dat we erkennen dat de poppy verschillende dingen voor een individu kunnen betekenen, vinden we niet dat iemand gedwongen moet worden om het symbool te dragen. James heeft ons geïnformeerd dat hij geen Remembrance Day poppy zal dragen en dat respecteren we, omdat iedereen het recht heeft zijn eigen overtuigingen te volgen”, zo luidde de reactie van the Potters. De reden dat McClean geen poppy draagt, heeft te maken met zijn afkomst. De middenvelder werd in 1989 geboren in het Noord-Ierse Derry, waar op dat moment nog altijd the Troubles aan de gang waren. McClean groeide op in de wijk Creggan, waar in 1972 tijdens de Noord-Ierse burgeroorlog dertien mensen werden doodgeschoten door het Britse leger tijdens Bloody Sunday. Hij is van republikeinse en Ierse afkomst en heeft daarom ook gekozen voor een interlandcarrière voor de Republiek Ierland, ondanks dat hij jeugdinterlands speelde voor Noord-Ierland.
“Ik kreeg een oproep voor de nationale ploeg van Noord-Ierland, maar die zou ik nooit accepteren. Noord-Ierland is niet mijn land. Dat begrijp je pas als je afkomstig bent uit Creggan, waar the Troubles een grote rol heeft gespeeld. Ik geloof echt dat Iers zijn het beste ter wereld is”, zei McClean in een interview met de Ierse Independent. In 2014 legde hij in een open brief aan Dave Whelan, de voorzitter van zijn toenmalige werkgever Wigan Athletic, uit waarom hij door zijn achtergrond besloot om geen poppy te dragen. “Ik heb enorm veel respect voor de mensen die tijdens beide wereldoorlogen hebben gevochten, want veel van de slachtoffers waren ook Ieren. Ik rouw om hun dood en als de poppy een symbool was geweest voor alleen deze slachtoffers, had ik er een gedragen.”
“De poppy wordt ook gebruikt om slachtoffers van andere conflicten na 1945 te herdenken. Daar begint het probleem voor mij. Voor mensen uit Noord-Ierland met een achtergrond zoals ik, is de poppy iets anders gaan betekenen. Als je uit Derry komt, leef je nog steeds in de schaduw van een van de meest zwarte bladzijden in de Ierse geschiedenis. Zelfs als je bijna twintig jaar na Bloody Sunday bent geboren. Het is onderdeel van ons. Voor mij is een poppy dragen daarom een respectloos gebaar tegenover de onschuldige mensen die gestorven zijn tijdens the Troubles”, schreef McClean. “Ik ben niet anti-Brits. Of een terrorist, zoals ik in het verleden genoemd ben. (...) Ik ben heel trots op mijn afkomst en daardoor kan ik niet iets doen wat in mijn ogen verkeerd is.”
Het weigeren van een poppy is niet de enige reden dat McClean in opspraak raakte. De Iers international weigerde ook eens richting de Engelse vlag te gaan staan tijdens een oefenwedstrijd met West Bromwich Albion in de Verenigde Staten, waar voorafgaand aan het duel het Britse volkslied werd gespeeld. “Dat was stom, beledigend en hypocriet. McClean probeert met deze dingen een politiek punt te maken en ik ben een voorstander van vrijheid van meningsuiting, maar er zit iets vervelends in zijn denkbeelden”, schreef de Daily Telegraph over dat incident. Eerder ontstond er opschudding toen hij een republikeins en Iers liedje deelde op social media. McClean: “Ik kom uit Derry, waar nauwelijks iemand me kende. Toen ik naar Engeland ging, werd ineens alles wat ik deed gevolgd. Het was allemaal nieuw voor me, maar ik ben exact dezelfde persoon gebleven. Ineens kwam alles wat ik deed in de kranten. Dingen die ik al mijn hele leven deed.”
“Waarschijnlijk naïef. Ik denk dat ik op een harde manier heb geleerd dat die dingen niet meer konden. In Derry was ik een golden boy, er was alleen maar goede publiciteit. Nu kreeg ik doodsbedreigingen, er waren mensen die naar mij stuurden: Ik hoop dat er een einde komt aan je carrière”, aldus McClean. Hij speelde voor Institute en Derry City alvorens hij in 2011 bij Sunderland terechtkwam. Na twee jaar kwam er een einde aan zijn dienstverband bij the Black Cats. “Zelfs als ik ging winkelen, werd ik beledigd door onze eigen supporters. Mijn vrouw was op dat moment zwanger, het was geen omgeving waarin ik haar wilde hebben. Ze ging naar wedstrijden en hoorde dat er vanaf de tribunes spreekkoren over mij waren.” Via Wigan Athletic en West Bromwich Albion kwam hij afgelopen zomer bij Stoke City terecht. Al die jaren hield McClean vast aan zijn principes, dus in de komende wedstrijden tegen Middlesbrough en Nottingham Forest zal hij dus weer zonder poppy spelen. Ongetwijfeld zal de middenvelder dan weer mikpunt zijn van de nodige scheldpartijen, maar inmiddels zal hij daar al aardig aan gewend zijn...