Waarom ‘geboren ster’ Diaz al vijf jaar moet wachten op debuut bij Real Madrid

In samenwerking met Goal licht Voetbalzone geregeld jonge spelers uit die het in de toekomst ver kunnen schoppen. De meesten van hen weten hun talent snel op het hoogste podium te etaleren, maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Sergio Díaz is bijvoorbeeld zo’n talent dat het vooralsnog niet waar heeft weten te maken. De ook op de vleugels inzetbare spits kreeg als tiener al de bijnaam ‘Paraguayaanse Agüero’ opgespeld en tekende in 2016 bij Real Madrid, maar heeft nog altijd zijn debuut nog niet gemaakt voor de Koninklijke.

Als voormalig international én oud-bondscoach van zijn land voelt Carlos Jara Saguier het feilloos aan wanneer hij te maken heeft met een potentiële ster en Sergio Díaz hoort wat hem betreft tot de besten met wie hij gewerkt heeft. “Ik zag een heel complete speler die continu de juiste keuzes maakte en het ook nog eens moeiteloos uit kon voeren met zijn voeten”, memoreert de oefenmeester in gesprek met Goal en Voetbalzone. “Als kind schitterde hij al in het eerste elftal van Cerro Porteno.”

Díaz debuteerde inderdaad als vijftienjarige in de hoofdmacht van de 27-voudig Paraguayaans kampioen, hetgeen hem al snel op de radar van internationale topclubs plaatste. Hij bleef echter nog een jaar in eigen land voordat hij de overstap naar Europa maakte, dus kon Jara Saguier als bondscoach van Paraguay Onder-17 van dichtbij zien hoe snel Díaz zich aanpaste aan het leven bij de profs. “Ik hoorde dat hij bij zijn club ook meteen goed in de groep lag en zijn grootste kwaliteit was dat hij altijd precies deed wat van hem gevraagd werd op het veld. Zo jong al maakte hij de dingen nooit ingewikkelder dan noodzakelijk was”, prijst de oefenmeester.

Een snelle opmars naar de wereldtop leek dus in het verschiet te liggen, maar het liep vooralsnog anders. Díaz sloot zich in 2016 aan bij Real Madrid en wacht daar nog altijd op zijn debuut in de hoofdmacht, hoewel hij in zijn eerste seizoen in acht Youth League-duels direct goed was voor vier goals en vijf assists. Ook liet hij zich geregeld van zijn goede kant zien bij de reserveploeg, maar meer zat er voorlopig niet in. In plaats daarvan is hij de afgelopen vier jaar viermaal verhuurd aan CD Lugo in Spanje, Corinthians is Brazilië, zijn oude club Cerro Porteno in Paraguay en meest recent Club América in Mexico.

Dus wat is er precies gebeurd? Jara Séguier gaat terug in de tijd voor het antwoord. Naar het WK Onder-17 van 2015 om precies te zijn. Hij coachte toen de beloftenploeg van Paraguay en Diaz was zijn sterspeler. “Hij was destijds als zeventienjarige al geregeld actief bij de Onder-20, dus had hij een groot voordeel ten opzichte van de rest. Hij was onze ster en iedereen wist dat diverse scouts voor hem langs het veld stonden met Real Madrid als grootste kanshebber. Ik was heel blij toen ik hoorde dat ze hem wilden hebben, want we hadden toen een heel goede lichting en die jongens verdienden een mooie kans bij grote clubs.”

In zijn eerste jaar in de Spaanse hoofdstad kwam Díaz tot 5 treffers in 36 optredens voor Real Madrid Castilla, de B-ploeg, voordat hij werd verhuurd aan het in de tweede divisie spelende Lugo. Daar liep hij in november 2017 echter een zware kruisbandblessure op, die hem tien maanden langs de kant hield. Hij had moeite om weer fit te worden en kon daardoor bij de Braziliaanse grootmacht Corinthians ook niet het verschil maken. Die ploeg besloot toen te gokken op jong talent en met Díaz dachten ze iemand in huis gehaald te hebben die het verschil kon maken.

“Ik zag hem in 2016 voor het eerst live spelen”, memoreert freelance journalist Tomas Rosalino in gesprek met Goal en Voetbalzone. De Braziliaan volgt Corinthians al sinds 2015 op de voet en weet nog hoe Cerro Porteno in de Copa Libertadores aantrad tegen de Brazilianen. “Het kwam erop neer dat hij Corinthians zo’n beetje in zijn eentje sloopte als zeventienjarige. Hij was zonder twijfel de beste speler op het veld. Tite (nu bondscoach en destijds trainer van Corinthians, red.) sprak na afloop ook vol lof over hem, dus ik ben er zeker van dat dat de reden is dat Corinthians hem twee jaar later wilde huren, ook al was hij toen niet topfit.”

Rosalino weet dat er bepaalde stereotypes heersen in het Zuid-Amerikaanse voetbal en noemt Díaz de uitzondering op de regel. “Brazilianen hebben trucjes, Uruguayanen en Argentijnen voetballen direct en met passie, terwijl Paraguay bekend staat om zijn verdedigers. De beste aanvaller in hun historie is Roque Santa Cruz, maar ook hij valt qua dribbelend vermogen in het niet bij Sergio Díaz”, prijst Rosario, die het onderlinge duel tussen Cerro Porteno en Corinthians nog helder op het netvlies heeft. “Hij bleef de bal maar opeisen en was die dag zo goed dat Corinthians zijn zware knieblessure twee jaar later gewoon voor lief nam.”

Dat bleek een verkeerde keuze, want Díaz had al zes maanden niet gespeeld toen hij in juli 2018 bij Corinthians aankwam en zou pas in september weer op het veld staan. Uiteindelijk zou hij door terugslagen in de knie slechts vier duels in Brazilië spelen. Bovendien begon Díaz naast fysieke klachten ook steeds meer moeite met zijn zelfvertrouwen te krijgen. “Ik sprak hem een keer in de mixed zone en hij was opeens weer een kind. Hij was enorm timide”, memoreert Rosalino. “Hij zei alleen dat hij hoopte dat hij het alsnog waar kon maken in Brazilië. Hij sprak over pijn in de knie, hoe zeer hij het trainen miste en hoe zwaar de komende dagen na de wedstrijd zouden worden. Ik had echt met hem te doen. Hij heeft de juiste werkethiek en doet zijn best, maar kon nooit brengen wat Corinthians van hem hoopte te zien.”

Daarna verging het de nu 23-jarige Díaz niet gek veel beter. Hij keerde even terug bij Cerro, haalde daar vooral het nieuws door de lockdownregels te verbreken en ook bij Club America in Mexico kwam hij niet verder dan acht wedstrijden. Binnenkort sluit hij andermaal aan bij de reserveploeg vanj Real Madrid, dat hem zeer waarschijnlijk andermaal gaat verhuren of definitief gaat uitzwaaien als er een geschikte club voorbij komt. Díaz heeft weliswaar nog steeds een profiel op de clubsite waarin hij omschreven wordt als een ‘aanvallend ingestelde voetballer met geweldige balcontrole; een krachtige, snelle spits, heel getruct en doelgericht’, maar de kans dat hij het eerste elftal ooit gaat vertegenwoordigen wordt met de dag kleiner.

“Achteraf gezien was hij toch wat te jong toen hij naar Europa ging”, knikt Jara Saguier. “Hij had maar heel weinig ervaring met het profvoetbal, terwijl de toernooien met de nationale jeugdploegen ervoor zorgden dat hij weinig tijd had om zich voor te bereiden op zijn overstap”, peinst de toenmalig jeugdbondscoach hardop. “Hier was hij de grote ster en in Madrid was hij gewoon een van de velen. Bovendien moest hij zich ver van huis helemaal alleen zien te redden en dat is duidelijk heel zwaar voor hem geweest. Ik ben hem een beetje uit het oog verloren sinds hij naar Spanje vertrok, maar die zware blessure heeft hem natuurlijk ook niet geholpen. Als je van zo’n heftige knieblessure terugkomt, weet je nooit of je ooit weer dezelfde blessure gaat zijn als voor die tijd.”

Rosalino is het daarmee eens. “Real Madrid hoort de eindbestemming te zijn voor een topvoetballer. Hij had één goed seizoen in de Copa Libertadores en verder nog niets. Daarom vind ik dat hij te snel de stap heeft gemaakt. Als hij langer in Zuid-Amerika was gebleven om meer wedstrijden te spelen, was hij nu een betere voetballer”, meent de journalist, die Díaz overigens nog niet helemaal afschrijft. “Hij is nog altijd pas 23 jaar, dus is er nog van alles mogelijk. Wel moet het op psychologisch vlak enorm lastig voor hem zijn om hiermee om te gaan. Hij was op zeer jonge leeftijd al zo goed dat iedereen zei dat hij de toekomst van Paraguay zou zijn, maar dat gaat hem niet meer worden door alle tegenslagen.”

Rosalino denkt niet dat de enkelvoudig A-international van Paraguay alsnog die enorme verwachtingen in gaat lossen, maar meent dat Díaz wel prima mee zou moeten kunnen in een competitie als de Eredivisie. “Real Madrid wordt hem niet meer, maar er zijn genoeg leuke competities in Europa voor hem. Of hij gaat naar Brazilië, waar hij in twee jaar tijd honderd of meer wedstrijden kan spelen. Dan ziet de wereld er al heel anders uit”, besluit hij, terwijl ook Jara Seguier de volledige verantwoordelijkheid bij Díaz legt. “Hij moet gewoon wedstrijden gaan spelen en waar dat dan gaat zijn, ligt volledig aan hem. Hij is een geboren ster, dus nu moet hij rustig de tijd voor zichzelf nemen en beslissen wat hij nu echt wil. Hij moet zich op zijn eigen spel focussen en zorgvuldig nadenken over zijn volgende stap. Sergio blijft een geweldige speler en ik weet zeker dat hij een manier vindt om deze moeilijke periode te overwinnen.”