VZ telt af - Een boze prins en Beenhakker: de kleinste landen ooit op het WK
Het WK in Rusland gaat op 14 juni van start met een wedstrijd tussen het gastland en Saudi-Arabië. Voetbalzone telt met een serie van dertig artikelen af naar het begin van het eindtoernooi. Met vandaag een aflevering over de prestaties van de kleinste landen in de WK-geschiedenis.
Door Robin Bruggeman
IJsland was twee jaar geleden voor het eerst aanwezig op een Europees Kampioenschap, ontpopte zich in Frankrijk tot een van de grote verrassingen en, mede door de vikingroet, publiekslievelingen en schopte het door in de achtste finales af te rekenen met Engeland zelfs tot de kwartfinales, waarin het gastland uiteindelijk te sterk bleek. De eilandbewoners zijn deze zomer ook voor het eerst van de partij op een WK en nemen met een bevolking van grofweg 330 duizend inwoners het record voor het kleinste land op een mondiaal eindtoernooi met overtuigende marge over van het bijna drie keer zo grote Paraguay. De Scandinaviërs zullen goed hebben gekeken naar de resultaten van de kleine landen die hen voorgingen.
Paraguay
Door hun deelname aan het allereerste officiële WK hadden La Albirroja het record voor kleinste WK-deelnemer geruime tijd in handen. In 1930 was er nog geen sprake van een kwalificatietoernooi en de FIFA maakte een rondje langs een aantal landen om te vragen of zij het zagen zitten deel te nemen aan het eindtoernooi. Doordat het WK werd georganiseerd in Uruguay, hapten de meeste Zuid-Amerikaanse landen toe en zo ook het 850 duizend inwoners tellende Paraguay.
Hoewel klein, waren de Parguayanen een jaar eerder tweede geworden tijdens de voorganger van de Copa América en hun reputatie was hen dan ook enigszins vooruitgesneld. De Verenigde Staten waren in de openingswedstrijd echter te sterk en een 1-0 overwinning op België bleek daarna niet genoeg om door te stoten tot de volgende ronde. Het toernooi werd overigens uiteindelijk gewonnen door het gastland, dat in die tijd zelf 1,75 miljoen inwoners telde.
Jamaica
Het vanwege hun cricketers en topsprinters bekendstaande Jamaica verraste in 1998 de voetbalwereld door zich te plaatsen voor het WK in Frankrijk. Onder leiding van de Braziliaanse bondscoach René Simões, die door een beroep te doen op Britse spelers van Jamaicaanse afkomst en Jamaicanen die in de lagere Engelse afdelingen een van de beste teams van de Midden-Amerikaanse kwalificatiegroep smeedde, nam het ruim 2,5 miljoen inwoners tellende eiland het in de groepsfase op tegen Argentinië, Kroatië en Japan.
De eerste wedstrijd werd met 3-1 verloren van Kroatië en ook Argentinië bleek in het Parc des Princes met een 5-0 zege veel te sterk voor de Reggae Boyz. Een 2-1 overwinning op Japan redde echter de eer voor de Jamaicanen, die zich sindsdien niet meer wisten te plaatsen voor een WK. Voor het toernooi van aankomende zomer kwam het land zelfs niet in actie in de beslissende fase van het CONCACAF-kwalificatietoernooi.
Slovenië
De Centraal-Europeanen wisten zich in 2002, elf jaar nadat het onafhankelijk was geworden van Joegoslavië, te kwalificeren voor het WK in Japan en Zuid-Korea. Aan de hand van trainer Srecko Katanec en sterspeler Zlatko Zahovic overleefden de Slovenen een kwalificatiepoule met onder meer Zwitserland en Rusland, terwijl in een play-offbarrage werd afgerekend met Roemenië.
Het WK zelf was echter een ander verhaal en de openingswedstrijd ging met 3-1 verloren tegen Spanje, waarbij Zahovic nadat hij na een uur spelen gewisseld werd keihard botste met de bondscoach: “Ik kan jullie allemaal kopen, ik kan de hele voetbalbond kopen. Ik kan Smarna Gora (de geboorteplaats van Katanec, red.) kopen. Ik kan niet in een team als dit blijven waarin jij mij in zo’n belangrijke wedstrijd op het WK wisselt”, fulmineerde hij.
Katanec zag zich daarna geen andere uitweg dan Zahovic naar huis te sturen en kondigde ook meteen aan dat hij na het toernooi op zou stappen. Door verdere nederlagen tegen Zuid-Afrika en Paraguay kwam er met nul punten en zeven tegengoals in drie wedstrijden een roemloos einde aan de deelname van het op dat moment een kleine twee miljoen inwoners tellende Slovenië.
Koeweit
De deelname van het in 1982 anderhalf miljoen inwoners tellende land aan de Perzische Golf aan het WK in Spanje heeft een van de meest bizarre momenten in de geschiedenis van het toernooi opgeleverd. Koeweit werd tijdens dat toernooi ingedeeld in een groep met Tsjechoslowakije, Frankrijk en Engeland en moest het na de openingswedstrijd waarin het gelijk had gespeeld tegen de Tsjechoslowaken opnemen tegen les Bleus.
De Fransen waren zoals verwacht veel te sterk voor hun tegenstanders en stonden vlak na de rust al met 3-0 voor. Een vierde doelpunt volgde waarbij de verdedigers van Koeweit de tegenstander geen strobreed in de weg legden en claimden een fluitje van de tribune te hebben gehoord. Prins Fahad, de voorzitter van de voetbalbond van zijn land, kwam van de tribune af om zich met het incident te bemoeien en dreigde zijn spelers van het veld af te sommeren als scheidsrechter Miroslav Stupar het doelpunt niet afkeurde.
De arbiter boog uiteindelijk voor de druk van de sjeik en annuleerde de vierde Franse treffer, die later in de wedstrijd overigens alsnog viel. Prins Fahad kreeg vanwege zijn bemoeienissen met het spelverloop een boete van ruim tienduizend euro en Stupar zou nooit meer een wedstrijd op een WK fluiten. Doordat Koeweit de laatste wedstrijd tegen wedstrijd eveneens verloor kwam er een roemloos einde aan de enige WK-deelname van het oliestaatje.
Noord-Ierland
De kwalificatie van de Britten in 1958 kwam als een enorme verrassing, aangezien de Noord-Ieren met hun 1,4 miljoen inwoners Italië en Portugal de baas bleven in de kwalificatiegroep. Op het toernooi in Zweden werd er gewonnen van Tsjechoslowakije, verloren van Argentinië en gelijkgespeeld tegen West-Duitsland, waardoor een beslissingswedstrijd tegen opnieuw Tsjechoslowakije, dat op hetzelfde puntenaantal was geëindigd, uitkomst moest bieden.
Een heroïsche beslissingswedstrijd volgde en de Noord-Ieren slaagden er in de verlenging, terwijl het eigenlijk nog maar acht fitte spelers op het veld had staan, via Peter McParland in om de enige goal van de wedstrijd binnen te prikken. In de kwartfinale bleek Frankrijk echter veel te sterk, net als overigens tijdens de tweede ronde het WK van 1982. In 1986, hun derde en vooralsnog laatste WK-deelname, slaagden Noord-Ierland er niet om de groepsfase te overleven.
Trinidad & Tobago
De Caribische eilandennatie plaatste zich in 2006 onder leiding van bondscoach Leo Beenhakker via een play-offronde tegen Bahrein verrassend voor het WK in Duitsland. Het in die tijd 1,3 miljoen inwoners tellende Trinidad & Tobago boekte aan de hand van routiniers Dwight Yorke en Russell Latapy in de openingswedstrijd een 0-0 gelijkspel tegen Zweden en leek met de brilstand op het scorebord in de 83e minuut ook op weg naar een stunt tegen Engeland.
Een late goal van Peter Crouch, die aan de dreadlocks van verdediger Brent Sancho trok en zo uitgroeide tot ‘de meest gehate Engelsman ooit in Trinidad & Tobago’, gooide echter roet in het eten en doordat de laatste wedstrijd tegen Paraguay eveneens verloren ging eindigden de Soca Warriors zonder een doelpunt te maken op de laatste plaats in de groep. Trinidad slaagde er sindsdien niet meer in om zich te plaatsen voor een mondiaal eindtoernooi en gezien de forse competitie in het CONCACAF-kwalificatietoernooi is het afwachten of dat ooit nog zal gebeuren.
De WK-reeks:
14 mei: ‘De vraag is niet óf het stadion zinkt, maar wanneer’
15 mei: Britten tergen Russen met Nazi-vergelijking: ‘Leg dat maar uit’
16 mei: Bondscoach wil nieuw trainingsregime: ‘Spanje loopt 60 jaar voor’
17 mei: ‘Messi heeft een pistool tegen zijn hoofd en moet winnen…’
18 mei: Saudische goalgetter doodt tijd tot WK bij Manchester United
19 mei: Twee weken langer en Thiago Silva was er geweest’
20 mei: De smaakmaker van Nigeria die voor Ajax had kunnen spelen
21 mei: ‘De bodem onder dit stadion is doordrenkt in bloed’