Voormalige duurste Britse speler staat op 30-jarige leeftijd voor laatste kans
Liverpool verkocht Fernando Torres in de winter van 2011 voor een kleine zestig miljoen euro aan Chelsea en als vervanger van de Spanjaard haalden the Reds twee aanvallers binnen die na hun verhuizing naar Anfield een compleet tegenovergesteld carrièreverloop kenden. De eerste vervanger van El Niño, Luis Suárez, werd voor 26,5 miljoen euro overgenomen van Ajax en de Uruguayaan zou uiteindelijk 82 doelpunten in 133 wedstrijden maken in Engelse dienst, voordat hij drieënhalf jaar later voor dik 80 miljoen werd doorverkocht aan Barcelona. Andy Carroll, de tweede opvolger van Torres, werd met een transfersom van 41 miljoen de duurste Britse speler tot dan toe, maar hij kwam nooit in de buurt van de statistieken die Suárez wist te overleggen.
Door Robin Bruggeman
Carroll speelde zich als jonge spits van Newcastle United in de kijker bij Liverpool. De in Gateshead geboren aanvaller genoot zijn opleiding in het naburige Newcastle en brak in het seizoen 2009/10 definitief door bij the Magpies. In dat jaar had hij met 17 doelpunten in 39 wedstrijden in de Championship een groot aandeel in de promotie van zijn club naar de Premier League en in het halve seizoen dat daarop volgde maakte hij op het hoogste niveau ook nog eens 11 goals in 19 optredens. Liverpool was daarom dan ook bereid om ver te gaan om de komst van Carroll werkelijkheid te maken en voor een recordbedrag dacht de club van toenmalig trainer Kenny Dalglish een nieuwe Engelse target man in de gelederen te hebben voor de toekomst.
Het huwelijk tussen Carroll en Liverpool verliep echter weinig gelukkig. De spits kwam geblesseerd binnen bij zijn nieuwe werkgever en slaagde er daarna nooit in om zijn belofte waar te maken. Anderhalf jaar na zijn komst werd Carroll uitgeleend aan West Ham United en een seizoen later legden de Londenaren 17,5 miljoen neer om de negenvoudig international van Engeland definitief in te lijven. Zijn teller in dienst van Liverpool bleef daarom steken op slechts 11 doelpunten in 58 optredens, hetzelfde aantal waar hij in zijn laatste halfjaar in dienst van Newcastle slechts 19 wedstrijden voor nodig had.
Blessures
The Hammers dachten met Carroll op hun beurt een spits binnengehaald te hebben die voor de lange termijn als kapstok voor het aanvalsspel zou kunnen fungeren. In Londen zat het de spits echter ook niet mee en in de zes jaar dat hij voor West Ham speelde, lukte het Carroll nooit om meer dan negen competitiedoelpunten in een seizoen te produceren. Het waren echter niet per se zijn voetbaltechnische kwaliteiten die hieraan ten grondslag lagen, maar vooral blessureleed dat voorkwam dat Carroll volledige seizoenen mee kon draaien. In de afgelopen jaren kampte hij met kwetsuren aan onder meer zijn enkel, voet, bovenbeen, knie en lies en bij elkaar opgeteld heeft de man die in totaal 142 wedstrijden speelde voor West Ham ook zeker 100 wedstrijden gemist vanwege uiteenlopende fysieke ongemakken.
Deze blessures hebben er bovendien toe geleid dat Carroll zijn speelstijl aan heeft moeten passen. Terwijl hij in zijn eerste jaren bij Newcastle nog opviel door zijn, voor zijn lengte, wendbaarheid en balbehandeling, zijn goede schot en zijn gave om tegenstanders af te jagen, veranderde hij naarmate de jaren vorderde steeds meer in een bonkige spits die alleen gevaar kon stichten met zijn hoofd. In Engeland werd Carroll daarom in de afgelopen jaren gezien als een soort overblijfsel uit een vroeger Premier League-tijdperk, waarin er vooral lange ballen en hoge voorzetten werden gelanceerd voor grote spitsen om tegenaan te lopen. Het Engelse voetbal is echter ingrijpend veranderd en de meeste goals worden tegenwoordig gemaakt door kleine, technische spelers als Mohamed Salah, Sadio Mané, Raheem Sterling en Eden Hazard, of door spitsen die ook nog goed aan de bal zijn als Pierre-Emerick Aubameyang, Sergio Agüero en Harry Kane.
Carroll kwam het afgelopen seizoen slechts twaalf keer in actie in de Premier League, waarin hij niet wist te scoren. Zijn laatste doelpunt in de Engelse competitie maakte hij op 16 april van het vorige jaar en het kwam dan ook niet als een verrassing dat West Ham en de aanvaller deze zomer besloten om uit elkaar te gaan. Net als generatiegenoten Daniel Sturridge en Danny Welbeck is de voormalige duurste Britse speler aller tijden (hij is inmiddels voorbijgestreefd door Kyle Walker, Aaron Wan-Bissaka, John Stones, Sterling en Gareth Bale) daarom op dertigjarige leeftijd transfervrij en hij lijkt zodoende nog een kans te krijgen om wat van de laatste jaren van zijn loopbaan op topniveau te maken.
Terugkeer naar Newcastle United?
Carroll heeft volgens de in Newcastle gevestigde Evening Chronicle ‘interessante’ aanbiedingen afkomstig van het Europese vasteland en uit de Amerikaanse Major League Soccer op zak. De spits zou echter zijn zinnen gezet hebben op een terugkeer bij zijn jeugdliefde en de onlangs aangestelde trainer Steve Bruce lijkt ook steeds meer oren te hebben naar een hereniging met de verloren zoon. Carroll werkte in de afgelopen weken op het trainingscomplex van West Ham, dat hem ondanks het aflopen van zijn contract toch weer welkom heette, aan zijn fitheid en hij zou nu nog ongeveer een maand nodig hebben voordat hij weer wedstrijden kan spelen. Newcastle United is tegelijkertijd op zoek naar aanvallende versterkingen, daar Ayoze Pérez en Joselu al verkocht zijn en de van West Bromwich Albion gehuurde José Salomón Rondón eveneens niet definitief ingelijfd werd.
Daartegenover staat tot nu toe slechts de komst van TSG 1899 Hoffenheim-spits Joelinton voor 44 miljoen euro en een gratis Carroll zou een buitenkansje kunnen zijn. Bruce wil echter wel zeker weten dat de aanvaller gedurende een langere periode fit kan blijven en ook onder de achterban van de club bestaan er twijfels of de verloren zoon wel van toegevoegde waarde zal zijn. Vanuit het noordoosten van Engeland klinken echter ook oproepen om Carroll een tweede kans te geven en Kevin Nolan, in het verleden twee seizoenen speler van Newcastle, sluit zich daar in gesprek met de BBC bij aan: “Ik denk dat het grootste probleem voor Andy is geweest dat hij op cruciale momenten geblesseerd is geraakt. Ik ben een paar weken geleden nog bij hem langs geweest en toen zag hij er goed uit, hij heeft keihard getraind. Ik vind het geweldig dat hij dat heeft mogen doen bij West Ham. Hij heeft daar in zijn eentje getraind. Ik hoop dat er iemand komt om hem die kans te geven, omdat hij echt een aanwinst kan zijn. Je kan een terugkeer naar Newcastle nooit uitsluiten, omdat je weet dat als hij erin slaagt een seizoen lang fit te blijven, hij een enorm probleem zal vormen voor verdedigers en doelpunten zal maken. Ik weet zeker dat Steve Bruce daar ook over nadenkt.”