Van Roda naar halve finale Champions League: ‘Als je dat toen had verteld...’

Als Paris Saint-Germain en Manchester City het woensdagavond in de heenwedstrijd van de halve finale van de Champions League tegen elkaar opnemen, is de kans groot dat er in ieder geval één speler met een verleden in de Eredivisie op het veld staat. De weg van Danilo Luís Hélio Pereira, kortweg Danilo, naar de Europese top begon in de zomer van 2012 eigenlijk in het Parkstad Limburg Stadion. Hoe een ietwat verlegen jongen die bij Roda JC Kerkrade geen buitengewone indruk maakte uiteindelijk bij PSG terechtkwam.

Door Chris Meijer

Op het YouTube-kanaal van Roda zijn nog beelden te vinden van de dag dat Danilo zich middels een video voorstelde aan de supporters. “Hallo, mijn naam is Danilo Pereira. Mijn teamgenoten noemen me Dani. Ik ben geboren in Guinee-Bissau, maar ben op mijn vijfde naar Portugal verhuisd. Nu woon ik in Nederland”, zegt hij, terwijl hij zorgvuldig in het Engels zijn woorden kiest. Het is die dag snikheet, de zon lijkt hard op het hoofd van Danilo te branden. Waarom is hij naar Roda gekomen? “Ik wil vooral het team gaan helpen. Het is heel belangrijk om wedstrijden te gaan spelen, omdat ik meer ervaring moet hebben. Ik moet spelen om mijn spel verder te ontwikkelen. In Nederland wordt er aanvallender gevoetbald dan in Italië. Het voetbal is hier snel en erg fysiek. Ik ben een meer verdedigende speler, maar ik kan ook aanvallend spelen. Ik denk dat ik goed bij de club zal passen.”

De komst van Danilo naar Roda kwam uit de koker van Gerard Wielaert, destijds technisch directeur in Kerkrade. “Ik werd getipt via mijn netwerk”, vertelt Wielaert in gesprek met Voetbalzone. Danilo was geen onbekende voor Wielaert, want hij had de middenvelder als internationale scout voor FC Twente al een aantal keer zien spelen in de vertegenwoordigende jeugdelftallen van Portugal. Roda was destijds op zoek naar een opvolger voor de transfervrij naar Feyenoord vertrokken Ruud Vormer, zonder dat daar een al te groot budget voor aanwezig was. “Deze was, financieel gezien, niet op de Nederlandse of Belgische markt beschikbaar.”

Wielaert, tegenwoordig werkzaam als hoofdscout bij Willem II, noemt Danilo ‘een type speler dat de tijd, in combinatie met speeltijd, moet krijgen om zich door te ontwikkelen’. “Fysiek was en is hij top! Dat in combinatie met een topsportmentaliteit. Als je dan de juiste keuzes maakt, kan je naar de top groeien. Dat hij de basiskwaliteiten had was wel duidelijk.” Parma had hem twee jaar eerder overgenomen van Benfica, maar in Italië en tijdens een huurperiode bij het Griekse Aris Saloniki had hij pas tien wedstrijden op het hoogste niveau gespeeld. “Hij kwam als twintigjarige speler bij Roda binnen. Vreemd land, andere cultuur. Hij sprak uiteraard geen Nederlands, maar ook maar een paar woorden Engels. De communicatie verliep daardoor in eerste instantie stroef. Daarnaast had hij een bescheiden persoonlijkheid”, herinnert Wielaert zich. Het is misschien wel vooral vanwege dit bescheiden en rustige karakter dat Danilo niet per se een onuitwisbare indruk achterliet tijdens zijn jaar in Nederland.

Als Mark Luijpers gevraagd wordt naar zijn herinneringen aan Danilo, blijft het even stil aan de andere kant van de lijn. De toenmalig assistent-trainer van Roda, nu in dezelfde functie werkzaam bij VVV-Venlo, zit in de auto met Frank Demouge, die toen eveneens deel uitmaakte van de selectie. “Pohh, lastig hoor. Het is alweer een jaar of tien geleden, denk ik? Weet je hoeveel verschillende spelers ik in de tussentijd heb gehad? Het ligt puur aan mezelf dat ik het niet meer weet”, verontschuldigt Luijpers zich. “Ik kan me niet herinneren dat hij toen heel veel met anderen optrok. Volgens mij was hij meer op zichzelf. Maar dat is meer een herinnering op zichzelf, ondanks dat hij een hele sociale, rustige en lieve jongen was. Je had nooit last van hem, helemaal geen vervelende jongen. Hij klaagde niet als hij centraal achterin moest gaan spelen. Heel leergierig.”

{embed}

---

‘Hij was aangedaan en wilde de scheidsrechter aanvallen’

---

{/embed}

Eén keer sprong de altijd rustige Danilo behoorlijk uit zijn vel. Hij reageerde tijdens de met 5-1 verloren uitwedstrijd met Heracles Almelo emotioneel op enkele woorden van scheidsrechter Tom van Sichem en verliet na afloop zelfs in tranen het veld. Van Sichem beweerde dat Danilo fuck you tegen hem had gezegd. “Toen zei ik: what fuck you? Daarna kwam Mitchell Donald naar me toe om te zeggen dat ik iets over de moeder van Danilo zou hebben gezegd. Maar ik zou niet weten wat ik over zijn moeder had moeten zeggen. Ik vind het dan ook heel triest dat hij het zo heeft opgevat.”

“Dat kan ik me nog wel herinneren”, zegt voormalig ploeggenoot Bart Biemans. “De scheidsrechter had iets tegen hem gezegd, toen barstte hij tijdens de wedstrijd in tranen uit. Het was in zijn ogen een racistische opmerking, of iets over zijn moeder. Daar was hij van ontdaan, al is het snel daarna gaan liggen. Ja, hij was even serieus aangedaan. Heel emotioneel. Hij wilde die scheidsrechter bijna aanvallen.” Ondanks dat Roda aangaf een ‘andere lezing’ van het verhaal van Van Sichem te hebben, besloot de KNVB geen onderzoek naar het voorval in te stellen.{embed}

---

{/embed}

Danilo werd bij Roda gepresenteerd als defensieve of centrale middenvelder en speelde zijn eerste zeven wedstrijden op die positie, tot trainer Ruud Brood besloot om hem een linie terug te halen naar het hart van de verdediging. “Hij was snel, groot en sterk, alleen hij had wat moeite aan de bal. Zeker om op het middenveld te spelen. Ze hebben het in het begin wel geprobeerd, maar dat was niet helemaal wat ze ervan verwacht hadden”, vertelt Bart Biemans. De 33-jarige verdediger van FC Eindhoven vormde uiteindelijk twintig keer een centraal duo met Danilo. “Ik moest veel geven in de coaching. Dat is ook logisch, gezien zijn leeftijd en situatie. Er zijn seizoenen geweest dat ik met een Nederlandstalige jongen centraal achterin speelde en dat was dan een stuk makkelijker. Er waren veel onzekere factoren. Het was geen jongen die heel lang meeliep, daar maakte hij foutjes in. Maar hij heeft dat seizoen wel heel veel geleerd. Naarmate hij langer centraal achterin speelde, ging dat ook steeds beter. Het is niet verwonderlijk dat het in het begin een beetje zoeken is. Het enige waar hij in tactisch opzicht beter van werd, was wedstrijden spelen. Op basis van de fysieke capaciteiten heeft hij het opgepakt en dan zie je dat er mooie dingen kunnen gebeuren.”

Er blijkt in Kerkrade een kiem te zijn gelegd voor de multifunctionaliteit die ervoor zorgt dat Danilo dit seizoen meer dan geregeld een basisplaats heeft bij PSG. Zo speelde hij in het tweeluik met Bayern München in de kwartfinale van de Champions League in beide wedstrijden, mede door het uitvallen van Marquinhos in het heenduel, als centrumverdediger. “Dat deed hij prima. Is zijn Roda-tijd toch niet voor niks geweest”, grapt Wielaert. Danilo speelde uiteindelijk 31 wedstrijden in het shirt van Roda, dat zich in dat seizoen via de nacompetitie wist te handhaven in de Eredivisie. Roda wil hem daarna graag definitief overnemen van Parma. Wielaert: “Roda zat in de tijd in categorie 1 en stond dus onder curatele. Nol Hendriks zat elke week op de tribune en raakte steeds enthousiaster. Hij vroeg mij om bij Parma naar de vraagprijs te informeren. Die was voor zijn begrippen aan de hoge kant. Later heeft hij mij wel eens laten weten dat hij er spijt van had.”

Marítimo voldeed wel aan de vraagprijs van Parma en op Madeira was hij niet alleen basisspeler, maar groeide hij ook uit tot Portugees international. FC Porto haalde hem twee jaar later voor 4,5 miljoen euro op. “Ik vond hem bij Roda niet uitzonderlijk goed. Misschien heeft hij ook het geluk gehad dat hij bij clubs kwam waar het lekker liep, dat geeft vertrouwen en maakt het makkelijker om een goed niveau te halen”, bekent Biemans. “Je zag dat hij wel wat had, in fysiek opzicht had hij alles om een grote speler te worden. Maar je ziet wel vaker jongens van wie je twijfelt of het zo geweldig is, maar die verrassen je dan toch. Hij is sowieso de speler die me in dat opzicht het meest verrast heeft, hij heeft zich écht goed ontwikkeld. Maar goed, ik heb ook bij een aantal jongens op school gezeten en daar zaten niet de minste bij. Kevin De Bruyne, bijvoorbeeld. Die kon natuurlijk écht goed voetballen, maar als je ziet waar die nu rondloopt... Dat kun je haast niet voorspellen.”

Danilo speelt inmiddels op hetzelfde podium en staat woensdag tegenover De Bruyne. Bij FC Porto won hij twee landstitels en een beker, hij maakte deel uit van het Portugese team dat in 2016 Europees kampioen werd en in 2019 de Nations League won en verdiende afgelopen zomer als aanvoerder van de Portugese topclub een transfer naar PSG, dat hem momenteel huurt met een verplichte optie tot koop van 20 tot 25 miljoen euro. “Hij heeft het fantastisch gedaan, echt een hele mooie carrière gehad. Europees kampioen geworden. Als je dat toen had verteld, had ik het niet geloofd”, lacht Luijpers. Hij haalt de schouders op. “Het gebeurt ook weleens andersom, dat je spelers hebt van wie je denkt dat ze het heel ver gaat schoppen en dat het uiteindelijk niet lukt. We maken zoveel spelers mee, bij Roda kwamen er ieder jaar zoveel nieuwe jongens. Maar hij sprong er qua niveau ook niet bovenuit. Je weet nooit hoe het met spelers loopt. Het is heel moeilijk in te schatten. Wat hij gepresteerd heeft, is enorm knap. Hij staat nu niet met de minste spelers op het veld.”

Luijpers heeft er wel een verklaring voor waarom Danilo bij Roda niet per se een onuitwisbare indruk achterliet. “Achteraf is hij misschien wel een van de meest succesvolle spelers met wie ik op het trainingsveld heb gestaan. Hij is meer een dienende speler, het is niet dat hij het verschil maakt. Vaak zie je dat spelers die opvallen jongens zijn met een geweldige actie, die doelpunten maken of iets bijzonders hebben. Hij kan heel belangrijk zijn voor een team, maar springt er qua voetbal niet bovenuit. Dienende spelers vallen nu eenmaal niet zo enorm op. Wat dat betreft is het logisch dat hij geen opvallende speler was, daar was hij ook niet het type voor. Bij Portugal of PSG valt hij niet op, maar hij is wel enorm bruikbaar. Een teamspeler. Hij wil zich heel dienstbaar opstellen, is geen ego. Dat hebben absolute topspelers misschien wel, hij kan zichzelf wegcijferen voor het team.”