Van Hanegem niet tevreden over eigen standbeeld: ‘Het klopt niet zo’

In de aanloop naar de selectiebekendmaking van het Nederlands elftal voor het EK sprak Soufiane Touzani met vier ex-internationals over hun herinneringen aan Oranje. Willem van Hanegem maakte onderdeel uit van de gouden generatie van het Nederlands elftal dat schitterde op grote eindrondes zoals het WK 1974. Hij blikt samen met Touzani terug op zijn tijd in Oranje en komt met een welgemeend advies voor de huidige internationals.

"Het fijne bij het Nederlands elftal was: als het even niet liep bij je club, was Zeist eigenlijk een uitje", blikt de 52-voudig international terug op zijn eigen interlandcarrière. "Je kwam weer heel anders terug. Het was fijn om hier gewoon bij die gasten te zijn. Het waren vaak dezelfde spelers." Het interlandvoetbal had in de tijd van de Kromme wel een ander karakter. "Je speelde veel minder wedstrijden. De wedstrijden gingen toen bijna altijd ergens om, met een enkele oefenwedstrijd tussendoor. Je moest er altijd vol voor gaan. Nu speel je ook tegen ploegen waarvan je denkt: dat is zonde van je reisgeld."

Van Hanegem, tussen 2002 en 2004 ook assistent-bondscoach van Oranje, is met een standbeeld vereeuwigd op de KNVB Campus in Zeist. Heel tevreden is hij echter niet over het standbeeld, geeft hij aan. "Het klopt niet zo. Ik was oer- en oerlinks. Als je met links wilt trappen, sta je op je rechterbeen, wat naar achteren. Maar het standbeeld staat precies op de tegenovergestelde manier. Ik heb ook eens een beeldje gehad waarin ik de bal aan mijn rechterschoen had. Dan denk ik: hoe dom ben je dan?", lacht de clubicoon van Feyenoord.

Van Hanegem raadt internationals van Oranje aan om zoveel mogelijk te genieten van hun tijd in de nationale ploeg. Een interlandcarrière is niet eeuwig, weet hij. "Toen je bij het Nederlands elftal speelde, besefte je het niet. Het was leuk om erbij te zitten, maar als je steeds minder en minder wordt, is het toch vervelend om niet geselecteerd te worden. Het is het hoogste en het mooiste wat er is. Ik had nooit verwacht dat ik dit zo zou zeggen, maar het voelt gewoon even zo."