voetbalzone

Van der Vaart voelde zich koning te rijk: ‘Bittergarnituurtje op de hotelkamer’

Mart Oude Nijeweeme17 jun 2023, 10:20
Laatst bijgewerkt: 17 jun 2023, 10:20
Advertentie

Rafael van der Vaart kijkt met veel genoegdoening terug op de twee weken die hij in de zomer van 2018 doorbracht bij PEC Zwolle. De 109-voudig Oranje-international stond vijf jaar geleden op het punt om een contract te ondertekenen bij de kersverse Eredivisionist, maar koos uiteindelijk voor zijn gezin in Denemarken. Volgens Van der Vaart had het niet veel gescheeld of hij had in de nadagen van zijn carrière in Overijssel gespeeld.

Het zou een van de grootste stunts ooit zijn geweest in de geschiedenis van het Nederlands betaalde voetbal. John van 't Schip haalde Van der Vaart in de zomer van 2018 naar Zwolle om zijn conditie op peil te houden. Niet wetende dat er mogelijk meer in het vat zat. De voormalig speler van Real Madrid, Tottenham Hotspur en Hamburger SV omschrijft de weken bij PEC als 'een van de mooiste uit zijn carrière'. "Zo voelde dat echt", vertelt hij aan het Algemeen Dagblad.

"Weet je wat het is? Oké, ik was een goede voetballer. Maar ik kan wel zeggen dat ik misschien een van de beste professionele amateurs ben geweest", gaat Van der Vaart verder. "Ja, zo noem ik het. Een combinatie van genieten van het leven en heel serieus voetballen. Dat kwam daar allemaal een beetje samen, tijdens die twee weken. Het was echt gezellig. Klaverjassen op het terras met Brammetje van Polen en Diederik Boer, 's avonds een bittergarnituurtje bestellen op de hotelkamer. Dat was hartstikke leuk.''

Van der Vaart voerde serieuze gesprekken met de club over een dienstverband. "Ze waren heel duidelijk", vertelt de voormalig smaakmaker. "Sommige wedstrijden zou ik wel spelen, sommige niet. Maar hoe mooi ik het ook vond, hoezeer ik het ook naar mijn zin had, ik koos voor mijn gezin in Denemarken. Estavana die daar op hoog niveau handbalde, mijn kleine meid die daar zat. Mijn zoon Damian die in Hamburg woonde. Het waren te veel minnetjes om uiteindelijk te kunnen zeggen: ja, ik doe het."

Vanuit het thuisfront kreeg Van der Vaart de volledige toezegging. "Estavana (Polman, red.) zei wel: 'Doe het gewoon. Ga toch bij PEC voetballen!' Die zag namelijk die lach op mijn gezicht. Die zij al een tijdje niet meer gezien had. Maar ik kon het gewoon niet. Daarvoor ben ik te veel een familiemens. Als ik in Nederland had gewoond, had ik direct getekend. Ik voelde me daar zo thuis, had daar zo veel plezier. Daarom heb ik ook echt getwijfeld. Ik zag het helemaal zitten. Alleen: je moet er dan wel honderd procent voor gaan."

Volgens Van der Vaart was hij tijdens de trainingen 'gewoon de beste'. "En dat zeg ik zonder schaamte. Maar goed, wedstrijden zijn anders. Dan kan het ook zijn dat je niet altijd negentig minuten volmaakt." Het vertrek uit Zwolle viel uiteindelijk zwaar. "Ik kon wel janken, echt waar. Je weet, ik ben een voetbalromanticus. Je gaat op voetbal, omdat je het leuk vindt. En dat gevoel had ik bij PEC. Afsluiten met dat gevoel, waardoor je ooit op voetbal bent gegaan. Hoe mooi was dat geweest.''