Van de KKD naar een gala met Messi en Mbappé: ‘Nooit van durven dromen’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Branco van den Boomen, die vorig seizoen een uitzonderlijke bijdrage leverde aan het kampioenschap van Toulouse in de Ligue 2. Ook op het hoogste niveau laat de 27-jarige middenvelder wekelijks zien van welk kaliber hij is bij Les Violets.

Door Wessel Antes

De geboren Eindhovenaar begon met voetballen bij RKVVO in Oerle en werd al op jonge leeftijd opgemerkt door scouts van de gezamenlijke jeugdopleiding van Willem II en RKC Waalwijk. Zijn eerste contract tekende Van den Boomen echter bij Ajax, in 2011. Zijn vader Harry was ooit een groot talent bij PSV, maar moest stoppen vanwege een knieblessure. Hoewel Branco drie seizoenen in Amsterdam speelde, is de keuze tussen Ajax en PSV niet lastig voor hem. “Het is eigenlijk altijd PSV geweest. Ik ging dan ook vaak met mijn vader naar het stadion toe toen ik klein was. Mijn favoriete speler was Luc Nilis. Later werd ik fan van Jan Vennegoor of Hesselink en Arjen Robben.”

Hoewel Van den Boomen als kind vaak in het Philips Stadion te vinden was, had hij er als jeugdspeler nooit moeite mee om te spelen voor Ajax. “Eigenlijk ging dat heel natuurlijk. Ik speelde ook bij de jeugdelftallen van Oranje vaak met Ajacieden dus ik kende al een aantal jongens bij de club. Nadat ik een goed gesprek had gehad bij Ajax leek dat het beste voor mijn toekomst, dus toen ben ik daar gaan spelen.”

Wat Van den Boomen het meest is bijgebleven uit zijn Ajax-tijd, is de hoge kwaliteit van het voetbal. “Alles bij die club is zo professioneel. Het was elke dag mooi om met zulke goede medespelers op het veld te staan. We waren vaak veruit de beste op toernooien, dus dan is het spelletje extra leuk.” Een paar spelers sprongen erbovenuit volgens de middenvelder. “Ricardo Kishna was de allerbeste, al is er bij hem helaas minder uitgekomen dan ik had verwacht vanwege blessures. Kenny Tete was ook altijd heel goed. Na ons kwam de generatie van Donny van de Beek en Frenkie de Jong, daar zag je natuurlijk ook al aan dat ze het ver zouden gaan schoppen.”

Na vijftien wedstrijden in Jong Ajax kreeg Van den Boomen te horen dat zijn contract niet werd verlengd. “Uiteindelijk was ik gewoon niet goed genoeg om bij de hoofdmacht van Ajax aan te sluiten. Op dat moment was het terecht dat ze me lieten gaan. Later bleek dan ook dat ik meer tijd nodig had om mezelf te ontwikkelen. Om door te breken bij Ajax moet je het niveau van de Champions League hebben en dat had ik op dat moment zeker nog niet.” FC Eindhoven, de club uit zijn geboortestad, pikte hem vervolgens transfervrij op.

Na een goed seizoen in het Jan Louwers Stadion maakte Van den Boomen de stap naar de Eredivisie alsnog. Bij sc Heerenveen, en op huurbasis bij Willem II, groeide hij echter nooit uit tot onbetwiste basisspeler. “Dat heeft denk ik zowel fysieke als mentale redenen. Op het gebied van techniek, tactiek en voetbalintelligentie had ik op die leeftijd makkelijk bovenin de Eredivisie mee kunnen draaien. Als je daar fysiek en mentaal nog niet klaar voor bent heb je daar alleen niks aan. Ik verwijt mezelf niets, want uiteindelijk heeft dit mijn pad moeten zijn.”

Na een tijdelijke terugkeer bij Eindhoven verdiende hij een transfer naar De Graafschap, dat ook nog steeds in de Keuken Kampioen Divisie speelde. Toch voelde Van den Boomen dat hij klaar was voor een stap hogerop. “Ik voelde uiteindelijk wel dat ik die competitie ontgroeid was. Daarom was ik blij dat ik de stap kon maken naar het buitenland. In de Eredivisie waren er geen clubs die een transfersom voor mij wilden betalen. Ik ben Toulouse heel dankbaar dat zij dat vertrouwen wel hadden en mij de kans hebben gegeven.”

De club uit Zuid-Frankrijk, die destijds uitkwam in de Ligue 2, betaalde in augustus 2020 slechts een paar ton voor de diensten van Van den Boomen. Later bleek dat een gouden zet te zijn. Maar hoe komt een Franse club uit bij een middenvelder van De Graafschap? “Ze waren een nieuw project begonnen waarin ze datagericht gingen kijken naar versterkingen. Ik kwam daar vrij goed uit en toen ze mijn beelden bekeken waren ze onder de indruk. Omdat ik daarnaast niet extreem duur was vergeleken met andere spelers was ik nog aantrekkelijker voor hen.”

Zelf hoefde Van den Boomen niet lang na te denken over de transfer. De Brabander deed dan ook weinig research voor hij de knoop doorhakte. “Ik wist eigenlijk alleen dat ze net waren gedegradeerd uit de Ligue 1, maar was eerlijk gezegd ook verbaasd dat ze bij mij uitkwamen. Het was voor mij een droomkans om te vertrekken naar een mooi land en een grote stad. Binnen een week hebben we alles afgerond. Ik had ook andere buitenlandse opties, maar dat waren geen echte voetballanden. Ik was dolblij dat er een club uit Frankrijk kwam. Het gaf me een goed gevoel dat ze mij echt gescout hebben op basis van statistieken en de speler die ik ben.”

Van den Boomen merkt dat hij zich in Frankrijk precies zo heeft kunnen ontwikkelen als hij voor ogen had. “In Frankrijk ben ik fysiek en mentaal extreem gegroeid. De Ligue 2 is een stuk harder en vraagt gewoon meer van je als speler. Het was een perfecte stap voor mij en door die groei kan ik mijn voetballende kwaliteiten nu in Frankrijk laten zien. Daarnaast was het goed om mijn comfortzone te verlaten. Vaak kan dat een belangrijke stap zijn om echt te groeien als speler. Ik ben een stuk verantwoordelijker geworden, al heeft dat natuurlijk ook met leeftijd te maken.”

In Toulouse, de vierde stad van Frankrijk, woont Van den Boomen met zijn vrouw en dochter. “Het was een grote stap voor ons. Mijn vrouw was ook zwanger in het eerste jaar. We wisten niet wat we konden verwachten, want het was mijn eerste club in het buitenland. Uiteindelijk zijn we heel blij dat we dit prachtige avontuur zijn aangegaan. Toulouse is een geweldige stad, het is hier echt top. Het is een stad waar veel jonge mensen wonen en het weer is vaak goed. In mijn vrije tijd ga ik graag een hapje eten met de andere Nederlandse jongens.”

Van den Boomen was de grondlegger van een ware trend bij Toulouse: na zijn komst kwamen er drie andere Nederlanders bij. In oktober 2020 kreeg hij gezelschap van Stijn Spierings. “Dat was echt top. Stijn is zowel op het veld als daarbuiten echt mijn maatje. Het is sowieso fijn om af en toe ook Nederlands te kunnen praten op de club.” Deze zomer kwamen ook Thijs Dallinga en Zakaria Aboukhlal bij Toulouse spelen. Met de Nederlands sprekende Belg Brecht Dejaegere erbij is het inmiddels een groot gezelschap. “Je trekt van nature snel naar elkaar toe als je dezelfde taal spreekt, maar ook voor de mensen om ons heen is het fijn. Mede daardoor voelt iedereen zich echt thuis bij deze club.”

In zijn eerste seizoen bij Toulouse was Van den Boomen goed voor vijf treffers en acht assists. Een jaar later beleefde de middenvelder een uitzonderlijk kampioensjaar in de Ligue 2 met twaalf doelpunten en 21 assists in 37 wedstrijden. Hij werd dan ook uitgeroepen tot beste speler van de competitie. “Dat mijn spel en statistieken zoveel beter waren in mijn tweede seizoen heeft te maken met vertrouwen, speelstijl en de nieuwe trainer (Phillippe Montanier, red.). Met hem had ik direct een klik en we gingen 4-3-3 spelen, wat ik vanuit Nederland natuurlijk al gewend was. Het was een fantastisch jaar waarin alles op z’n plek viel. Niet alleen voor mij, maar ook voor de club. Ik had hier nooit van durven dromen, zulke statistieken. Als je lekker in je vel zit kan er blijkbaar een hoop gebeuren.”

De prijs voor Speler van het Jaar mocht Van den Boomen ophalen tijdens een gala in Parijs. Sterren als Kylian Mbappé, Lionel Messi, Ronaldinho en Thierry Henry waren aanwezig tijdens de gelegenheid. Toch wil de middenvelder daar niet mee pochen, zo nuchter als hij is. “Het was heel mooi om mee te mogen maken. Best apart ook, om tussen al die grote spelers te staan. Inmiddels begint het iets normaler te worden, omdat we ook regelmatig tegen grote spelers spelen.” Toulouse laat ook op het hoogste niveau van Frankrijk zien ambitieus te zijn. De club probeert in iedere wedstrijd zelf het spel te maken.

“Ik ben redelijk tevreden over onze seizoenstart. Ik denk dat we de punten hebben gepakt tegen de teams waarvan we moeten winnen”, aldus Van den Boomen, die ook verbeterpunten ziet. “Uit bij Lyon hebben we 1-1 gespeeld, al hebben we tegen de grote clubs ook een aantal keer te makkelijk verloren. Misschien hebben we net iets te vaak aanvallend gespeeld tegen dat soort teams.” Zelf staat de middenvelder momenteel op één doelpunt en vier assists in veertien wedstrijden in de Ligue 1.

Van den Boomen merkt dat het niveau van de topteams in Frankrijk extreem hoog is. Van Paris Saint-Germain-middenvelder Marco Verratti was hij het meest onder de indruk. “Dat was denk ik mijn beste tegenstander, die was echt niet normaal.” Het shirt van de dertigjarige Italiaan heeft hij niet gevraagd. “Ik ben daar niet echt van, tegen Paris heb ik helemaal niet geruild. Van AS Monaco heb ik wel een shirt, die van Kevin Volland, de Duitse spits. Bij Monaco was Mohamed Camara, mijn directe tegenstander, heel erg goed.”

Van den Boomen voelt geen extra drang om zich te laten zien aan Eredivisie-clubs. “Het is niet zo dat ik mijn gram wil halen en mezelf per se wil bewijzen aan Nederlandse clubs. Zelf wist ik altijd al dat ik dit in me heb zitten. Ik denk dat iedereen zijn eigen route heeft en dit was voor mij de beste weg. Misschien moet ik ze juist dankbaar zijn dat ze mij niet hebben genomen”, zegt hij lachend. “Ik ben blij met hoe het gelopen is en mijn huidige situatie.”

In de zomer van 2023 loopt het contract van Van den Boomen bij Toulouse af. De spelverdeler gaat rustig kijken naar alle opties die gaan komen. “Tijdens het WK ga ik sowieso in gesprek met de club, want dan is daar echt ruim de tijd voor. Er zullen waarschijnlijk ook andere opties komen dus ik ga goed nadenken over mijn volgende stap. In principe sta ik overal voor open.” Ook voor een topclub in Nederland? “Voor mij maakt dat niet zoveel uit. Ik zou het mooi vinden om terug te keren naar Nederland, maar dat hoeft ook niet per se. In Frankrijk blijven is zeker een optie, maar spelen in een voetballand als Spanje zou ook geweldig zijn. Ik zie wel wat de toekomst brengt.”