Unai Emery: ‘Als ik moet kiezen, ga ik toch voor Hedwiges Maduro als mens’

Unai Emery hoopt zich met Villarreal voor het eerst in de clubgeschiedenis te plaatsen voor de finale van de Europa League. De Spaanse club moet over twee duels wel zien af te rekenen met Arsenal, de vorige werkgever van Emery. De oefenmeester heeft ook een verleden bij ploegen als Sevilla en Valencia en werkte bij die clubs samen met Hedwiges Maduro. Deze week liet Maduro aan ESPN weten goede herinneringen te bewaren aan die samenwerking en dat gevoel is wederzijds, bleek op de persconferentie.

"Ik heb met hem gewerkt bij Sevilla en Valencia", wist Emery zich te herinneren. "Maduro is niet alleen een goede voetballer, maar ook een goed mens. Hij interesseert zich na zijn carrière nog steeds voor het voetbal. Ik mag de voetballer en de mens Maduro allebei, maar als ik moet kiezen, ga ik toch voor Maduro als mens. Omdat hij een goede persoonlijkheid heeft. Een goede voetballer of trainer ben je maar voor even, een goed mens ben je voor je hele leven." Emery wist tussen 2013 en 2016 met Sevilla drie keer beslag te leggen op de Europa League, alvorens hij bij Paris Saint-Germain aan de slag ging.

Emery reageerde met zijn uitspraken op de woorden van Maduro, die aangaf met een fijn gevoel terug te kijken op zijn tijd onder Emery. "Hij was direct heel energiek, had een duidelijk plan en een heldere visie", vertelde Maduro in gesprek met ESPN. "Hij was vaak rond zeven uur 's ochtends op de club en ging om zeven uur 's avonds naar huis. Hij was echt bezeten van het voetbal. Bij uitwedstrijden bekeek hij op de terugreis in het vliegtuig wedstrijden van de eerstvolgende tegenstander. En dan had hij niet één maar twee laptops, zodat hij twee wedstrijden tegelijk kon kijken. Toen dacht ik echt: hij is echt een werkbeest. Bezeten van het spelletje."

Maduro kreeg van Emery geregeld vrijstelling om terug te vliegen naar Nederland. "Hij was altijd een trainer die zich verdiepte in de mens. Je had ook heel veel gesprekken met hem waarbij het niet over het voetbal ging. Dan vroeg hij hoe het met mij ging en met mijn familie. Hij wist alles van iedereen. Op een gegeven moment wist hij ook dat ik een familiemens was en ben. Hij stuurde mij vaak naar Nederland terwijl de rest moest trainen. Dat legde hij dan duidelijk uit in de kleedkamer zodat iedereen het accepteerde. Zo ging hij iedereen langs en iedereen accepteerde het, omdat hij zo duidelijk was."