UEFA en autoriteiten lijken veiligheid EK niet te kunnen garanderen

De voetballerij liet zich afgelopen weekend weer eens van zijn lelijkste kant zien. Op de tweede dag van het EK stond de wedstrijd Engeland tegen Rusland op het programma, een duel waar velen eens goed voor gingen zitten. Zo ook in het Stade Velódrome in Marseille, waar het stadion volgeladen was met Russische en Engelse fans. Het bleek een tikkende tijdbom na de relletjes die donderdag en vrijdag hadden plaatsgevonden tussen beide supportersgroepen en Franse jongeren. Nadat in blessuretijd Vasili Berezutski de gelijkmaker produceerde, wisten zijn landgenoten vakken te bereiken waar Britse aanhangers zaten en braken er opnieuw vechtpartijen uit.

Naast deze bestorming werd ook vuurwerk afgeschoten richting het vak van de Engelsen. Hoewel het lastig is iedereen te controleren, is het zorgwekkend dat dit vuurwerk zo gemakkelijk mee het stadion in gesmokkeld kon worden. In het licht van de rellen in aanloop naar het duel, had men op voorhand kunnen besluiten de veiligheidsmaatregelen verder aan te scherpen. Desalniettemin is het natuurlijk te belachelijk voor woorden dat het klaarblijkelijk onmogelijk is op een normale manier eens in de vier jaar een Europees voetbalfeestje te vieren. Op een veilige manier voor je plezier met je kinderen een peperdure wedstrijd bezoeken, blijkt tegenwoordig niet meer mogelijk te zijn.

In Parijs is men amper bekomen van de aanslagpogingen bij het Stade de France en slechts enkele maanden later dienen de volgende incidenten rondom het voetbal zich aan. Ditmaal zijn het geen terroristen van de Islamitische Staat, maar mensen die zichzelf als voetbalfans beschouwen, die de sport een bijzonder slechte dienst bewijzen. Hoewel de vergrijpen in geen verhouding tot elkaar staan, zijn er door de incidenten de afgelopen dagen tientallen mensen gewond geraakt en verkeren twee Engelse supporters in levensgevaar. De taferelen doen denken aan het WK 1998, waar Marseille eveneens het strijdtoneel van supportersrellen werd.

Inmiddels heeft de UEFA onder het mom van ‘we moeten onze sport beschermen en verdedigen’, aangekondigd de beveiliging binnen de stadions aan te gaan scherpen. Als het kalf verdronken is, dempt men de put, zeg maar. Daarnaast dreigt de bond met sancties die kunnen oplopen tot diskwalificatie van de landen als de supporters zich opnieuw misdragen. Alsof de voetbalbonden van die landen directe invloed hebben op het gedrag van deze gederailleerde hooligans, die sowieso niet voor reden of in het vooruitzicht gestelde straffen vatbaar zijn. De problematiek blijft uiterst complex en adequaat ingrijpen is bijzonder moeilijk, maar de plaatsgevonden incidenten en de reacties erop getuigen jammerlijk van een gebrek aan planning en controle vanuit de Europese voetbalbond.

Als de organisatie en de plaatselijke autoriteiten niet in staat blijken misdragende hooligans het hoofd te bieden, zelfs niet als de ongeregeldheden in lijn der verwachting liggen door recente incidenten, dan kunnen we ons hart vasthouden als het gaat om effectieve terrorismebestrijding. Inmiddels heeft de Franse minister van Binnenlandse Zaken Bernard Cazeneuve de negen politiechefs van de speelsteden opgeroepen actie te ondernemen en alcohol te verbieden. Of dit gehandhaafd kan worden is zeer de vraag, maar het zou in ieder geval de drank gerelateerde agressie enigszins kunnen onderdrukken. Uiteindelijk is het opnieuw een lapmiddel dat de problematiek bestrijdt, maar niet bij de wortel aanpakt. En wederom dringt de vraag zich aan waarom dit niet eerder is bedacht.

Het succes van de in Engeland geïntroduceerde voetbalwet is gestoeld op het identificeren van onruststokers en het gericht bestrijden hiervan. Bij grote toernooien is het vrijwel onmogelijk de grote stromen supporters in kaart te brengen, zeker gezien het enorme aantal wedstrijden. In de internationale luchtvaart is het al geaccepteerd dat reizigers zich ruim van te voren melden, meermaals identificeren en uitgebreide veiligheidscontroles ondergaan. De noodzaak van dergelijke procedures en protocollen komt ook steeds dichterbij voor grote sportevenementen. De arbeid en bijbehorende kosten zijn gigantisch en zeer onwenselijk, maar er moeten maatregelen gevonden worden om deze teloorgang een halt toe te roepen.