Tyrell Malacia blikt terug op eerste jaren: ‘Ik dacht dat ik doodging’

Tyrell Malacia speelde vorige maand tegen NEC (5-3) zijn honderdste wedstrijd voor Feyenoord. In gesprek met Feyenoord TV kijkt de linksback terug op de eerste jaren van zijn carrière als profvoetballer. Een loopbaan die naast hoogtepunten ook enkele mindere momenten kende.

Malacia werd in het seizoen 2017/18 door toenmalig trainer Giovanni van Bronckhorst bij het eerste elftal van de Rotterdammers gehaald. Hij maakte in december 2017 als achttienjarige speler zijn debuut in De Kuip in de gewonnen Champions League-wedstrijd tegen Napoli (2-1), nadat hij daarvoor door Van Bronckhorst nog gedwongen was teruggezet naar het beloftenelftal. Dat laatste voelde voor hem als een teleurstelling. “Net als de blessure die ik heb gehad. Ik moest snel schakelen. Je kan in een dip zitten of je zoekt een motivatie om er iets positiefs van te maken.”

Na de eerste vijftien minuten tegen Napoli keek hij naar de klok. “Ik dacht dat ik doodging”, lacht hij. “Maar ik had geen keus, ik moest er staan. Dit moment moest ik pakken.” Malacia zegt ‘geen besef te hebben gehad’ dat hij tijdens zijn eerste wedstrijd in het profvoetbal tegen een topteam speelde. “Ik was onbevreesd. Dat is altijd zo.” Malacia moest uiteindelijk zijn basisplaats afstaan aan Ridgeciano Haps nadat hij al het gevoel had gehad ‘als jonge speler als eerste geslachtofferd te worden’ na een verloren wedstrijd tegen VVV-Venlo. “Dat is een keuze die de trainer maakt. Dat moet je accepteren.”

Met de winst van de TOTO KNVB Beker in 2018, na een 0-3 overwinning op AZ in de finale, sleepte Malacia zijn eerste prijs met Feyenoord binnen. “Dat was voor mij wel echt lekker. Zeker omdat ik in de beker ook een aantal wedstrijden zelf heb gespeeld.” Vervolgens verloor hij in het seizoen daarop zijn basisplaats al na een paar wedstrijden aan Calvin Verdonk, wat hij zichzelf vooral kwalijk nam. “Als je het laat zien als negentienjarige, dan denk ik dat de trainer je gewoon laat staan. Ik heb het niet laten zien.”

In de voorbereiding van vorig seizoen moest Malacia zich laten opereren aan een heupblessure, wat hij als een ‘moeilijke beslissing’ zag. Het leek er namelijk op dat hij zijn basisplaats bij Feyenoord had heroverd. “De keuze moest snel gemaakt worden. Dat heb ik dan ook gedaan met de mensen om me heen. Het was snel schakelen. Er was geen tijd om te treuren natuurlijk, want alles gaat door en ik moest ook weer door.”

Onder trainer Dick Advocaat bloeide Malacia vervolgens weer op. Hij spreekt dan ook van een bijzondere band met de Hagenaar. “We waren het niet altijd met elkaar eens, maar hij accepteerde veel van mij en andersom ook. In het verleden is dat niet altijd zo geweest, maar ik ben blij dat hij dat wel van mij kon hebben.” Afgelopen zomer verlengde Feyenoord het contract met Malacia tot medio 2024. Zijn gevoel is vanaf het begin van het seizoen dan ook weer goed. “Ik heb doelen gesteld en ik weet dat ik ze ga bereiken. We zijn goed op weg, maar we zijn er nog niet.”

Als ultieme beloning mocht Malacia in september van dit jaar zijn debuut maken in het Nederlands elftal in de wedstrijd tegen Montenegro die met 4-0 werd gewonnen. Volgens de verdediger was dat moment ‘moeilijk te omschrijven’. “Hier heb ik hard voor gewerkt en ik ben blij dat ik mijn debuut heb mogen maken op deze manier. Nu is het de kunst om erbij te blijven en te zorgen dat ik basisspeler word.” Voor de ambitieuze Malacia is dit echter nog niet genoeg. Hij geeft aan dit seizoen met Feyenoord voor de prijzen te willen gaan spelen om vervolgens ‘naar het WK’ te gaan.