‘Toen kwam ineens het besef dat onder meer Messi en Lukaku hier ook zaten’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer Gigli Ndefe, die op aanraden van teamgenoot Henrico Drost een avontuur bij MFK Karviná aanging.

Door Nick Dierckx

“Ik ben net klaar met FIFA spelen,” zegt Gigli Ndefe vanuit zijn appartement in Karviná, een kleine stad in het oosten van Tsjechië, “maar hierna ga ik weer even krachttraining doen.” Net als in de rest van Europa ligt ook in Tsjechië het voetbal stil. Voor Ndefe is het extra zwaar, want hij zit helemaal alleen in Karviná, zonder zijn vrouw en familie. “Als het nog lang gaat duren, ga ik liever terug naar Nederland om daar te wachten. Normaal heb je een vaste routine: je staat op en gaat naar de club om te trainen. Maar nu sta je op en kan je alleen maar voor jezelf gaan hardlopen. Daarna ben je vrij, maar wel in je eentje. Dan ben ik liever bij de personen die ik liefheb.” Hij ziet echter ook in dat hij niet zomaar naar Nederland kan. “Als je gaat, dan is het moeilijk om terug te keren. De president van de club zei ook al: ‘Als je dan terugkomt, moet je waarschijnlijk twee weken in quarantaine blijven.’ Dat willen we natuurlijk ook niet.”

Na een lang en slopend seizoen kon eind mei van vorig jaar eindelijk feest worden gevierd bij RKC Waalwijk, dat zich via de play-offs verzekerde van promotie naar de Eredivisie. Waar in Waalwijk het feest tot in de late uren doorging, lag de focus van Ndefe voornamelijk op zijn fitheid. De 26-jarige verdediger, die werd opgeleid door het Belgische Eendracht Aalst en via TOP Oss bij RKC terechtkwam, kwam in zijn laatste seizoen weinig in actie en was in het bezit van een aflopend contract, dus hij moest fit zijn om een nieuwe stap te kunnen maken. “Ik had vanaf de winterstop ook al individuele trainingen bij RKC Waalwijk en bleef na de trainingen langer op het veld om fit te blijven.”

In juni had Ndefe vrijaf gekregen van zijn werkgever en na een weekendje Duitsland met zijn vriendin krijgt hij een onverwachts telefoontje. “Op de terugweg kreeg ik een telefoontje van Henrico Drost, die toen mijn teamgenoot was. Hij zei tegen mij: ‘Ik heb een partner in Tsjechië en ze zoeken daar nog een rechtsback. Ik heb jou aangeboden, omdat ik je heel goed ken en je een goede speler bent. Lijkt het je wat?’. Ik was verrast. Ik vroeg of hij alle informatie toe kon sturen. Ze bleken gewoon in de Tsjechische Eredivisie te voetballen.”

Vroege keuze
Op dat moment stond Ndefe voor een moeilijk dilemma. Het was nog vroeg in de zomer en de transfermarkt was pas net open, maar een aanbieding van een club op het hoogste niveau was meteen waar hij naar op zoek was. Voor zijn vertrek ging hij nog bij zijn ouders langs. “Ik had er met mijn ouders over gesproken en mijn vader zei: ‘Je kunt gaan wachten op iets beters, maar het is een club op het hoogste niveau waar je het ook kan proberen. Als het bevalt, waarom niet?’ Hij was er mee akkoord, dus ik dacht: laten we het maar doen.”

Hij krijgt een uitnodiging om naar Karviná te komen, zodat ze kunnen zien of hij fit is. Bij zijn eerste dagen in Karviná wordt hij raar aangekeken. “Ik werd steeds zo lang aangekeken dat ik dacht: kunnen jullie me zien? Maar hier in het oosten van Tsjechië lopen niet zoveel donkere jongens rond. Dus overal waar ik liep werd ik lang aangestaard. Nu weten ze als er een donkere jongen rondloopt dat het een voetballer is.”

Ondanks dat hij zijn conditie in Waalwijk op peil had gehouden, had hij moeite bij zijn eerste training. “Ik herinner me nog de eerste training. Ik moest echt volle bak! Normaal als je naar een nieuwe club gaat, gaan ze een beetje rustig met je om. Maar hier was het echt meteen alles geven, alleen maar rennen en rennen. Ik was helemaal kapot, maar liet het niet zien. Ik ben mentaal sterk en liet zien dat ik geen probleem had, want ik wilde tonen dat ik fit was.” Karviná was snel overtuigd van de kwaliteiten van Ndefe, die op technisch vlak feilloos bleek mee te kunnen bij de huidige nummer dertien van de Fortuna Liga. Na een korte proefperiode kreeg hij al snel een telefoontje dat ze hem wilden hebben. Zijn transfer naar MFK Karviná was daarmee een feit.

Gebrekkig Engels
Ndefe kwam terecht in het uiterste oosten van Tsjechië, in de kleine stad Karviná. Buiten het voetballen om is er niet al teveel te beleven in de stad. “Je kan hier niets doen, behalve naar de supermarkt gaan of in kleine restaurants gaan eten. That’s it. De mensen spreken hier ook heel gebrekkig Engels. Ik wilde in de supermarkt vragen waar ik iets kon vinden, maar ze praten hier echt geen Engels. Ik vroeg me af hoe ik hier nou moest overleven als de mensen niet eens Engels kunnen spreken? Ik moest toen met mijn telefoon via Translate zeggen wat ik wilde en het dan in het Tsjechisch laten uitspreken, zodat ze mij begrepen.”

Op de club ervaart hij deze problemen minder. Zo spreekt de eerste trainer die hij bij MFK Karviná treft, Frantisek Straka, goed Engels. “Maar die assistent-trainer dan weer totaal niet. Dus als hij tijdens de wedstrijd dingen wilde uitleggen in het Tsjechisch, keek ik hem raar aan. Gelukkig heeft voetbal maar één taal, dus begreep ik zijn gebaren vaak wel.” Doordat Ndefe inmiddels al een flink aantal wedstrijden in Tsjechië heeft gevoetbald, begint hij langzamerhand de Tsjechische voetbaltermen te begrijpen. “De meeste termen krijg je toch wel mee op het veld. Een beetje tellen kan ik ook wel. Ook leren mijn teamgenoten nu wat Engels, dus de communicatie is al een stuk beter dan in het begin.”

Voetbalbeleving
Met de beleving van de supporters in Tsjechië zit het goed, merkt Ndefe ook. “Mensen houden hier echt van voetbal. Ze benaderen de voetballers op een leuke manier. Ik krijg via Instagram verschillende berichten van supporters, bijvoorbeeld: ‘Leuk dat je er bent’ en ‘We hopen dat je de club beter komt maken.’ Op zulke berichten reageer ik ook altijd, om een band op te bouwen met de supporters.

Bij thuiswedstrijden van MFK Karviná zitten vaak een paar duizend man op de tribune. Getallen die overeenkomen met de periode van Ndefe bij RKC Waalwijk. In Tsjechië lijkt hetzelfde principe te gelden als in Nederland: “Vooral als je tegen de grote clubs speelt, zoals Sparta Praag en Slavia Praag, zit het helemaal vol.” Uit de uitwedstrijd bij Slavia Praag put Ndefe nog altijd motivatie. “Ik zat bij Slavia Praag in het kleedlokaal en toen kwam ineens het besef dat onder meer Lionel Messi en Romelu Lukaku (in de Champions League, red.) hier ook zaten. Zulke dingen motiveren mij. Als je er maar in gelooft en er keihard voor werkt.”

Huwelijk
In Tsjechië bezit Ndefe momenteel een appartement op een paar minuten lopen van de club. Twee keer in de maand komt zijn verloofde een weekend naar Karviná toe. “Ik zie haar regelmatig, het is goed te doen. Het is ook fijn dat het niet zo ver is, want met het vliegtuig ben je maar een uur en drie kwartier onderweg.” Het gaf de Nederlander ook voordelen dat zijn vriendin niet altijd bij hem was. Zo kon hij vanuit Tsjechië in het geheim zijn aanzoek plannen. “Ik had het vanuit Tsjechië met haar vriendinnen gepland. Toen ik op 15 december terugging naar Nederland had ik het in Amsterdam gevraagd. Dat was wel echt heel mooi!”

Hij was maar al te blij toen ze ‘ja’ zei, want in zijn moeizame periode bij RKC Waalwijk heeft hij veel aan zijn verloofde gehad. “Mijn situatie was op dat moment heel rot. Je staat op met het gevoel dat je moet gaan trainen. Je bent niet gemotiveerd. Ik ben iemand die altijd positief is en alles geeft, maar als ik naar huis ging, had ik een gevoel van opluchting. Ze was er toen altijd voor me om te steunen en te helpen.”

Toekomst
Ondanks dat zijn verloofde niet altijd bij hem is, zit hij in Tsjechië op de goede plek. “Ik word gewaardeerd door de mensen hier, iets dat ik in Nederland af en toe miste in mijn laatste jaren. Dat heeft er ook wel voor gezorgd dat ik hier opgeleefd ben. Mijn doelstelling toen ik hier kwam, was om te laten zien wie ik ben en wat ik kan. Wie weet kan ik hier binnen Tsjechië een stap hogerop maken. Ik speel nu tegen clubs als Sparta Praag, Slavia Praag en Viktoria Plzen. Dat zijn allemaal grote clubs die Europees voetbal spelen. Kijk naar Mick van Buren. Hij ging ook niet rechtstreeks naar Slavia Praag, maar speelde dit seizoen wel tegen Barcelona in de Champions League.”

Hij raadt Nederlandse voetballers het daarom ook zeker aan om eens buiten de Europese topcompetities te kijken. “Ik dacht in eerste instantie ook: Tsjechië, ik weet het niet. Je kan ervan dromen om met RKC Waalwijk in de Eredivisie te spelen, maar er is meer dan RKC Waalwijk. Er zijn ook landen als Tsjechië en Polen. Als je het daar goed doet, opent het alsnog deuren. Zolang het op sportief en financieel vlak goed geregeld is, moet je ook durven om andere stappen te nemen.”