Sterspeler van futsaltopfavoriet Spanje: ‘Ik dacht eraan om te stoppen’

Van 19 januari tot en met 6 februari 2022 wordt in Nederland UEFA Futsal EURO 2022 gehouden. In Fables of Futsal gaat Voetbalzone in gesprek met de hoofdrolspelers en vertelt het de verhalen achter de deelnemers aan dit EK. In deze zesde en laatste editie wordt ingezoomd op Spanje, de recordhouder met zeven titels in elf edities. Dit is het verhaal van het laatste toernooi van de captain en de enorme veerkracht van een topspeler.

Door Tim Klijn

Sergio Lozano Martínez bespringt juichend zijn teamgenoten. Op 11 februari 2012 wint hij met Spanje het EK Futsal, door in de finale 3-1 te winnen van Rusland. Ook wint hij even later dat jaar zijn eerste Champions League, met Barcelona. Weer een 3-1, weer tegen Russen, ditmaal die van FC Dynamo. In de daaropvolgende jaren volgen nog meer prijzen. De nationale futsalcompetitie van Spanje wordt gezien als de beste competitie ter wereld en de full-prof futsalclubs eruit veroveren regelmatig de Champions League.

Alle spelers van het huidige Spaanse nationale elftal spelen in de eigen competitie, van wie vele bij topclubs als Barcelona en Inter FS. Daardoor is de selectie een hechte groep, die elkaar ook buiten het nationale elftal tegenkomt. Verder is het huidige elftal een mooie mix tussen jeugdige en ervaren spelers. De ervaren rotten weten wat het is om het EK te winnen en kunnen de gretige jonkies bij de hand nemen. Een van de meest ervaren spelers van de selectie is aanvoerder Carlos Ortiz Jiménez.

Ortiz speelt al vanaf zijn vijfde futsal. Zijn oudere broer speelde het ook en, net als veel andere kleine broertjes, wilde hij hetzelfde doen. Toen al speelde Ortiz als verdediger, wat hij heerlijk vindt. Hij maakte reeds op veertienjarige leeftijd zijn debuut in de hoogste divisie van het Spaanse futsal, bij Carnicer Torrejon. Toch duurde het heel lang voordat hij echt doorbrak. In 2004 speelde hij bij UD Las Rozas Boadilla, in de Segunda División, samen met onder meer Lozano. Ortiz deed het daar zo goed, dat hij in 2006 transfereerde naar MRA Navarro. Eindelijk speelde de geboren Madrileen in de hoogste divisie en zijn talent bleef niet langer onopgemerkt. In zijn debuutseizoen in de División de Honor de Futsal werd Ortiz meteen uitgeroepen tot revelatie van het seizoen. Het leverde hem een plek op in de Spaanse selectie voor het EK 2007, dat door de Spanjaarden gewonnen werd.

Op het EK 2007 won Ortiz zijn eerste Europese titel met Spanje. In de halve finale tegen Portugal benutte hij onder immense druk de beslissende penalty in de strafschoppenserie, waarmee hij een grote bijdrage leverde aan de uiteindelijke winst. Daar zou het qua prijzen niet bij blijven voor de 1.81 meter lange verdediger. In 2008 hengelde de absolute topclub Inter FS hem binnen. In de twaalf seizoenen die daarop volgden won Ortiz de ene na de andere trofee. In zijn debuutseizoen voor Inter Movistar, zoals de club ook genoemd wordt, pakte hij meteen de Champions League. In 2017 en 2018 volgden er nog twee. In 2017 maakte hij de late winnende goal in de halve finale tegen Kairat Almaty en in 2018 speelde hij een cruciale rol met een dubbelklapper in de met 2-1 gewonnen halve finale tegen Barcelona. Ortiz rijgt landstitels en bekertoernooien aaneen en werd met Spanje viermaal Europees Kampioen. Hij groeit bovendien uit tot recordinternational van Spanje, met meer dan tweehonderd gespeelde wedstrijden.

Dit EK wordt Ortiz zijn laatste kunststukje: “Daarna is het mooi geweest en stop ik ermee”, vertelt hij aan Voetbalzone. Om zijn vijfde Europese titel te behalen, scheelt het een slok op een borrel dat sterspeler Lozano weer fit is. Lozano werd in 2013 nog uitgeroepen tot beste speler ter wereld, maar wordt sindsdien geplaagd door blessures. Ook voor dit toernooi was het lang onduidelijk of hij fit genoeg zou zijn om te spelen. “Ik had niet verwacht dat ik nu al zo fit zou zijn. Ik heb een lang, zwaar jaar gehad. Ik dacht er zelfs even aan om te stoppen. Maar de kans op het winnen van dit EK heeft mij op de been gehouden en mij gemotiveerd”, vertelt hij.

‘De Buffel’, zoals Lozano bekend staat vanwege zijn krachtige schot, sterke dribbel en explosiviteit, heeft alleen in 2012 op de hoogste trede van het Europese podium gestaan. In 2010 werd hij niet geselecteerd, in 2014 won Italië, in 2016 was hij geblesseerd en in 2018 verloor Spanje in de finale van Portugal. De enige keer dat hij won, speelde hij een heldenrol. Rusland leek voor het eerst in dertien jaar weer eens een EK te winnen. Tot de laatste minuut van de officiële speeltijd stonden de spelers uit het grootste land ter wereld 1-0 voor. Maar toen was daar Sergio Lozano. Met nog 36 seconden op de klok knalde hij de bal via een Russisch been in het doel. De aangeslagen Russen leken zich te herpakken, maar met nog twee minuten te gaan voordat de scheidsrechter zou fluiten voor de penaltyreeks schoot hij, weer via een Russisch been, opnieuw raak. Het waren zijn enige twee goals op het toernooi, maar wel de meest belangrijke die hij ooit zal maken. Spanje wint en Lozano is de held. Een gouden toekomst leek de Spanjaard in het verschiet te liggen, maar die bleek hem niet gegund.

In 2016 raakte Lozano geblesseerd aan zijn knie. Hij was niet honderd procent hersteld voor het EK, dus de coach wilde geen onnodig risico met hem nemen. In 2018, in de kwartfinale van het EK tegen Oekraïne, raakte hij opnieuw geblesseerd en in 2021 sloeg het noodlot andermaal toe. Lozano was net hersteld en werd in 2020 opgenomen in het FutsalFeed's Team of the Year als rechtervleugelspeler. Op 15 januari, bijna exact een jaar voordat het EK 2022 van start gaat, wil hij in de Champions League-wedstrijd tegen Prishtina uit Kosovo uithalen voor een schot en hij hoort een knak. Direct weet hij dat het weer mis is. Zijn knie is opnieuw gebroken. Weer moet hij bijna een jaar revalideren. Lozano komt terecht in een donkere tunnel. Maar aan het einde van de donkere tunnel is licht te zien. Licht dat luistert naar de naam UEFA Futsal EURO 2022.

“Ik wil winnen” zegt Lozano over zijn ambities voor het toernooi. “Er is nog een lange weg te gaan, maar het gezamenlijke doel is de trofee omhooghouden. Ik ben afhankelijk van het team, we moeten met z’n allen goed spelen”. Spanje zit op papier in de makkelijkste groep van het EK, Groep D. Het is op afstand de favoriet en de tegenstanders Azerbeidzjan, Georgië en Bosnië en Herzegovina lijken samen te moeten strijden voor de tweede plaats. Voor Georgië en Bosnië en Herzegovina is het de eerste keer dat zij op een eindtoernooi spelen, terwijl Azerbeidzjan zich de laatste jaren weliswaar kwalificeert, maar nog nooit een podiumplaats wist te bemachtigen. Met Lozano die aast op een tweede EK-zege na al dat leed, Ortiz die zijn laatste toernooi winnend wil afsluiten en een selectie die bol staat van de kwaliteit en gretigheid heeft Spanje alle ingrediënten in huis voor nieuw succes. Nu is er alleen nog een beetje geluk nodig. Geluk dat Lozano eindelijk weer toe lijkt te lachen.