Spaanse media genieten: ‘Ronald Koeman en zijn elf Noord-Koreanen’

Het Barcelona van Ronald Koeman heeft zaterdag in en tegen Sevilla (0-2 winst) indruk gemaakt op de media in Spanje. De Catalanen speelden eerder dit seizoen in een 4-2-3-1-systeem, schakelden over naar een 4-3-3-systeem, maar in het Ramón Sánchez Pizjuan koos Koeman voor 5-3-2-opstelling. Dat ging ten koste van Antoine Griezmann, maar Barcelona speelde zowel defensief als offensief een van beste wedstrijden van het seizoen, zo klinkt het overal. Er wordt zelfs een vergelijking met het Noord-Korea van 1966 getrokken.

Journalist Javier Giraldo van de Catalaanse sportkrant Sport is degene die het Noord-Korea van 55 jaar geleden erbijhaalt: ‘Ronald Koeman en zijn elf Noord-Koreanen’. “Het waren volslagen onbekenden. De eerste wedstrijd tegen de Sovjet-Unie werd met 3-0 verloren en juist toen iedereen geen rekening meer met ze hield, wonnen ze de beslissende wedstrijd tegen Italië in de eerste fase. Ze waren fysiek heer en meester én een maatje te groot voor de Italianen, die aan alle kanten voorbij werden gelopen. Het werd 1-0 en vervolgens ontstond een van de grootste volkslegendes in het voetbal. Italië verzekerde dat, omdat alle Koreanen zogenaamd op elkaar lijken, de trainer ze in de rust allemaal had gewisseld en dat ze daarom zo hard konden rennen. Niemand kon het bewijzen en in de kwartfinales kon Eusébio voorkomen dat Noord-Korea ook tegen Portugal stuntte.”

“Niemand heeft ooit geweten of de bondscoach al zijn elf spelers had gewisseld, maar in het Ramón Sánchez Pizjuan leek het erop alsof het Koeman in één keer was gelukt om de mentaliteit en de koers van zijn elftal te veranderen”, stelt Giraldo. “Niet alleen tactisch, ook dat, maar ook zagen we de beste versie van Ousmane Dembélé, Óscar Mingueza en Sergiño Dest. Voetballers die met een vormcrisis kampten, niet goed presteerden en in Sevilla juist een enorme stap voorwaarts deden. Dat ging ook op voor Sergio Busquets, opeens leek hij weer de keizerlijke voetballer die hij ooit was. Alsof Koeman ze allemaal had veranderd à la Noord-Korea in 1966: een nieuw shirt en spelen maar. Noord-Korea won het WK niet. Maar ze speelden met waardigheid en verdienden het applaus van het publiek. De kans is groot dat Barcelona dit seizoen ook niets wint, maar als ze voortaan strijden zoals tegen Sevilla, zullen ze zonder meer applaus van de supporters verdienen.”

“Het beste Barcelona van dit seizoen”, benadrukt Mundo Deportivo. “Een geweldige collectieve prestatie van los Azulgrana, die een ruimere zege hadden kunnen boeken en aan geloofwaardigheid winnen in de strijd om de landstitel. De druk die Barcelona in de beginfase zette, met drie centrale verdedigers en twee aanvallende backs, was zeer efficiënt. Het plan van Koeman, met Dembélé in de punt van de aanval, was waarschijnlijk een verrassing voor Julen Lopetegui. Barcelona drukte Sevilla terug op de eigen helft.”

‘Messi en Dembélé verwoesten de muur van Sevilla’, zo valt bij Sport te lezen. “Dit zijn overwinningen die altijd meer waard zijn dan drie punten. Drie centrale verdedigers en Antoine Griezmann op de bank. Een nieuwe wijziging van de Nederlander, die nog altijd blijft zoeken naar de juiste formule. En het werkte. Lopetegui past zich niet aan. Ook niet aan Barcelona, met alle risico’s van dien. Dat wist Koeman. Daarom gaf hij Ousmane Dembélé een veel aanvallendere rol. Hij geniet als een klein kind als hij ruimte heeft om te rennen. Dat was het plan. Het was alleen wachten op het moment. En dat werd gevonden.”

Tweets by elsierd

Marca ging er eerst van uit dat Koemans 3-5-2- of 5-3-2-systeem, afhankelijk van hoe het beoordeeld wordt, was ‘om Barcelona te beschermen’ in Zuid-Spanje. “De realiteit was echter dat iedereen het meest solide Barcelona van heel het seizoen heeft gezien, er werden kansen gecreëerd en de tegenstander werd monddood gemaakt. Dit systeem is het beste plan voor dit Barcelona”, concludeert de meest verkochte sportkrant van Spanje. “Het was pas de tweede keer dat Barcelona in dit systeem. Dat gebeurde ook al in de uitwedstrijd tegen Real Valladolid (0-3), waar Barcelona ook een zeer complete wedstrijd speelde.”

De Madrileense sportkrant zet de ventajas en de desventajas op een rijtje, de voor- en nadelen. “Zo oogde Barcelona defensief sterker als men de bal niet in het bezit had: Óscar Mingueza en Jordi Alba sloten de flanken, net als Frenkie de Jong en Pedri, afhankelijk van de noodzaak. De twee linies van vier vlak op elkaar zorgden ervoor dat Sevilla weinig ruimte had in het gebied waar voor het gevaar moest worden gezorgd en zichzelf elimineerde. Op die manier verdedigt Barcelona als team meer samen, wordt er beter druk gezet en kan men verdedigend sneller aansluiten wanneer dat noodzakelijk is.”

“De rol van Sergio Busquets bij Barcelona is al duizend keer geanalyseerd. Als hij in de kleine ruimte moet verdedigen, vermenigvuldigt hij zijn balveroveringen. Als er enigszins ruimte ligt, is zijn passing beter. Maar het tegenovergestelde vindt plaats wanneer hij moet rennen of plekken van andere teamgenoten moet dekken. In dit systeem hoeft Busquets minder te rennen en is zijn aandeel groter. En dat merk je.” Ook Dest komt in het verhaal van Marca voor. “Barcelona heeft een back gekocht die beter kan aanvallen dan verdedigen. Vraag maar aan Kylian Mbappé. Maar tegen Sevilla speelde hij een van zijn beste wedstrijden. Waarom? Hij hoefde amper naar achteren te gaan.”

“Dest genoot van het feit dat hij zijn defensieve taken niet hoefde uit te voeren en dat was ook in het voordeel van Messi en Dembélé, met name de Fransman. Messi hielp wel mee met het druk zetten en bood de helpende hand wanneer dat nodig was.” Het grote nadeel van dit systeem heeft een naam: Antoine Griezmann. Hij speelde niet één minuut. “Hij zou zonder meer het grootste slachtoffer van dit systeem zijn. Aan de zijkanten, uit defensief oogpunt, zijn Dest en Alba de meest logische keuzes. Voorin, met meer dynamische voorhoedes en meters die moeten worden gemaakt, kan Griezmann niet opboksen tegen Dembélé. Concurreren met Messi om een plaats in het elftal is niet aan de orde.”

“Koeman wint punten”, zo valt bij AS te lezen. “Barcelona deed precies wat Koeman had gevraagd: agressiviteit, concentratie en efficiency. De andere rol van Dembéle werkte, net als de rol van De Jong toentertijd. Het was een van de eerste ‘grote dagen’ van Koeman als trainer van Barcelona. Veel meer valt er ook niet te winnen momenteel, maar de Nederlander genoot van wat hij zag in Sevilla en voelde zich triomfantelijk en euforisch na afloop. Op de eerste plaats vanwege zijn tactische beslissingen. Maar vooral vanwege de agressie en concentratie die zijn spelers eindelijk lieten zien. Eindelijk maakte Barcelona van begin tot eind een stabiele indruk en werd de overwinning bijna zonder problemen binnengehaald.”

“Dit is het Barcelona dat de fans nieuwe hoop geeft. In de week voorafgaand aan de verkiezingen wint Koeman punten. Maar Koeman heeft al veel bereikt sinds zijn komst in augustus. Op de trainingen wordt hard gewerkt, de voorbereiding op fysiek gebied is verbeterd en de verjonging van de selectie is begonnen. En hij haalt, eindelijk, het beste uit zijn spelers. De positieverandering van De Jong is een van de grote ontdekkingen van dit seizoen. En de rol van Dembélé als negen in Sevilla was ook een succes. De privileges zijn verleden tijd, behalve voor Messi. De spelers beginnen het ook zonder problemen te accepteren. Voor Koeman is het belangrijk dat Barcelona geen stap meer achteruitzet. En vooralsnog overtuigt hij een groot deel van de socios.”