‘Slot overtuigde me om te blijven, maar Feyenoord had geen plan met me’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Nick Marsman, die Feyenoord ruim twee jaar geleden inruilde voor Inter Miami in de Major League Soccer en geregeld met David Beckham op het trainingsveld heeft gestaan. Een gesprek over twee zware seizoenen bij Feyenoord, de overstap naar Inter Miami, het leven in de Verenigde Staten en zijn toekomstplannen.

Door Noël Korteweg

Marsman speelt in Nederland achtereenvolgens voor FC Twente, Go Ahead Eagles (huurbasis), weer FC Twente en FC Utrecht voordat hij in de zomer van 2019 transfervrij overstapt naar Feyenoord. De inmiddels 32-jarige doelman heeft Enschede twee jaar daarvoor verlaten voor een dienstverband bij de Domstedelingen, maar heeft geen basisplaats weten te veroveren in Stadion Galgenwaard. Na drie officiële duels voor FC Utrecht in twee seizoenen gaat hij op zoek naar een nieuwe uitdaging. “Mijn zaakwaarnemer kreeg contact met Feyenoord toen het seizoen erop zat, maar dat verliep niet zo soepel.”

“Het bleek meer dat ze een derde keeper zochten in plaats van een tweede. Dat was alleen niet helemaal mijn idee”, begint de doelman vanuit het zonnige Miami. Marsman spreekt tegen het einde van het seizoen 2018/19 regelmatig met de keeperstrainer van de Rotterdammers, Khalid Benlahsen. “Hij had een mooi verhaal en kende me goed.” Omdat Feyenoord – dat op dat moment ook de beschikking heeft over Justin Bijlow en Kenneth Vermeer – dus eigenlijk op zoek is naar een derde doelman, is Marsman niet direct overtuigd.

“Benlahsen bleef echter aandringen om nog een keer met elkaar te gaan zitten om te praten over hoe en wat. Dat heb ik toen gedaan, maar meer met het idee van: ‘Misschien voor ooit in de toekomst.’ Behlansen wist mij, en ook de clubleiding van Feyenoord, nog iets meer te overtuigen. Dat deed me erg goed. Het was bij FC Utrecht natuurlijk ook een teleurstellende periode voor mij. Ik werd gehaald door Erik ten Hag en die ging al vrij snel weg naar Ajax. De intentie was om eerste keeper te worden, maar dat lukte niet.”

“Toen kwam Feyenoord voorbij, maar dat was in eerste instantie ook niet voor een plek als eerste doelman. Uiteindelijk gaat het om het gevoel, dat je voldoening krijgt in wat je doet en dat ze je op waarde schatten. Feyenoord gaf mij een heel fijn gevoel.” Marsman tekent een contract voor twee seizoenen in De Kuip en gaat voor het eerst in zijn carrière spelen bij een topclub. “Het was heel mooi om daar aan de slag te gaan en me te meten met de top van Nederland.”

De doelman gaat werken met Jaap Stam, die op dat moment aan het roer staat in De Kuip. De samenwerking tussen de twee is goed, vertelt Marsman. “Hij gaf me veel vertrouwen. In het begin van het seizoen was Bijlow nog geblesseerd en Vermeer kwam wat later terug in de voorbereiding. Eigenlijk heb ik in de voorbereiding best wat wedstrijden kunnen spelen. Dat ging goed, dus Stam gaf me al vrij snel het vertrouwen en zei: ‘Je doet het goed. Je laat zien dat je een goede concurrent bent.’ Bijlow was nog geblesseerd toen de competitie begon, dus toen werd ik tweede keeper achter Vermeer.”

Een officiële wedstrijd onder Stam speelt Marsman echter niet. De oefenmeester stapt de dag na de verloren Klassieker tegen Ajax in de Johan Cruijff ArenA (4-0) namelijk op. Feyenoord staat op dat moment met veertien punten uit de eerste elf competitiewedstrijden op plek twaalf. “Ik vond het idee wat Stam had qua tactiek en manier van spelen heel erg goed, alleen had hij wat dominanter kunnen zijn in de manier waarop hij de boodschap overbracht naar de spelers. Het begin was erg moeilijk en ongelukkig voor hem. Er waren heel weinig spelers beschikbaar in de voorbereiding en er was geen geld. Hij moest een beetje roeien met de riemen die hij had. Er werden hem ook dingen toegezegd die niet waargemaakt konden worden. Stam begon eigenlijk met een 1-0 achterstand bij Feyenoord.”

“Waarom hij wat dominanter had kunnen zijn? We hadden best veel jonge spelers. Daar moet je denk ik gewoon kort op zitten. Soms misschien net als een kleuterklas”, glimlacht Marsman. “Dan moet je bij wijze van spreken alles voordoen en er kort op zitten. Hij liet ons best vrij in wat we konden en wilden doen. Aan de ene kant is dat soms best fijn, maar als het dan niet werkt ben je als trainer al vrij snel de klos.” Stam wordt in De Kuip opgevolgd door Dick Advocaat, die de boel op de rit moet krijgen. Dat lukt hem. De ervaren trainer verliest in de 21 wedstrijden na zijn komst slechts één keer: op bezoek bij FC Porto in de Europa League (3-2). Advocaat klimt met Feyenoord naar de derde plaats in de Eredivisie én bereikt de bekerfinale.

“Ik denk dat dat de kracht van Advocaat is. Er stapt echt iemand de kleedkamer binnen. Hij heeft ontzettend veel charisma en een grote status. Dat werkte heel goed bij ons. Advocaat zat overal bovenop en dat had de groep op dat moment ook een beetje nodig. De resultaten waren heel goed vanaf dat moment. De kracht van Advocaat is dat hij een groep direct kan overtuigen en naar zijn hand kan zetten. Dat is hem op dat moment heel goed gelukt.” De laatste negen competitiewedstrijden van het seizoen en de bekerfinale worden alleen niet gespeeld, omdat de coronapandemie het Nederlandse voetbal volledig stillegt in het voorjaar van 2020. Advocaat verlengt zijn contract bij Feyenoord in april met een jaar, waardoor hij na de zomer opnieuw voor de groep staat.

Vermeer is in januari van 2020 vertrokken naar Los Angeles FC, wat betekent dat Marsman inmiddels de tweede doelman is geworden in De Kuip. De keeper ziet Bijlow in het begin van het seizoen 2020/21 zwaar geblesseerd raken, waardoor hij opnieuw opschuift in de hiërarchie en nu de eerste man onder de lat is. Op bezoek bij FC Emmen, dat seizoen zijn eerste wedstrijd als basisspeler, gaat Marsman na drie minuten echter ongelukkig in de fout als hij te laat komt en Michael de Leeuw neerhaalt in het strafschopgebied. Het levert hem een gele kaart, penalty en doelpunt tegen en bijnaam op: de Gele Kanarie, zoals René van der Gijp hem noemt in Veronica Inside.

“Ik moet eerlijk zeggen dat me dat vroeger waarschijnlijk wat meer had geraakt”, zegt Marsman daarover. “Natuurlijk is het niet leuk. Ik kreeg niet direct mee dat ik zo werd genoemd, wat misschien ook wel z’n voordeel had. Je moet gewoon geluk hebben dat je wat meer wedstrijden krijgt waardoor je je kan laten zien. Dat geluk had ik. Ik denk dat het altijd lastig is om een speler op één wedstrijd te beoordelen, hoewel mensen dat wel heel graag doen. Het is altijd lastig als je er na lange tijd weer in moet komen. Toen Bijlow geblesseerd raakte, kreeg ik gelukkig wat meer wedstrijden de kans. Vanaf het tweede duel ging het goed en kon ik mijn plekje onder de lat vinden. Dat was natuurlijk fijn, hoewel we moeite hadden met de resultaten.”

Vooral de groepsfase van de Europa League verloopt moeizaam voor Feyenoord. Alleen de thuiswedstrijd tegen CSKA Moskou wordt gewonnen (3-1), waarbij drie van de overige vijf wedstrijden verloren gaan. Kwalificatie voor de knock-outfase wordt misgelopen op de laatste speeldag, uit bij Wolfsberger AC (1-0). Marsman schiet na afloop van dat duel uit zijn slof in de kleedkamer, zoals te zien is in de documentaire Dat ene woord – Feyenoord van Disney. Het volledige seizoen wordt vastgelegd door de streamingdienst, waardoor er vaak een cameraploeg aanwezig is in de kleedkamer.

“Dat was soms wel irritant”, weet Marsman nog. “Je merkte in het begin dat iedereen wat terughoudend was zodra de camera’s in de buurt kwamen. Daar was iedereen een beetje mee bezig. Na verloop van tijd voelde het wat natuurlijker. Iedereen hield alleen wel altijd in de gaten of ze er waren en wat je wel of niet kon zeggen. Ze waren niet bij elke wedstrijd aanwezig, maar wel bij heel veel. Als je het terugziet is het mooi dat het allemaal gefilmd is en dat je kan herbeleven hoe het was, maar aan de andere kant is het toch een stukje privacy dat je inlevert met het team. Het was een beetje dubbel.”

“Uiteindelijk heeft iedereen ermee ingestemd dat de camera’s in de kleedkamer kwamen, dus we wisten wat er zou komen. Tuurlijk dachten sommige jongens soms van: ‘Donder nou even op met die camera.’ Dat werd dan ook gezegd, hoor. Ik moet zeggen dat de mensen van de cameraploeg heel flexibel en aardig waren. Het waren ook altijd dezelfde mensen die filmden, dus daar creëerde je een beetje een band mee. Zij willen natuurlijk ook een mooi verhaal maken en mooie beelden schieten”, vervolgt de doelman. Marsman kan zich de scene in de kleedkamer van Wolfsberger nog goed herinneren. “Daar heb ik wel veel reacties op gehad, ja”, lacht hij.

Tweets by Feyenoord

“Ik moet zeggen dat ik toen niet eens in de gaten had dat de camera er was. Het was een beetje de frustratie van het hele seizoen dat er uitkwam. We waren toen natuurlijk ook uitgeschakeld in Europa. Ik vond dat we een ontzettend goed team hadden, alleen kwam het er gewoon niet uit. We bleven dezelfde fouten maken. Dan komt er altijd een beetje frustratie los als je weet dat het erin zit, maar het er niet uitkomt. Het werd eigenlijk ook niet echt beter. Die frustratie zat er al wat langer, hoor. Op zo’n moment baal je gewoon. Wolfsberger-uit verliezen... Dat is niet Feyenoord-waardig.”

De selectie en technische staf zitten dat seizoen ook niet altijd op één lijn. De spelers willen namelijk met meer durf en risico spelen, terwijl Advocaat van mening is dat ze daar niet geschikt voor zijn. “Daar werd geregeld over gesproken, ja. Er waren wel eens wat akkefietjes dat jaar bij Feyenoord. Of dat met spelers onderling was of met de trainer? Allebei, maar dat hoort er ook bij, denk ik. Je wil als team beter worden en presteren en dan ga je samen op zoek naar oplossingen. Wat dat betreft was het een lastig jaar. Ik vind Advocaat een geweldige trainer. Wat hij allemaal heeft gepresteerd en hoe hij over het spelletje denkt... Hij is dat eerste jaar binnengekomen bij Feyenoord en heeft het toen fantastisch gedaan.”

“Dan blijft hij ook een tweede seizoen, maar toen was de magie na een tijdje eigenlijk een beetje uitgewerkt”, aldus Marsman. “Hij is ontzettend goed met spelers die precies weten wat ze moeten doen en kan een spelersgroep goed managen. Wij hadden destijds alleen zo’n jonge groep dat je ook spelers beter moet maken en meer naar de lange termijn moet kijken. Daar was Advocaat wat minder goed in naar mijn mening: het accepteren dat jongens misschien nog niet zo goed zijn en die dan helpen ontwikkelen. Dat botste soms een beetje. Dat maakte het voor de spelers wel eens lastig, waardoor er soms situaties ontstonden die niet altijd even leuk waren. Dat hoort er ook bij.”

Tweets by Feyenoord

“Wij vonden als spelersgroep onder meer dat we wat meer tactisch mochten gaan trainen en meer beelden zouden kunnen bekijken. Advocaat vond dat de mindere resultaten daar niet aan lagen. Het is een trainer die vóór alles passie en strijd wil zien. Als je dat toont, maken andere dingen minder uit. Dat is ook een manier. Op een gegeven moment gingen we wat meer tactisch trainen. Dat hielp wel wat.” Uiteindelijk dwingt Feyenoord na overwinningen in de play-offs op Sparta Rotterdam en FC Utrecht (allebei 2-0) Europees voetbal af. Arne Slot neemt het roer vervolgens over in De Kuip en probeert Marsman te overtuigen van een langer verblijf.

Het contract van de keeper loopt namelijk in dezelfde zomer nog af. “Slot heeft me geprobeerd te overtuigen om bij Feyenoord te blijven. Voor mij was de waardering die ze me gaven alleen niet zoals ik had gehoopt. Waar dat uit bleek? Hoe ze het gesprek met me aangingen en de aanbieding die ze deden. Het ging mij niet zozeer om het geld, maar meer om de manier waarop ze mij zagen. Benlahsen heeft nog geprobeerd om een plan uit te stippelen. Ik denk dat iedereen gebaat is bij een plan van de club, maar er zat geen plan achter de aanbieding die ik kreeg. Daar was ik wel teleurgesteld over.”

Marsman wil op dat moment graag dat Feyenoord een bepaalde rol voor hem ziet weggelegd. “Ik wist dat Bijlow de beoogde doelman voor de toekomst was bij Feyenoord en het Nederlands elftal. Die optelsom had ik wel gemaakt. Ik dacht: ‘Als ze me willen houden als tweede keeper, dan wil ik wel graag dat ze daar een plan bij hebben.’ Niet dat ze zoiets hebben van: ‘We houden je nog een jaartje als tweede doelman en daarna zien we weer verder.’ Ik hoopte dat ze met iets meer kwamen.” Dat is dus niet het geval, waardoor Marsman in de zomer van 2021 transfervrij naar Inter Miami vertrekt.

“Feyenoord is echt een fantastische club”, gaat de doelman verder. “Ik had het er ontzettend naar mijn zin, zowel sportief als privé. Ik wist inmiddels hoe prachtig het is om in een volle Kuip te spelen en ook de supporters zijn echt geweldig. Ik had een goede relatie met veel mensen binnen de club en in het team, maar realistisch gezien wist ik dat situaties ook kunnen veranderen”, doelt hij op zijn kans op speelminuten. “De kans dat ik wekelijks zou gaan spelen was niet groot en de spelers met wie je goed kan opschieten komen en gaan. Ik had mijn kans gepakt om mezelf te laten zien toen ik minuten kreeg en dan hoop je daarvoor beloond te worden. Dan moet je soms een beetje egoïstisch zijn en aan je carrière denken.”

De keeper heeft vervolgens wat problemen met zijn visum, waardoor hij niet in mei, maar pas in juli kan afreizen naar Amerika. Marsman houdt zijn conditie daarom in de eerste weken van de voorbereiding op peil bij Feyenoord en maakt dus ook de start van Slot in Rotterdam nog mee. “Toen zag je meteen dat hij met hele andere dingen bezig was. De jonge jongens waren ook gegroeid nadat ze weer een jaar op het hoogste niveau hadden gespeeld. Dat heeft Slot zeker geholpen om zijn weg in te slaan. Nu bewijst hij voor het tweede jaar op rij dat hij een goede manier van spelen en een goed idee heeft.”

“Wat me nog goed bijstaat is dat Slot in zijn eerste week bij Feyenoord gelijk hamerde op het enige wat hij wilde zien: drukzetten op de bal. Hij gaf aan dat iedereen elkaar moest vertrouwen en dat er alleen maar druk op de bal moest worden gezet. We konden de bal toen bij wijze van spreken nog geen drie keer in de ploeg houden, omdat iedereen alleen maar aan het rennen en elkaar aan het afjagen was.” In juli vertrekt Marsman dan naar Inter Miami, dat in november van het jaar daarvoor al het eerste contact heeft gelegd. “Ik heb m’n hele carrière in Nederland gespeeld”, antwoordt de doelman op de vraag hoe Inter Miami hem destijds overtuigt om de stap naar de MLS te maken.

“Amerika sprak me altijd al erg aan. Inter Miami meldde zich, maar het is wel vaker dat clubs komen en je er dan nooit meer iets van hoort. Dat gebeurt geregeld. Ik dacht in eerste instantie dat het weer zoiets was. Uiteindelijk pakten ze door. Mijn vrouw en ik waren gelijk heel enthousiast, maar als het dan werkelijkheid wordt is het tegelijkertijd ook even schrikken. Je gaat wat meer praktisch denken”, legt Marsman uit. “We hebben een dochter van anderhalf jaar oud en mijn vrouw heeft een goede baan. We hadden het geweldig naar ons zin in Rotterdam: leuke vrienden, familie in de buurt en we hadden net een mooi huis gekocht. Dan verhuis je ineens naar de andere kant van de wereld.”

“Mijn vrouw en ik vonden het ook wel een kans die we niet konden laten lopen. Ik heb toen met de eigenaar en de trainer gesproken. Het idee, de ambitie van de club, hoe ze wilden voetballen, wat mijn rol daarin zou zijn en hoe ze de komende jaren zagen spraken mij erg aan.” Marsman krijgt bij zijn nieuwe club te maken met Beckham, die mede-eigenaar is van Inter Miami. De Nederlander kan zijn eerste ontmoeting met de legende nog goed herinneren. “Dat was toen ik mijn debuut maakte en hij voor de wedstrijd in de kleedkamer kwam. Hij zei: ‘Welkom bij de club. Goed dat je er bent.’ Dat was een mooi moment. Beckham is niet altijd hier op de club, maar hij komt elke maand wel een weekje langs.”

“Vorig seizoen trainde hij nog regelmatig mee met onze selectie. Hij kan nog steeds erg goed voetballen”, lacht Marsman. “Qua loopvermogen valt het dan nog wel mee, maar zijn trap heeft hij nog steeds.” De doelman heeft het erg naar zijn zin in Florida, maar wil wel een klein misverstand uit de wereld helpen. “Iedereen denkt bij Miami aan South Beach en verwacht dat ik daar elke dag aan het strand lig”, zegt hij grappend. “Ik kan je vertellen: als je daar woont, kan je hier geen voetballer zijn. Dan moet je een ander beroep hebben. Het is ontzettend duur daar. Ons stadion staat in Fort Lauderdale, dat is een kleine stad boven Miami. Ik woon eigenlijk een beetje tussen die twee steden in. Het is er ontzettend relaxed. Ik heb een huis met een zwembad en woon in een gated community (een afgesloten wijk met een hek bij de ingang, red.). Daar zijn er hier heel veel van.”

De keeper komt, omdat de MLS in februari begint, halverwege de campagne binnen in 2021. Hij speelt 22 competitiewedstrijden in zijn eerste seizoen en mist slechts twee duels. Dat is omdat de doelman op dat moment geblesseerd is. Marsman kijkt met een goed gevoel terug op zijn eerste seizoen in Amerika. “Dat was heel gaaf. Soms wel moeilijk, omdat het voetbal hier heel anders is. Het is minder tactisch en meer rennen, draven en schieten. Het gaat echt op en neer. De ruimtes zijn groter, waardoor je meer tijd aan de bal hebt en ook meer keuzes krijgt. Het is wel heel gaaf hier. Je reist heel Amerika rond en de beleving die de supporters hebben is mooi. Het is wat vriendelijker dan in Nederland. Als je hier een wedstrijd verliest, dan zeggen ze: ‘Volgende week weer een kans.’ In Nederland dreunt het nog wat langer door. De beleving hier in Amerika geeft je wat meer rust.”

Ook het niveau van de MLS is over het algemeen anders dan dat van de Eredivisie, erkent hij. “De selectie hier bestaat voor iets meer dan de helft uit goede voetballers. Daaromheen heb je wat jonge jongens of kwalitatief minder goede spelers, waardoor het soms ook moeilijk is om samen te spelen. Daardoor krijg je iets meer individuele gedachtes binnen een team. Er zijn een paar clubs in de MLS die dat wat beter doen en dan zie je vaak dat ze bovenin meedraaien. Elk team heeft vaak drie of vier spelers met echt heel veel kwaliteiten die bij Ajax of Feyenoord mee zouden kunnen. Er lopen hier alleen ook wat spelers rond waarvan ik niet weet of ze in de Keuken Kampioen Divisie in de basis zouden staan”, lacht Marsman.

“In Nederland speel je meer als collectief. Hier is het allemaal wat individualistischer. Dan ga je toch op een andere manier spelen. Het positiespel is hier meer van voor naar achteren in plaats van links naar rechts. Dat levert meer spektakel op, omdat het veel op en neer gaat. Soms denk je ook van: ‘Kunnen we de bal niet wat meer in de ploeg houden?’” Marsman speelt bij Inter Miami ruim anderhalf jaar samen met Gonzalo Higuaín, die afgelopen winter met pensioen is gegaan. “Dat was een mooie ervaring. Hij zat niet meer in z’n topjaren, dat wist hij zelf ook wel. Hij heeft het laatste jaar dat hij bij ons was nog een goed seizoen gedraaid. Gonzalo deed er alles aan om een mooi einde van z’n carrière te hebben. Je zag bij vlagen echt nog de kwaliteit die hij had.”

Waar voetbal in Nederland ‘de belangrijkste bijzaak’ is, is dat in Amerika anders, zo legt Marsman uit. “Hier komt het wel eens voor dat spelers niet op de training zijn omdat ze een activiteit van buitenaf hebben. Naar de Formule 1, Miami Open of andere sponsorevents, bijvoorbeeld. Daar mag dan een training voor overslagen worden”, lacht de doelman. “Er kwamen hier op het trainingscomplex ook geregeld nationale elftallen trainen. Die moesten dan onze velden gebruiken waardoor onze eigen training verplaatst werd. Dat soort dingen zouden in Nederland nooit gebeuren. Ze zijn hier heel erg bezig met het ontwikkelen van het voetbal, de sport heel populair maken en het op de kaart zetten. Daardoor is de buitenkant soms belangrijker dan de binnenkant.”

Er komen ook regelmatig bekende sporters langs op de club, zo vertelt de keeper. “Sommigen komen in de kleedkamer om ons een hand te geven. Usain Bolt, Ronaldinho, Roberto Carlos, Paul Pogba en wat NFL-spelers zijn hier geweest. Er komen ook wel eens Zuid-Amerikaanse zangers en rappers langs die ik niet ken. Dan vraag ik aan mijn teamgenoten wie dat zijn en als ze dan hun naam zeggen, ken ik ze nog steeds niet”, lacht hij. “Het is hier allemaal ook wat meer open. De pers staat na afloop van een wedstrijd ook gewoon bij ons in de kleedkamer. Dat was voor mij wel even schrikken de eerste keer, toen ik wilde gaan douchen en er opeens journalisten in de kleedkamer stonden. In Nederland ben je gewend dat de kleedkamer heilig en alleen toegankelijk voor de spelers en trainers is. Dat is hier wat minder.”

Het vele reizen bevalt Marsman ook goed in Amerika. “Dat was in het begin alleen wel even wennen. Aan de ene kant vind ik het erg leuk. Je komt namelijk in steden en op plekken waar je nog nooit geweest bent. Je hebt vaak ook even de tijd om rond te lopen en de desbetreffende stad te ontdekken. Op een gegeven moment breekt het reizen je alleen een beetje op. We vliegen de dag voor de wedstrijd naar de tegenstander en dan gaan we meteen na het duel terug. Dat betekent vaak dat je rond 04.00 of 05.00 uur thuiskomt. Dan ben je redelijk uit je ritme. Voor de rest vind ik het reizen erg leuk. Laatst speelden we nog in Toronto. Dat was ijskoud, dus dan is het weer lekker om terug naar Miami te gaan.”

“Het is wel een raar idee dat je in Toronto een wedstrijd speelt met -4 graden en het bij terugkomst hier weer 27 graden is.” Waar Marsman in zijn eerste seizoen in de MLS steevast de eerste keeper is, is dat in zijn tweede en derde seizoen anders. De doelman raakt begin 2022 namelijk geblesseerd, waardoor hij de eerste vier competitieduels mist. Marsman maakt zijn rentree onder de lat in de thuiswedstrijd tegen Houston Dynamo FC, maar na vijf duels raakt hij opnieuw geblesseerd waardoor hij twee maanden aan de kant staat. Zijn vervanger, Drake Callender, pakt zijn kans en is sindsdien de vaste man onder de lat bij Inter Miami.

Marsman staat daardoor dit seizoen na acht wedstrijden op negentig speelminuten. Hij maakt die in de MLS Next Pro, het derde niveau. Er is dan ook nog geen duidelijkheid over de toekomst van de doelman bij Inter Miami, zo geeft hij aan. Zijn contract loopt op 31 december van dit jaar af, al heeft de club wel de optie om die verbintenis met één seizoen te verlengen. “Momenteel speel ik alleen niet. In de beker ga ik waarschijnlijk wel minuten krijgen. Ik ben inmiddels weer helemaal fit na mijn blessure. Het is voor mij nu zaak om de concurrentie aan te gaan en mijn kans te pakken als die komt. Dan kan ik me weer laten zien. Uiteindelijk wil je natuurlijk weer spelen.”

Een terugkeer naar de Eredivisie is een optie voor Marsman, net als een avontuur elders in Europa. “Al is dat nu nog te vroeg om te zeggen. Je bent als speler natuurlijk afhankelijk van welke clubs interesse in je hebben en wat de opties zijn. Ik vind Amerika een hele mooie ervaring, alhoewel het sportief soms frustrerend is hier. Het ligt er een beetje aan wat er komt. Ik sta open voor een buitenlands avontuur. Mocht daar niks leuks tussen zitten, dan sta ik er ook voor open om terug te gaan naar de Eredivisie. Het bevalt hier in Miami in ieder geval nog hartstikke goed.”