Silvester van der Water: 'Nani en Pato gaan je pas waarderen als je presteert’

Als jeugdspeler van Almere City verdiende Silvester van der Water op jonge leeftijd de kost als stratenmaker. Altijd hard werken, dat is wat ze hem van huis uit meegaven. Niet wetende dat hem jaren later een lucratief contract zou worden aangeboden bij Orlando City. Waar Heracles Almelo afgelopen zomer nog tegenstribbelde, kreeg de aanvaller enkele weken geleden zijn zin. In Florida jaagt Van der Water de komende jaren zijn droom na en wordt hij teamgenoot van Nani en Alexandre Pato. “Het is leuk om met grote namen te spelen, maar ze gaan je pas waarderen als je presteert en goed je best doet.”

Door Mart Oude Nijeweeme

Het eerste berichtje dat Van der Water kreeg toen hij werd toegelaten tot de groepsapp van Orlando, kwam van Júnior Urso. ‘Welkom Silvester’, slingerde de Braziliaanse middenvelder de Whatsapp-groep in. “In het Nederlands. Dat is toch mooi?”, glundert Van der Water. “Dat vind ik grote klasse. Dat ze de moeite nemen om mij in het Nederlands te groeten.” De buitenspeler werd de voorbije weken overspoeld met reacties, toen zijn transfer naar de in Florida gelegen MLS-club eindelijk werd afgerond. “Het mooiste belletje kwam van mijn ouders. Die waren zo trots op mij. Ik heb op een gegeven moment mijn mond gehouden en ze niet van alles op de hoogte gehouden. Ik wilde ze verrassen.”

De aanvaller groeide op in ’t Gooi, het thuis van adellijke afstammelingen en kouwe kak, maar heeft in tegenstelling tot menig Goois meisje altijd hard moeten werken voor zijn geld. Als tiener verdiende hij een zakcentje als stratenmaker. ’s Ochtends om half zes uit de veren, om vervolgens laat in de avond thuis te komen. Het waren lange en zware dagen voor Van der Water, die pas op latere later ontdekte dat voor hem een toekomst in het profvoetbal was weggelegd. “Mijn ouders reden mij in die tijd naar de training. Ik had nog geen rijbewijs. We hadden het normaal thuis. Niet breed, maar ook niet arm. Mijn ouders hebben mij altijd meegegeven dat ik voor mezelf moet zorgen en hard moet werken voor mijn geld. Daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor. Ze gunnen mij deze stap en wisten dat ik dit al heel lang wilde. Het is alleen zo jammer dat ze niet kunnen komen. Ik zou ze graag alles willen laten zien.”

Dat het nu alleen maar gaat over het megacontract waar de 24-jarige Van der Water zijn voetbalpensioen mee zou verdienen, vindt hij overtrokken. “Ik vind dat de media er een te groot item van maakt dat ik miljonair word. Natuurlijk ga ik er financieel op vooruit. Vergeleken met Heracles zelfs een hele grote stap. En dat is ook belangrijk. Maar ik ben niet iemand die graag over geld praat. Ik probeer mijn eigen waarden en normen te houden.” Die principes werden in september echter even overboord gegooid, toen Heracles een bod van Orlando afsloeg en Van der Water zich enkele uren voor de uitwedstrijd tegen Willem II middels een Whatsapp-berichtje besloot af te melden bij trainer Frank Wormuth. Het leidde tot verontwaardiging bij de Duitse oefenmeester en Heracles, die hem de maximale boete oplegden.

Het voorval kwam Van der Water op een storm aan kritiek te staan. Supporters hoefden hem niet langer in het shirt van Heracles te zien en ook de media keurden het gedrag van de grillige buitenspeler af. “Dat heeft mij wel wat gedoe opgeleverd. Ik heb de berichten op sociale media ook voorbij zien komen. Ik vind het jammer dat sommige mensen het niet in het echt durven te zeggen. Dat gaat altijd vanachter een schermpje.” Hoe dan ook, Van der Water is tot bezinning gekomen. Een half jaar na zijn daad, betuigt hij spijt. “Dat was een fout en dat had ik anders aan moeten pakken. Ik wil wel benadrukken dat mijn zaakwaarnemer er niks mee te maken had. Dat wordt altijd snel geroepen, maar het was mijn eigen keuze om niet te komen. Er zijn wat dingen over en weer gegaan tussen mij en de club en daar was ik ontevreden over. Maar dat is geen reden om niet naar een wedstrijd te komen.”

Het bleek een smet op een verder fijn verblijf in Almelo. Van der Water beleefde na zijn overstap van Almere City in de zomer van 2018 een moeizame start, maar genoot in het tweede seizoen het vertrouwen van Wormuth en groeide uit tot smaakmaker op het Almelose kunstgras, waarbij hij het uitdelen van panna's tot zijn handelsmerk maakte. In totaal kwam Van der Water bij Heracles tot 54 optredens, waarin hij 10 keer wist te scoren. “De trainer heeft vanaf het begin gezegd dat hij mij de tijd gunde. Ik heb het best moeilijk gehad om aan te haken. In die tijd kon ik ook vervelend zijn. Mopperen op de trainer. Dat zit vooral in gedrag. Ik was nog een jonge jongen. Achteraf gezien ben ik blij dat Heracles mij de tijd heeft gegeven. Ik kwam uit de Keuken Kampioen Divisie en heb me in die tijd goed kunnen ontwikkelen. Ik was bijvoorbeeld in het begin heel onrustig aan de bal. Later ging dat stukken beter. Je zoekt elke keer weer een nieuwe uitdaging.”

De komende jaren ligt die uitdaging in Amerika. Florida om precies te zijn. Orlando is nog een groentje in de Major League Soccer (MLS) en neemt pas sinds 2015 deel aan de hoogste Amerikaanse voetbalcompetitie, nadat de club in 2010 werd opgericht door Phil en Kay Rawlins. Afgelopen seizoen behaalde de club tot dusver de beste eindnotering, toen een knappe vierde plek werd bezet in de Eastern Conference. “Ik heb de club door het vliegverbod helaas nog niet kunnen zien”, vertelt Van der Water. “Ze hebben wel veel filmpjes gestuurd. Ik verwacht iets heel moois, maar het wordt ook zeker aanpoten. Ook omdat ik uit een ander klimaat kom. De MLS is de afgelopen jaren enorm gegroeid. Dat trekt natuurlijk ook aan, als je weet dat de competitie sterker wordt.”

Met zijn overgang naar de andere kant van de oceaan krijgt de carrière van Van der Water plots een hele andere wending en mag hij zich over enkele weken teamgenoot noemen van Nani en Alexandre Pato. Het is de tweede generatie sterspelers bij Orlando, nadat de club eerder Kakà en Júlio Baptista wist te verleiden tot een verblijf in het paars van the Lions. Zelf kan Van der Water het nog maar moeilijk geloven. “Dat zijn jongens waar ik alleen op FIFA mee heb gespeeld en op televisie naar heb gekeken. Nee, ik heb ze nog niet gesproken. Maar dat hoeft ook niet. De meeste spelers zijn nog met vakantie. Het besef begint langzaam te komen. Het speelt natuurlijk al wel langer. Acht maanden geleden toonde de club voor de eerste keer interesse, maar toen was het niet het juiste moment. Ik ben blij dat het er nu alsnog van gekomen is. Amerika is een land waar ik altijd van gedroomd heb. In eerste instantie voor een vakantie. Dat ik er nu ga voetballen, is fantastisch.”

Van der Water zal nog even geduld moeten hebben. Terwijl de start van de voorbereiding nog een week op zich laat wachten, kan de aanvaller zich richten op het verkrijgen van zijn werkvergunning en de verhuizing. Het nieuwe seizoen in de MLS gaat op 17 april van start. “Op dit moment wordt mijn huis leeggehaald. Over een week zit ik niet meer in Nederland. Als je voetballer wordt, moet je ook avontuurlijk zijn. Dan moet je openstaan voor dingen. Sommige voetballers willen het liefst in Nederland of in de buurt blijven. Dat kan, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik houd van het avontuur. Hoe ik me ga voorstellen? Zoals ik dat altijd doe. Gewoon met voor- en achternaam. Het is heel mooi om met grote namen spelen, alleen gaan ze je pas waarderen als je zelf ook je best gaat doen en goed speelt. Ik denk dat heel veel jongens hier alleen maar van kunnen dromen.”