Sheriff-uitblinker Thill verdiende vorig jaar nog bij als gemeentemedewerker

De Champions League-wedstrijd tegen Real Madrid werd voor Sébastien Thill een avond om nooit te vergeten. De middenvelder van Sheriff Tiraspol bezorgde zijn ploeg in de slotminuut de overwinning met een wonderschone treffer en gaat met zijn ploeg aan de leiding in de groep met Real, Internazionale en Shakhtar Donetsk. Thill werd bovendien de eerste Luxemburgse doelpuntenmaker ooit in de Champions League, terwijl hij pas een jaar actief is als profvoetballer.

Thill zei voorafgaand aan het duel in gesprek met the Daily Mail dat hij niet zou rennen voor een shirtjesruil na afloop. En de middenvelder hield woord. "Zelfs als ik mijn shirt had willen ruilen, had ik het niet kunnen doen", vertelt hij tegen So Foot. "Zodra de wedstrijd was afgelopen, zakte ik door de benen vanwege de kramp. Ik zou er niet aan moeten denken om dan nog achter iemand aan te moeten rennen voor een shirtje. Dat heb ik nog nooit gedaan, is niet mijn ding. Als ik in de spelerstunnel naast een speler sta, oké. Zoiets moet spontaan gebeuren."

Dat Thill pas een jaar als profvoetballer actief is, geeft het verhaal een gouden randje. "Voordat ik bij Tiraspol tekende, had ik een baan naast het voetbal", erkent de Luxemburger. "Ik was werkzaam in de gemeente Differdange. Ik zorgde voor het terrein. Ik maaide het gras van het Jos-Haupertstadion (stadion Differdange 03, red.) waar ik zondag speelde. Ik pakte de takken die van de bomen vielen en harkte bladeren bij elkaar. Door die ervaring kreeg ik een speciale band met het veld."

Van de grasmat in het Santiago Bernabéu was Thill niet bepaald onder de indruk. "Het was niets bijzonders", aldus de middenvelder. "Ik was zelfs een beetje teleurgesteld. Ze hadden net een paar grote grasrollen gelegd." Thill erkent dat profvoetballer worden nooit een doel voor hem is geweest. "Tot mijn twee kleine broers profs werden. Ik was zo blij voor hen, dat ik dat ook wilde. Ik zei tegen mezelf dat ik mijn carrière niet met spijt wilde eindigen en ging er vol voor. Als ik de instelling die ik nu heb tien jaar geleden had gehad, had ik misschien wel een nog betere carrière gehad. Die vraag zal ik mezelf altijd blijven stellen."

Daarvoor moest de middenvelder wel een knop omzetten. Tegen Shakhtar Donetsk was hij de de speler met de meeste kilometers op het veld: twaalf. "Vroeger was ik een beetje gek, ik wilde van het leven genieten en dat betekende voor mij roken en drinken met vrienden. Qua eten was het ook een beetje onzin. Ik at pizza om tien uur 's morgens. Daar ben ik zes kilo van afgevallen. Achteraf denk ik eigenlijk dat af en toe een sigaret roken niet zo erg is. Er zijn genoeg voetballers die roken."