Sean Klaiber was klaar bij Ajax: ‘Het liefst heb ik het er niet meer over'

Sean Klaiber baalt dat hij niet kon slagen bij Ajax, geeft hij aan in gesprek met Voetbal International. De 28-jarige rechtsback stond bijna twee jaar onder contract in Amsterdam, maar wist nooit echt een vaste waarde te worden. Afgelopen zomer keerde hij transfervrij terug naar FC Utrecht, een keuze waar hij heel blij mee zegt te zijn.

“Of ik het plezier kwijt was bij Ajax? Op het veld wel”, blikt Klaiber terug. “Ik heb het heel hard geprobeerd daar, er alles uit proberen te halen. Een zware blessure in mijn tweede seizoen hielp daar vanzelfsprekend niet aan mee. Het is gewoon jammer dat het niet gelukt is. Ik weet dat ik bij Ajax goed lag in de kleedkamer. Dat is een compliment. Maar ik was geblesseerd, het was de enige plek waar ik mijn teamgenoten zag. Ik heb de periode Ajax volledig afgesloten nu. Vanaf het moment dat ik hier (in Utrecht, red.) mijn handtekening heb gezet, is dat boek helemaal dichtgegaan. Het liefst heb ik het er ook niet meer over.”

Toen Erik ten Hag afgelopen zomer vertrok bij Ajax en Klaibers concurrent Noussair Mazraoui de overstap maakte naar Bayern München, rook de Nieuwegeiner zijn kans. “Iedereen begon op nul. Of ik voor mijn gevoel een eerlijke kans heb gehad? Dat gevoel wil ik mezelf wel aanpraten. Ik wilde ervoor gaan. Maar op een gegeven moment weet je het. Je voelt het op de training, je ziet het bij de oefenwedstrijden. Het is de manier waarop het gaat. Dan voel je: Ik ga niet gebruikt worden. Toen heb ik de knoop doorgehakt en tegen mezelf gezegd: Ik wil hier niet meer zijn.”

Klaiber kon vervolgens rekenen op de interesse van verschillende clubs. Uiteindelijk koos hij voor FC Utrecht, de club waar hij in de jeugd speelde en jarenlang basiskracht was. “Ik wilde per se terug naar Utrecht. Ik wilde mezelf weer zijn. Het plezier hebben dat ik al die jaren bij deze club heb gehad. Als voetballer denk je weleens na over de optie naar het buitenland te gaan. Vervolgens zie ik dan mijn zoontje spelen met zijn vriendjes. Die moet hij dan gaan missen. Is dat het wel waard? Voetballers kunnen soms zó egoïstisch zijn. Als ik in de verre toekomst de kans krijg om nog eens naar het buitenland te gaan, dan zal ik het vast overwegen. Maar dan moet heel het plaatje kloppen. Mijn familie gaat voor. Bovendien speel ik nu wel voor FC Utrecht. En ik ga ver voor dit logo.”