Ronald de Boer: ‘Ajax was ‘not amused’, maar ik schaamde me gewoon’

Vandaag de dag is het gebruikelijk dat spelers na afloop van wedstrijden met elkaar van shirt ruilen, maar Ronald de Boer en Nathan Rutjes herinneren zich dat dat in hun tijd als profvoetballer geen gewoonte was. De twee oud-voetballers zijn maandagavond te gast in het televisieprogramma M van KRO-NCRV en onthullen hoe zij vroeger zelf moesten opdraaien voor de kosten van een weggegeven wedstrijdshirt.

De Boer speelde tussen 1987 en 1999 voor Ajax, onderbroken door een periode van anderhalve jaar in dienst van FC Twente, en geeft toe dat het weggeven van een wedstrijdshirt aan een tegenstander uit den boze was bij de Amsterdamse club. "Wij mochten bij Ajax echt nooit van shirt ruilen. Als je dat deed, dan werd Sjaak Wolfs (de toenmalig materiaalman van Ajax, red.) heel kwaad; dat moest je echt overleggen. Ze hadden in principe maar twee shirts", zegt de oud-international.

De Boer legt uit dat de wedstrijdshirts bij Ajax vaak meermaals gebruikt werden. "In die tijd was het zo dat er vaak nog geen namen stonden achterop de shirts. Er stond bijvoorbeeld het nummer zes op, maar de volgende keer kon dat shirt weer gedragen worden door een ander", vervolgt de analist. De Boer had naar eigen zeggen wel begrip voor de houding van Ajax, gezien de kostbaarheid van de shirts. "Het zat gewoon in de begroting inbegrepen. Je kreeg een bepaald aantal shirtjes tot je beschikking en als je die shirtjes toch weggaf, dan was Ajax echt 'not amused'."

In 1999 verliet De Boer Ajax uiteindelijk voor een dienstverband bij Barcelona. Bij die club werd hem wel toegestaan om zo nu en dan een tegenstander te verblijden met een shirt. "Toen kregen we iedere wedstrijd gewoon twee shirtjes. En die mocht je dan ook gewoon weggeven. Elke wedstrijd kreeg je weer twee nieuwe shirtjes die je kon weggeven", aldus De Boer, die tot slot toegeeft dat hij in zijn tijd bij Ajax wel eens een shirt heeft weggegeven terwijl hem dat was verboden. "Ze vroegen mij wel eens waar mijn shirt was gebleven. Dat had ik dan weggeven. Ik ga toch niet tegen de jongen die mijn shirt vraagt zeggen dat het niet mag. Je gaat niet als het grote Ajax zeggen: ‘Ik mag mijn shirtje niet ruilen.’ Ik schaamde me dan gewoon."

De professionele voetbalcarrière van Rutjes duurde van 2005 tot 2018 en leidde hem langs Sparta Rotterdam, MVV Maastricht en Roda JC Kerkrade. "Zelfs in mijn tijd konden we niet zomaar van shirt wisselen", merkt de voormalig verdediger annex middenvelder op. "Als iemand een shirt van mij vroeg, dan gaf ik het wel, maar dan zei de club wel: ‘Oké, nu komt er wel tachtig euro bij voor jou.’ Dat bedrag moest je dan gewoon zelf betalen. Vaak deed je dat wel."

Rutjes bewaart naar eigen zeggen louter warme herinneringen aan de shirts die hij als voetballer heeft gedragen. "Ik vind shirts niet zo heel snel lelijk; het gaat er om hoe je ze draagt. Eigenlijk bij elke club waar ik heb gespeeld, heb ik met trots dat shirt gedragen. Er is vaak maar één moment dat je het shirt kunt dragen: in het weekend. Het is iedere keer weer geweldig als je dat shirt mag aantrekken. Ieder shirt heeft ook zijn eigen verhaal, zo zie ik ook bij mijn eigen shirts. Ik heb bij mijn ouders thuis bijvoorbeeld nog veel shirts hangen van mijn Sparta-tijd. Elke keer als daar weer langsloop, denk ik: ‘Oh ja, dat was dát moment!’ Ik kan bijna alle shirts wel koppelen aan een bepaald moment."