Real Madrid-‘bad boy’ wordt verrassende goalgetter na inmenging van Maldini

In de rubriek Opgebloeid licht Voetbalzone wekelijks een speler uit binnen- of buitenland uit wiens loopbaan na een mindere periode weer volledig tot bloei is gekomen. Met deze keer aandacht voor Theo Hernández (22). De Franse linksback toog afgelopen zomer na een teleurstellende periode bij Real Madrid naar AC Milan en is tot nu toe de revelatie in een tot dusver moeizaam verlopend seizoen in het San Siro. Als verdediger is Hernández met zes doelpunten op dit moment zelfs clubtopscorer, waarmee hij onder meer aanvallers als Krzysztof Piatek en Ante Rebic achter zich laat.

Door Robin Bruggeman

Hernández begon met zijn entree in de jeugdopleiding van Atlético Madrid op negenjarige leeftijd al vroeg aan het pad dat hem uiteindelijk naar het profvoetbal zou leiden. Tot een optreden in de hoofdmacht van los Colchoneros zou het echter nooit komen voor de zoon van voormalig verdediger Jean-François Hernández. De net als zijn broer Lucas Hernández, huidig stopper van Bayern München, in Marseille geboren Theo doorliep wel de gehele jeugd van Atlético en zat in juni 2016 eenmaal bij de selectie van trainer Diego Simeone. In het seizoen 2016/17 volgde een jaar op huurbasis bij Alavés en hier maakte de vleugelverdediger dusdanig veel indruk dat stadgenoot Real Madrid zich na afloop van dat seizoen bij de buurman meldde. De Koninklijke toonde zich bereid om zijn ontsnappingsclausule van 24 miljoen euro op tafel te leggen, waarna er voor Hernández eigenlijk maar een optie overbleef: “Ik had bijna mijn hele leven bij Atlético gespeeld en toen ging ik naar Real, dat vonden de fans niet leuk. Maar dit soort dingen gebeuren in het voetbal, wat de fans zeggen heeft geen invloed”, blikte hij in november 2018 terug in gesprek met Mundo Deportivo.

“Het was erg lastig, het was geen makkelijke beslissing. Ik moest denken aan alles wat er zou kunnen gebeuren, maar toen Real zei dat ze mij wilden hebben, hoefde ik er niet lang over na te denken. Het is de grootste club van de wereld.” Dat de spelers van Real Madrid meer onder een vergrootglas liggen dan bij de buurman, kreeg Hernández al door na zijn presentatie in het Santiago Bernabéu. Het lukte de nieuwkomer nauwelijks om de bal een aantal keer hoog te houden en hij was daarna een aantal dagen lang onderwerp van spot op de diverse sociale media. Ook tijdens het enige seizoen dat hij deel uit zou maken van de selectie van de grootmacht had de linksback moeite om zich staande te houden. Gehaald als back-up van Marcelo kwam hij uiteindelijk dertien keer in actie in LaLiga, terwijl er ook vier optredens in de Copa del Rey en drie wedstrijden in de Champions League waren voor de jongeling. Trainer Zinédine Zidane was ondanks het uitdelen van deze minuten niet helemaal overtuigd van de kwaliteiten van zijn landgenoot en in de zomer van 2018 werd besloten om Hernández een seizoen op huurbasis naar Baskenland te sturen, waar hij bij Real Sociedad aan de slag ging.

‘Ik werd vanuit alle hoeken bekritiseerd’
“Mijn binnenkomst bij Real Madrid was ook niet makkelijk, ik was pas negentien jaar oud en om dan in zo’n team gegooid te worden, dat is moeilijk. Ik werd vanuit alle hoeken bekritiseerd, alles wat ik deed was verkeerd. Ik ben daarna naar Sociedad gegaan om alles te geven en weer Theo te worden”, vertelde hij daar zelf ruim een jaar geleden over. Hoewel hij namens de club uit San Sebastián een seizoen lang bijna alles speelde, verliep zijn dienstverband bij Sociedad ook niet zoals gehoopt. Hernández had moeite om zijn bij Alavés gehaalde niveau te evenaren en tijdens de laatste zes wedstrijden van het seizoen kwam hij, mede door rugproblemen, slechts eenmaal in actie. Afgelopen zomer dreigde de loopbaan van de verdediger dan ook op een dood spoor te belanden. In het Bernabéu was er geen ruimte meer voor de aankoop van ruim twintig miljoen die met zulke hoge verwachtingen binnen was gehaald en veel andere geïnteresseerde clubs, waaronder naar verluidt Juventus, Napoli en het Bayer Leverkusen van Peter Bosz, schrokken van het door Real Madrid gehanteerde prijskaartje.

Hernández vond in een legendarische voorganger echter een bewonderaar, die uiteindelijk een doorslaggevende rol zou spelen in het bepalen van zijn volgende stap. Paolo Maldini maakte tussen 1984 en 2009 deel uit van de hoofdmacht van AC Milan en speelde in die periode ook vaak als linksback. De nu 51-jarige Italiaan, die met i Rossoneri onder meer zeven landstitels en vijf Champions Leagues won, is sinds afgelopen zomer als technisch directeur werkzaam bij zijn grote liefde en hij zette alles op alles om Hernández binnen te halen. “Ik moest spelen en na een ontmoeting met Maldini veranderde ik van gedachten. Hij kwam me opzoeken op Ibiza en we konden het meteen goed met elkaar vinden. Maldini is een fenomeen, waarschijnlijk de beste ooit op mijn positie. We hebben gesproken en hij kende mij goed. Wanneer iemand als Maldini jou kiest, laat dat zien dat hij vertrouwen in je heeft. Ik lag nog vier jaar vast bij Real Madrid, het was een belangrijke stap voor mij om naar Real te gaan. In het seizoen 2017/18 speelde ik nog 23 wedstrijden en won ik de Champions League. Het was niet makkelijk.”

“Vorig seizoen speelde ik op huurbasis bij Real Sociedad en heb ik de situatie besproken met mijn zaakwaarnemer. We kwamen toen tot de conclusie dat het beter was om Spanje te verlaten”, blikt Hernández terug in gesprek met L’Équipe. Tegenover La Gazzetta dello Sport noemt hij het een ‘eer’ dat Maldini zich persoonlijk met zijn overgang bemoeid heeft: “Paolo heeft voetbalgeschiedenis geschreven, hij is niet alleen een icoon van Milan. En hij was echt overtuigd van mij. Ik heb er niet lang over na hoeven denken om dit aanbod te accepteren.” De Milan-icoon liet zich hierbij niet leiden door de reputatie die Hernández genoot onder de achterban van Real Madrid: “Ik stond bekend als een bad boy. Ik kreeg bij Real veel beledigingen en kritiek naar mijn hoofd geslingerd. Ik heb ook wel domme dingen gedaan, maar ik ben nu volwassener geworden. Ik zie mezelf nu als een speels, maar ook rustig type dat thuis veel tijd doorbrengt met zijn honden of tennis kijkt op tv.”

Topscorer
In een tijd waarin twintig miljoen euro voor een linksback ook voor een club als Milan behoorlijk veel geld is, betaalt Maldini’s keuze zich vooralsnog voor de volle honderd procent uit. Hernández is al snel uitgegroeid tot een publiekslieveling in het San Siro en heeft zich ook ontpopt tot een doelpuntenmaker. Waar hij voor aanvang van dit seizoen slechts drie doelpunten wist te maken in het profvoetbal, staat zijn teller in het roodzwart van Milan al op zes treffers. De verdediger, die onder meer belangrijke doelpunten maakte tegen Genoa, Parma, Bologna en Cagliari, is daarmee op dit moment clubtopscorer van de worstelende grootmacht en is nu al de meest scorende Milan-verdediger in een Serie A-seizoen sinds Christian Panucci in het voetbaljaar 1995/96. In de wedstrijd tegen Cagliari bereidde hij bovendien de eerste goal van de teruggekeerde Zlatan Ibrahimovic voor en de verwachting is dat Hernández met zijn rushes langs de zijlijn een goede tandem kan gaan vormen met de routinier.

Vanwege zijn goede prestaties zouden een aantal absolute topclubs inmiddels al geïnformeerd hebben naar de situatie van Hernández en zijn transferwaarde is volgens La Gazzetta dello Sport verdubbeld naar veertig miljoen euro. De vleugelverdediger zelf richt zich echter volledig op Milan en heeft grote plannen met de worstelende grootmacht: “De droom is om de Champions League te winnen, maar eerst moet je je zien te kwalificeren. En Milan heeft al een achterstand opgelopen op de plekken die goed zijn voor een ticket… In het voetbal kan er echter van alles gebeuren en ik weet niet hoe lang het duurt voordat we weer aan de top staan, maar dit is de juiste weg.” Zaakwaarnemer Manuel García Quilón stelde de fans van i Rossoneri vorige week in gesprek met de Corriere della Sera ook enigszins gerust: “Hij blijft waar hij is. Milan is de juiste plek voor hem, Theo moet zich ontwikkelen en hij zit nu bij het ideale team om dat te doen.”

Voor Hernández is het zaak dat hij de rest van dit seizoen ook veel blijft spelen, aangezien hij zijn vizier al heeft gericht op het EK van aankomende zomer. De linksback heeft zijn debuut namens de Franse nationale ploeg nog niet gemaakt en ondervindt stevige concurrentie van spelers als Lucas Digne, Benjamin Mendy, Ferland Mendy, Layvin Kurzawa en zijn broer Lucas, die de positie invulde op het door les Bleus gewonnen WK van 2018. Hernández denkt desondanks een kans te maken op een plekje in het keurkorps van bondscoach Didier Deschamps: “Voordat je daaraan mag denken, zal je hard moeten werken. Maar inderdaad, ik wil er graag bij zijn, om samen met Lucas te kunnen spelen. Hij zal dan centraal moeten gaan spelen, anders pak ik zijn plek af”, lachte hij eind vorig jaar tegenover L’Équipe. “Hij kan, net als ik, ook aanvallend zijn steentje bijdragen. Ik houd er echter meer van om aan te vallen dan hij doet. Lucas is een echte verdediger die is opgeleid in het centrum. Hij moest leren aanvallen toen hij op die plek ging spelen. Voor mij is dit mijn echte positie.”