‘Real had in 2003 de beste spelers, maar wat hebben ze gewonnen?’

HOENDERLOO - Verscholen in de bossen tussen Arnhem en Apeldoorn ligt een Golden Tulip Hotel waar menig voetbalteam zich al jaren in alle rust kan voorbereiden op wat komen gaat. Het verblijf in Hoenderloo is uitgegroeid tot een begrip in de voetballerij.

Door QASIM HAKIM

In dit geval gaat het over AZ, dat zich hier begint te focussen op de voorronde van de Europa League en het Eredivisieseizoen, terwijl het Olympisch team van Marokko zich er klaarstoomt voor de aankomende Spelen in Londen. Het is rond de klok van kwart voor twee spitsuur in de loungeruimte van het hotel. De selectie van de Alkmaarders is met ronde buiken van tafel gelopen na de middagmaaltijd. De Marokkanen van bondscoach Pim Verbeek benen in tegengestelde richting om hun lege maag juist te gaan vullen. Er worden onderweg veel handen geschud, want de Noord-Afrikanen hebben natuurlijk een Nederlands getinte staf en daarnaast spelers die geboren en getogen zijn in ons land. Soufian El Hassnaoui en Imad Najah bijvoorbeeld, maar de bekendste spelers van het ‘Nederlandse’ viertal zijn natuurlijk Nordin Amrabat en Zakaria Labyad.

Na de lunch is Labyad de eerste die aanschuift. Het was een bewogen seizoen voor de aanvallende middenvelder, waarin hij kenbaar maakte transfervrij naar Sporting Portugal te vertrekken, terwijl PSV beweert dat hij contractbreuk pleegt. Labyad laat de betrokken clubs met elkaar praten, wellicht onderhandelen. Zelf focust hij zich op de Olympische Spelen, een uitgekomen droom die niet meer verpest mag worden. “Dit is natuurlijk geweldig, vooral omdat het voor het Marokkaanse voetbalteam lang is geleden dat ze deelnamen aan de Olympische Spelen. Je doet mee aan een toernooi waarin topteams als Brazilië, Groot-Brittanië en Spanje acteren.”

Laatstgenoemde is een tegenstander van de Marokkanen in Groep D. “We spelen de derde en laatste wedstrijd tegen Spanje. Natuurlijk kunnen wij Spanje verslaan, maar het is beter wanneer voorafgaand aan dit duel al zes punten hebben. Dat moet kunnen, met tegenstanders als Honduras en Japan. Maar niemand mag onderschat worden.” Labyad zegt namelijk dat alle zestien landen kansrijk zijn. “Je weet toch nog wel dat Real Madrid de allerbeste spelers van de wereld had? Wat hebben ze uiteindelijk gewonnen? Natuurlijk heeft iedereen het over Brazilië en Spanje, landen met geweldige voetballers. Maar het gaat om het collectief, geloof me.” Labyad heeft een punt. Hij doelt op het Real Madrid, dat in de zomer van 2003 David Beckham kocht van Manchester United. De Engelsman ging Ronaldo, Zinédine Zidane, Luís Figo, Roberto Carlos en Raúl vergezellen als zesde Galáctico, maar pas in 2007 werd Becks voor het eerst kampioen van Spanje. Toen waren Zidane, Figo en Ronaldo al vertrokken uit de Spaanse hoofdstad.

“Ik kan me voorstellen dat andere ploegen Marokko zullen onderschatten”, zegt Labyad. “We zijn een Afrikaans land en daar wordt vaak van gezegd dat het ontbreekt aan tactisch vermogen. Met jongens zoals Adelaziz Barrada (Getafe), Houssine Kharja (Fiorentina), Zouhair Feddal (Espanyol) en Nordin (Amrabat) hebben wij echter spelers in huis die weten wat er gevraagd wordt.” Labyad draait zich een kwartslag als hij wat gestommel hoort, het zijn dichterbij komende voetstappen met de daarbij horende gedaante van Nordin Amrabat. Inderdaad, als je het over de duivel hebt…. “Sorry, dat ik te laat ben.” Het is hem vergeven. De in Naarden geboren aanvaller brengt altijd zoveel enthousiasme met zich mee, dat je het hem wel moet vergeven dat hij zich niet stipt aan zijn afspraak heeft gehouden. Waar normaal gesproken een journalistieke dialoog pas na een minuut of tien op gang komt, is Amrabat een geschenk voor een journalist.

Het vizier en de vingers zijn gericht op zijn Blackberry, maar over zijn tong rolt meteen actuele voetbaltaal. Leg dat ding nou weg, gebiedt Labyad hem, maar Amrabat kan meedere dingen tegelijk. Hij bedient iedereen van informatie, zoals hij in het veld met zijn dribbels verschillende verdedigers kan bezighouden. Voetballend Nederland raakte hiermee echt bekend toen hij van FC Omniworld naar VVV verkaste en in Venlo tijdens het seizoen 2007/08 de pannen van het dak speelde. Een transfer naar PSV werd hiermee verdiend. “Om eerlijk te zijn ben ik weer het type speler dat ik bij VVV was, maar in de tussentijd heb ik me natuurlijk wel ontwikkeld. Bij PSV werd ik te zeer in een keurslijf gestopt. Aan de rechterkant blijven en een voorzet geven. Dat was het.” Labyad kijkt hem aan. “Een beetje zoals Beckham?” Amrabat beaamt de woorden van zijn maatje lachend. “Zo wilden de mensen bij PSV dat ik speelde, maar zo’n soort voetballer ben ik niet. Bij Kayseripsor kreeg ik mijn vrijheid weer terug. In de Turkse competitie wordt op het fysieke vlak veel van je gevraagd Het is keihard werken. Vergelijk het met Engeland.’’

Labyad: “Meer met Schotland toch?”, plaagt hij Amrabat. “Nee, Schotland! Jij dan? Met je Portugal!” De twee lachen. Amrabat: “Even alle gekheid op een stokje. De manier van voetballen in Turkije heeft veel weg van de Engelse stijl.” Van onderschatting mag geen sprake zijn, benadrukt de man die zijn toptransfer naar Galatasaray na maandenlang gesteggel te pakken heeft. “Eindelijk, ik ben echt opgelucht. Galatasaray, en ook Fenerbahçe en Besiktas, zijn topteams. Dat spelers als Ricardo Quaresma, Simão Sabrosa en Guti niet echt hun draai kunnen vinden bij Besiktas is veelzeggend. Ik ben blij dat ik de stap nu mag maken. Gaan spelen in de Champions League maakt één van mijn dromen werkelijkheid. En als ik naar de situatie van Zakaria kijk, dan maakt hij ook een stap vooruit. Vanuit de Portugese competitie is de stap naar een absolute topcompetitie makkelijker dan via de Eredivisie.”

“Neem Jan Vertonghen, afgelopen seizoen de beste speler van Nederland. Hij gaat nu naar een Engelse subtopper, Tottenham Hotspur. Jongens van Benfica zoals David Luiz, Ramires en Fábio Coentrão maakten meteen de stap naar een topclub. Luiz en Ramires spelen voor Chelsea, terwijl Coentrão nu het shirt van Real Madrid draagt.’’ Wellicht dat Amrabat de kampioen van Europa of Spanje met zijn nieuwe club tegenkomt in het lucratieve miljoenenbal. Voor hem geldt in ieder geval: één zomer, twee vervulde dromen. Dat is de prachtige realiteit, voor een jongen die lang moest wachten op een groot toernooi en een sportieve vooruitgang. “Ik meen wat ik nu ga zeggen. Deelnemen aan de Olympische Spelen is voor mij een grotere eer dan op een WK spelen. De allergrootste atleten van de wereld komen in Londen samen. Daar bij mogen zijn is toc