Ras-Feyenoorder pakt zijn kans in Zwitserland: ‘Hier ben ik echt voetballer’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Wouter Burger, die vorig jaar door FC Basel werd overgenomen van Feyenoord. Bij de grootste club van Zwitserland heeft de 21-jarige linkspoot inmiddels een belangrijke rol op het middenveld.

Door Wessel Antes

Zelden was een Feyenoord-speler met slechts zestien wedstrijden achter zijn naam zo populair als Burger. Zelfs wanneer de linkspoot geen minuut had gespeeld, zong Het Legioen het Varkenoord-product luidkeels toe. Vaak moest de middenvelder dan zelf ook een liedje zingen, waardoor hij binnen de kortste keren razend populair werd bij alle Feyenoord-supporters. Hoewel de Basel-middenvelder met een glimlach terugkijkt op die momenten, denkt hij dat het af en toe vaker over de voetballer Burger had moeten gaan.

“Aan het begin was het geweldig en hartstikke tof”, aldus Burger. “Een jongensdroom die uitkomt. Toch was er een keerzijde, want ik denk dat het op een gegeven moment een beetje tegen me ging werken. Dat is aan niemand te verwijten, want zoiets bestaat uit enthousiasme, maar als voetballer wil je uiteindelijk beoordeeld worden op je kwaliteiten. Ik heb nergens spijt van, maar het leek af en toe misschien alsof ik er meer bij was als supporter.” In Basel is dat anders. “Hier ben ik echt voetballer en word ik beoordeeld op mijn kwaliteiten op het veld. Iets waar ik elke dag hard voor werk. Ik wil als speler belangrijk zijn voor mijn club, dat is waar het uiteindelijk om draait.”

Dat Burger zo geliefd is in Rotterdam, is geen wereldwonder. Hij werd geboren in de havenstad op steenworp afstand van De Kuip en beschikt over een Rotterdams accent. Als kind bezocht hij de wedstrijden van Feyenoord met zijn vader. “Toen Georginio Wijnaldum doorbrak als zestienjarige was ik groot fan. Daarna kreeg je het jaar van John Guidetti dat ik me goed kan herinneren. Dat was het eerste echt mooie jaar van Feyenoord dat ik heb meegemaakt, met Ronald Koeman als trainer. Toen zag ik voor het eerst een succesvol Feyenoord.”

Vanaf zijn twaalfde maakte Burger zelf deel uit van de befaamde Feyenoord Academy. Hij behoorde tot een talentvolle lichting met spelers als Tyrell Malacia en Orkun Kökçü, met wie hij nog steeds regelmatig contact heeft. “In Orkun schuilde in die tijd al een leidersfiguur, hij durft zich altijd uit te spreken. We stonden samen op het middenveld en hij is een dominante speler die altijd het voortouw neemt. Niet eens qua praten, maar gewoon door zijn kwaliteiten. Ikzelf ben echt een prater en die moet je in een team ook hebben, maar hij laat constant zijn voeten spreken. Dat doet hij nog steeds, maar nu als aanvoerder bij Feyenoord 1. Ik ben enorm trots op hem!”

Vanaf de Onder 19 merkte Burger dat het serieuzer werd. “Toen kregen we met de Youth League ook een mooi podium om onszelf te tonen. In die periode maakte Tyrell zijn debuut in de Champions League tegen Napoli, terwijl ik zelf af en toe nog met hem speelde op Varkenoord. Daardoor besefte ik hoe snel het kan gaan.” Burger geniet van de ontwikkeling van zijn boezemvriend bij Manchester United. “Als Tyrell een geweldige wedstrijd speelt tegen Salah van Liverpool stuur ik hem direct een bericht. Dat is prachtig om te zien. Hij appt mij ook wanneer ik er een aantal ballen inschiet.”

Zelf werd Burger in 2018 officieel overgeheveld naar de hoofdmacht. “Vanaf dat moment mocht ik altijd meetrainen, al speelde ik mijn wedstrijden vaak bij verschillende jeugdelftallen. Dat jaar heb ik ook mijn debuut mogen maken in de voorronde van de Europa League en later in de Eredivisie. Ik probeerde van elke speler en trainer wat op te pikken. In het begin kijk je misschien op naar grote namen als Robin van Persie, maar uiteindelijk leer je de persoon achter een speler kennen. De sfeer bij Feyenoord was altijd goed, waardoor ik me direct op mijn gemak voelde.”

Voetballen met Van Persie is een droom die uitkomt voor menig Feyenoord-supporter, maar Burger maakte destijds ook een spannend moment mee met de topscorer aller tijden van het Nederlands elftal. Nadat hij zijn eerste rijles in een schakelauto had gehad, vroeg Bart Nieuwkoop hem mee voor een klein rondje op de parkeerplaats. Dat liep echter niet helemaal zoals gepland. “Ik had nog nooit in mijn leven een automaat aangeraakt en op een gegeven moment maakte ik een half bochtje op de parkeerplaats. Ik had geleerd dat je in een normale bocht een beetje gas bij moest geven, dus dat deed ik. Die auto schoot direct naar voren waardoor ik de controle kwijtraakte en voor ik het wist zat ik bovenop een andere auto.”

Burger gaat enigszins gniffelend verder met de anekdote. “Toen moesten we gaan uitvinden van wie die auto was, en bleek het de auto van Robin te zijn. Dan ga je wel met knikkende knieën naar binnen om het aan hem te vertellen. Gelukkig kon hij er wel om lachen en was het een auto van de club. Als het een van zijn persoonlijke auto’s was had ik verder van huis geweest. In dat opzicht kwam ik er nog mee weg.” Wel moest Burger het ongelukkige moment bekopen met een hoop geintjes. “En terecht ook! Ik ben daarna even gestopt met rijlessen, want ik moest er emotioneel van bijkomen”, zegt hij grappend.

Zijn mooiste herinnering aan Feyenoord is het doelpunt dat hij maakte in de Europa League uit bij het Israëlische Hapoel Beër Sheva (0-3 winst). “Dat was mijn eerste doelpunt als prof en nog een mooie ook. Die vergeet ik nooit meer. De video staat op mijn Instagram en gaat er niet meer vanaf!” Burger is vanuit Zwitserland nog altijd supporter van de club. “Ik probeer nog steeds alles te volgen en bij te houden, maar dat is af en toe wel lastig. We spelen bijna altijd op dezelfde tijdstippen, dus vaak wordt het een samenvatting. Af en toe heb ik ook nog contact met een van die jongens, dus zo blijf ik wel op de hoogte.”

Hoewel Burger talloze mooie herinneringen heeft aan Feyenoord, kwam zijn dienstverband als speler van de Rotterdamse club vorige zomer tot een eind. Het kwartje viel na een eerlijk gesprek met trainer Arne Slot. “Ik had voor het seizoen al in mijn hoofd: of ik word basisspeler, of ik ga weg. Arne zag in mij zijn tweede centrale verdediger achter Marcos (Senesi, red.), maar wilde ook kansen geven aan Ramon Hendriks. Hij twijfelde of centrale verdediger wel mijn plek was en die twijfels had ik zelf ook. Toen besloot ik voor mezelf dat ik ergens anders naam moest gaan maken op mijn eigen positie. Op die plek had ik mezelf in de Academy en bij de nationale elftallen al jaren bewezen. Dat was een lastige beslissing, want Feyenoord is mijn club, maar soms moet je realistisch zijn en voor een andere omgeving kiezen.”

Vlak voor het einde van de transferperiode maakte Burger de overstap naar Basel. Voor buitenstaanders was dat een verrassing, maar de Zwitserse club had zich al maanden eerder gemeld in Rotterdam. “In eerste instantie ging het niet door omdat ik toch nog voor mijn kans bij Feyenoord wilde gaan. Na afloop van dat eerlijke gesprek met Arne is mijn zaakwaarnemer rond gaan bellen en kwamen er meerdere clubs op mijn pad. Basel gaf gelijk aan dat ze echt wilden doorpakken en mijn gevoel bij deze club zat sowieso al goed. Ook zag ik een buitenlands avontuur in een volledig nieuwe omgeving wel zitten. Die combinatie maakte voor mij het perfecte plaatje.”

De eerste maanden in Zwitserland waren onwennig. “Ik heb anderhalve maand alleen in een hotel gezeten. Dat viel wel tegen, aangezien je niet echt het gevoel hebt dat je op je eigen plek bent. Je bent dan ook nog op zoek naar je positie binnen de club en je moet alles nog uitvogelen. Daarnaast had ik nog geen eigen auto. Op elk gebied moest ik mij even aanpassen. Gelukkig woonde ik in Rotterdam al wel op mezelf, dus daar hoefde ik niet aan te wennen. Nadat ik hier in Basel een eigen appartement kreeg en mijn spullen had laten overkomen, voelde ik me al snel thuis.”

Burger geeft eerlijk toe dat hij wonen in het buitenland heeft onderschat. “Op het gebied van voetbal zijn al die nieuwe ervaringen natuurlijk prachtig, maar je mist in je persoonlijke leven wel een hoop. Ik kan niet meer even een uurtje naar huis om een bakkie koffie te drinken bij mijn ouders. Ook lekker slap lullen met wat vrienden op het terras zit er niet in. Dat soort dingen nam ik in Nederland gewoon voor lief omdat ik het gewend was, maar dat mis ik af en toe wel. Al moet ik natuurlijk niet te veel klagen, want ik ben inmiddels echt gelukkig hier. Vooral nu de winter eraan komt. Dan is Zwitserland op zijn mooist.”

In de multiculturele kleedkamer van Basel leerde de middenvelder echt Engels te spreken. “Ik kon het al wel natuurlijk, maar nu is het echt vloeiend. Toen ik nieuw bij de club was werden er acht verschillende talen gesproken in de kleedkamer. Je hoorde van alles door elkaar heen en dan ook nog in verschillende dialecten. Dat was ik bij Feyenoord niet gewend, daar was Nederlands echt de voertaal. Al zal dat nu in De Kuip ook anders zijn, haha. Binnen het team trek ik veel op met Darian Males, een Zwitserse jongen die wordt gehuurd van Internazionale.”

Burger had na zijn transfer direct door hoe groot Basel in Zwitserland is. “Ik zag vanaf het begin al wat voetbal voor de supporters hier betekent. De supporters achter het doel zijn daarin wel met Feyenoord te vergelijken, al is het in Rotterdam nog iets massiever natuurlijk. Het is prachtig om te mogen spelen voor een club waar 30.000 mensen je naar voren schreeuwen. Daar doe je het uiteindelijk voor. Ik heb altijd willen spelen voor clubs die meedoen om de bovenste plekken en ook daarom is Basel een goede match.”

Burger kan in de stad Basel normaal over straat. “Op straat herkennen ze je hier wel, maar in de Zwitserse cultuur gunt men je meestal wel wat privacy. Als ik hier met mijn familie een hapje ga eten, kan dat na de wedstrijd gewoon in de stad. Als voetballer van Feyenoord zou dat niet kunnen op een drukke plek als de Meent. Dat is dan een slecht idee. Wel word ik af en toe aangesproken voor een foto, maar dat is gewoon hartstikke leuk en hoort erbij.”

Ook op voetbalgebied zijn de verschillen tussen Nederland en Zwitserland groot. “Het Nederlandse voetbal is iets tactischer en vaak gericht op balbezit, terwijl Zwitsers voetbal heel direct is. Wanneer er ruimtes vallen, worden die gelijk benut. Elke ploeg speelt direct en fysiek voetbal, terwijl je in Nederland bij een topclub als Feyenoord vaak echt moet zoeken naar gaten om de tegenstander kapot te spelen.” Inmiddels staat Burger op 55 officiële wedstrijden voor Basel, waarin hij goed was voor vijf doelpunten en drie assists.

Die vijf doelpunten maakte de linkspoot allemaal in het huidige seizoen. Burger heeft daar een simpele verklaring voor. “Ik denk dat ik vorig seizoen iets meer als controleur heb gespeeld. Echt als 6 dus. Later ging ik wel iets aanvallender spelen en kwam ik dichter bij een doelpunt, maar hij viel gewoon niet. Nu speel ik op mijn favoriete positie, echt box-to-box. Dat is de positie die mij het meest ligt en waardoor ik vaker in de positie kom om te scoren. Eerlijk gezegd kun je het ook simpel verklaren: soms moet het gewoon goed vallen. Vorig jaar had ik een aantal keer pech.”

Basel staat momenteel op een teleurstellende zesde plek in de Zwitserse Super league, al ligt alles dicht bij elkaar. Het team zit middenin een ontwikkelingsfase. “We hebben veel nieuwe jongens erbij, terwijl er ook een hoop zijn vertrokken. Daarnaast hebben we een nieuwe trainer en moesten we ons eerst nog kwalificeren voor Europees voetbal. We waren als team nog niet ver genoeg om iedere wedstrijd te leveren wat je van Basel mag verwachten. Ik heb er veel vertrouwen in dat we het met deze spelersgroep recht gaan draaien, want er is veel kwaliteit. Het moet nu gewoon stabieler worden.”

In de Conference League is Basel momenteel wel koploper in een poule met Slovan Bratislava, FC Pyunik en FK Zalgiris Vilnius. Burger hoopt Feyenoord dit seizoen niet tegen te komen. “Die moeten natuurlijk gewoon in de Europa League blijven, dat zou het mooiste scenario zijn voor de club!” Met Basel hoopt de middenvelder ver te komen dit Europese seizoen. “Vorig jaar kregen we gelijk Marseille en die waren een maatje te groot, maar ik denk wel dat wij een team hebben dat kan verrassen.”

Basel werd in het verleden twintig keer landskampioen en won dertien keer de Zwitserse beker. Burger ligt nog tot medio 2025 vast bij de club en droomt van een tastbaar succes. “Het zou heel mooi zijn om iets te winnen met Basel. Ik wil hier iets neerzetten waar ik trots op kan zijn. Ik ben in ieder geval al heel trots om hier te mogen spelen en hoop dit seizoen al een prijs te pakken, want dat is waar je uiteindelijk voor speelt.”

Ook op nationaal vlak heeft Burger doelstellingen. De middenvelder hoopt er in juni 2023 bij te zijn wanneer Jong Oranje deelneemt aan het EK in Georgië. Vorige week dinsdag werd het elftal van bondscoach Erwin van de Looi gekoppeld aan het gastland, Portugal en Belgie. Burger heeft er vertrouwen in dat hij meegaat. “Als ik doorga hoe ik nu bezig ben ga ik ervan uit dat ik er bij ben. Dat zou natuurlijk heel mooi zijn, want je wil altijd deelnemen aan zo’n eindtoernooi. Zeker in zo’n mooie poule. Het is een mooi podium om jezelf te kunnen laten zien.”

Burger wil nog niet concreet speculeren over een vervolgstap na Basel. “Ik concentreer me nu volledig op mijn ambities hier. Dat klinkt wel heel erg als een ingestudeerd antwoord, hè? Maar ik zit hier nu gewoon nog op mijn plek. Voorlopig is de transfermarkt nog even dicht, dus dan is dat ook niet aan de orde.” Een droomcompetitie durft hij wel al te noemen. “Dan ga ik voor de Bundesliga of Premier League, dat past het best bij mij denk ik. Waarom? Puur een gevoelskwestie, maar eerst Basel!”