Qatari doen na superfusie gooi naar ‘Champions League’

DOHA - Nooit eerder belandde een WK in een Arabisch land, een locatie in het Midden-Oosten noch in een moslimland. Maar in 2022 is het zover, want dan organiseert Qatar een spectaculair, compact en hightech voetbaltoernooi, zo hebben de autoriteiten toegezegd. Om te kijken hoe het met het voetbal in het toekomstige gastland gesteld is, duikt Voetbalzone middels een zesdelige serie in het Qatarese voetbal. In aflevering I: het ‘sprookje’ en het ‘einde’ van het oppermachtige Lekhwiya SC.

Politie
Stel: een club in West-Europa wordt twee jaar na zijn oprichting kampioen. In de zes seizoenen die volgen, worden liefst vier titels gevierd. Het zou een script kunnen zijn voor een voetbaldocumentaire, een plot voor een spannend boek en de kranten zouden er niet over uitgeschreven raken. Toch zijn er in Qatar weinig films, boeken of krantenkoppen gewijd aan het succes van Lekhwiya SC. Het hierboven beschreven scenario behoort namelijk toe aan de club uit Doha, inmiddels vijfvoudig én regerend kampioen van de Qatar Stars League.

Het succes van Lekhwiya is niet helemaal uit de lucht komen vallen. De club werd in 2009 opgericht onder de naam Al-Shorta Doha. Het Arabische woord ‘Shorta’ betekent politie, dus het mag geen verrassing heten dat Lekhwiya daaraan gelieerd is. The Red Knights zijn de club van de politie en de binnenlandse geheime dienst. In het landen met een sterk staatsapparaat is het ook niet vreemd dat bepaalde afdelingen van de overheid een aparte voetbalclub ‘hebben’. Zo kennen Egypte, Thailand en Syrië bijvoorbeeld politieclubs en komen dergelijke verenigingen ook in Oost-Europa voor, met Lokomotiv Moskou (spoorwegen) en CSKA Moskou (leger).

Fusie
Lekhwiya werd de afgelopen jaren financieel ondersteund door het Qatarese ministerie van Binnenlandse Zaken. Heel verwonderlijk is het dan ook niet dat de club de meeste financiële slagkracht heeft, waardoor het ook niet verrassend is dat men al zo vaak kampioen is geworden. Lekhwiya haalde door de jaren heen de beste spelers bij de andere Qatarese teams weg en werd daarmee de meest succesvolle club van het land. Overigens is Lekwhiya de afgelopen jaren niet de enige club geweest die door de overheid gesteund wordt: El-Jaish schurkt sinds 2011 tegen de top van het Qatarese voetbal aan en is dus de club van militairen. ‘El-Jaish’ betekent ‘Het Leger’.

Eén ding is met al dat geld evenwel niet te koop: supporters. De tribunes worden hoofdzakelijk bevolkt door soldaten met een snipperdag. Zo nu en dan worden bussen met schoolkinderen naar de wedstrijden gereden, maar dat is het dan ook wel. De gewone burgers komen bij deze clubs in principe niet kijken, vooral omdat de clubs geen historie hebben. Ze zijn recent opgericht en maken daarom geen deel uit van het geheugen van bevolking. Clubs als Al-Sadd, Al-Ahli en Al-Wakrah werden al voor de onafhankelijkheid van Qatar opgericht en hebben een veel grotere historie. Bovendien roept de sterke band met de staat een negatieve connotatie; je bent in Qatar niet zo snel openlijk supporter van een club die verbonden is met een overheidsinstitutie.

Twee enorm succesvolle clubs zonder supporters, dus. Daar moest volgens het ministerie van Sport en Cultuur wat aan gebeuren. In april werd daarom bekendgemaakt dat Lekhwiya en El-Jaish, de nummers één en vier van het voorbije seizoen, voortaan verder gaan onder de naam Al-Duhail Sports Club. Die clubnaam verwijst naar de buurt waar El-Jaish en Lekhwiya gevestigd zijn. Geen verwijzing meer naar het leger, de geheime dienst of de politie. Met een schone lei hoopt men om als ‘club van de wijk’ meer fans te trekken. “De fusie zorgt er ook voor dat de andere clubs in het land nadrukkelijker gesteund zullen worden. Je zal snel de voordelen van deze fusie ondervinden”, reageerde Salah bin Ghanem Al Ali, minister van Sport en Cultuur.

Champions League
De fusie betekent echter ook dat de onophoudelijke financiële steun van de staat stopt. Goed nieuws voor de andere clubs, zo beaamde Yousef Adam, trainer van Al-Ahli, tegenover Estad Al Doha. “Door de fusie zullen veel goede spelers beschikbaar zijn komende zomer. Samen hebben Lekhwiya en El-Jaish 75 spelers, dat moeten ze terugbrengen tot 30. Dat houdt in dat 45 goede spelers bij een andere clubs kunnen tekenen.” Anderzijds betekent het natuurlijk ook dat twee goede selecties samengevoegd worden tot één topselectie. Zo heeft El-Jaish bijvoorbeeld Seydou Keita (ex-Barcelona) en internationals als Yasser Aboubaker Isa en Khalifa Ababacar Ndiaye in de gelederen, terwijl Lekhwiya hofleverancier is van het Qaterese elftal en onder meer Chico Flores (ex-Swansea) en Nam Tae-hee (Zuid-Koreaans international) onder contract heeft staan.

Het lijkt er dus op dat vooral spelers van El-Jaish op zoek moeten naar een nieuwe club. Dat merkte Jesualdo Ferreira, trainer van Al-Sadd, ook al in het met 2-1 gewonnen duel met El-Jaish. “We speelden vandaag tegen een team dat zijn voetbalreis heeft beëindigd. Hun spelers zijn erg aangeslagen, dat was te merken. Vooral omdat ze een grote club waren, is het jammer dat hun tijd ten einde is”, sprak de Portugees op de persconferentie. Het is ook nog de vraag wie volgend seizoen de leiding heeft bij Al-Duhail: Lekhwiya-coach Djemal Belmadi of Sabri Lamouchi van El-Jaish. “Ik was de eerste en de laatste trainer die met Lekhwiya kampioen is geworden. Maar ik heb nu niet het recht iets te zeggen over mijn positie voor volgend seizoen, dat is aan de clubs. Niemand in het team spreekt de beslissing om te fuseren tegen, de verantwoordelijken hebben het beste met de club voor”, zei Belmadi tegen Estad Al Doha.

Overigens is Qatar niet het enige land waar op dit moment een dergelijke fusie onderwerp van gesprek is. In de Verenigde Arabische Emiraten vormen Al-Ahli Club, Al Shabab én Dubai Club vanaf volgend seizoen Shabab Al Ahli Dubai Club. Eén van de redenen voor deze samenwerking is om meer publiek richting het stadion te trekken. “Dit is de juiste keuze voor het voetbal in de Verenigde Arabische Emiraten”, concludeerde The National. Of men er in Qatar ook zo over denkt, is onduidelijk. Maar het is geen geheim dat men graag nog eens een Qatarese club de Aziatische Champions League ziet winnen. Voorlopig is Al Sadd de enige club die daar ooit in geslaagd is. Op papier lijkt Al Duhail SC in ieder geval de potentie te hebben om de opvolger van Al-Sadd te worden, maar of de compleet nieuwe club straks gesteund zal worden door een grote en trouwe achterban, dat valt nog te bezien.