Pijlsnelle aanvaller op de weg terug: ‘Kan bij veel clubs iets extra’s brengen’

Na bijna honderd Eredivisie-wedstrijden voor Willem II hoopte Ché Nunnely afgelopen zomer op een volgende stap. Sinds 1 juli is de 23-jarige buitenspeler transfervrij, en met zijn profiel lijkt hij voor veel clubs een interessante optie voor de flanken. Begin mei sloeg het noodlot echter toe: Nunnely scheurde zijn voorste kruisband af en werkt momenteel nog altijd hard aan zijn herstel. Voetbalzone sprak het Ajax-jeugdproduct over de impact van zijn zware blessure. Ook kwamen Nunnely’s toekomstplannen en geloof in God aan bod tijdens het uitgebreide gesprek.

Door Wessel Antes

Willem II was nog volop in de strijd tegen degradatie toen de club melding moest maken van een zware blessure: ‘Einde seizoen voor Ché Nunnely’, kopten de Tricolores op de clubwebsite. Later bleek dat de kruisbandblessure zelfs een einde zou maken aan het kalenderjaar voor Nunnely. En dat juist op een van de belangrijkste momenten in zijn loopbaan: de rechtsbuiten hoopte na drie seizoenen Willem II een ideale vervolgstap te zetten, maar kon zich in plaats daarvan opmaken voor een lang en zwaar hersteltraject.

Nunnely kan zich het bewuste moment, tijdens de training van Willem II, nog goed voor de geest halen. “Tijdens een kleine partijvorm kreeg ik een hoge bal, waarna ik die over iemand heen tikte, om vervolgens uit de lucht te volleren. Mijn directe tegenstander wilde de bal blokken, maar ik klapte vol met mijn knie tegen zijn been aan.” Het pijnlijke voorval werd vastgelegd door een camera van de Tilburgse club. “Als je het ziet lijkt het heel onschuldig, alsof ik gewoon tegen een been aan schop. Eerst wilde ik de video niet terugzien, maar nu kan ik er wel naar kijken, juist omdat het zo onschuldig is.”

Heel even had Nunnely last van extreme pijn, maar dat trok na een paar seconden weg. “Ik voelde wel gelijk dat mijn knie instabiel was. Daarna ben ik zelf naar binnen gelopen en heb ik nog uitgebreid met mensen gesproken, gewoon zoals ik altijd doe na trainingen. Toen ik een dag later wakker werd was mijn knie heel dik”, aldus de rechtspoot, die na een MRI-scan het slechte nieuws te horen kreeg. “Mijn kruisband was afgescheurd en aan de zijkant ook nog een laterale band. Een blessure met een hersteltijd van zo’n negen tot twaalf maanden, en dat terwijl ik tot dat moment altijd fit was.”

Op 13 mei werd Nunnely direct geopereerd. Ruim zeven maanden later hebben zijn doktoren en fysiotherapeut hem reeds fit verklaard. “Ik kan in principe alweer alles en ben inmiddels ook op het veld bezig. Natuurlijk moet ik nog wedstrijdfit worden en de puntjes op de i zetten, maar ik ben goed onderweg. Ik train veel bij mijn fysio ‘Veel Beter’ in Almere, doe aan personal training en neem meermaals per week deel aan groepstrainingen van Nordin Wooter. Daardoor weet ik ook weer hoe het voelt om duels te spelen. Ik merk dat ik in mijn hoofd niet bang ben om er hard in te kleunen.”

Nunnely had er geen moeite mee om als clubloze voetballer te werken aan zijn herstel. “Of dat zwaarder is? Het is maar net hoe je voor je eigen faciliteiten zorgt denk ik. Mijn fysio was er op elk moment voor me. Ook heb ik een strak trainingsschema opgesteld waar ik me gedisciplineerd aan heb gehouden.” De pijlsnelle vleugelspeler krijgt veel vragen over zijn transfervrije situatie. “Iedereen wil weten wat mijn volgende stap is, maar voor mij blijft het zaak om me te focussen op mijn herstel. Dat is wat mijn management ook tegen mij zegt. Ik heb de situatie goed van me af kunnen zetten.”

De aanvaller had het op mentaal vlak regelmatig zwaar in het afgelopen half jaar. “Ik ben heel emotioneel geweest, meer dan ooit. Normaal ben ik een vrolijke jongen die altijd lacht en geintjes maakt, maar aan het begin zag ik alles aan me voorbijgaan. Er was een hoop onzekerheid”, aldus Nunnely, die veel aan zijn familie heeft gehad. “Ik heb gezien hoe belangrijk de mensen om mij heen zijn en ben ze daar heel dankbaar voor. Dankzij hun heb ik mentaal stappen kunnen maken in de afgelopen maanden, ik voel me sterker dan ooit.”

Naast zijn familie heeft religie Nunnely door deze zware periode heen geholpen. De voormalig jeugdinternational van Oranje praat veel met zijn oma over het geloof in God. “Dat vind ik altijd geweldige gesprekken, heel leerzaam. Met Cody (Gakpo, red.) had ik ook af en toe contact over het geloof. Zulke gesprekken zijn heel waardevol, het helpt mij om rust te vinden.” Hoewel Nunnely het tijdens het begin van zijn revalidatie emotioneel gezien lastig vond om wedstrijden te bekijken, heeft de aanvaller genoten van zijn leeftijdgenoot Gakpo tijdens het WK in Qatar.

“Uiteindelijk blijf ik natuurlijk een voetballiefhebber, Cody heeft het geweldig gedaan”, zo zegt Nunnely. “Ik heb ook naar veel wedstrijden van Noa (Lang, red.) gekeken en volg Willem II maar ook de Eredivisie op de voet. Wanneer je zelf niet hoeft te spelen blijft er veel tijd over.” Een langer verblijf in Tilburg zat er sowieso niet in. “Toen ik geblesseerd raakte was de club er al van op de hoogte dat ik bezig was met een vervolgstap. Een extra jaar was voor Willem II niet voordelig geweest, aangezien ik dan na mijn herstel alsnog transfervrij zou vertrekken. We hebben elkaar de waarheid verteld en zijn in goed overleg uit elkaar gegaan.”

Nunnely kijkt dan ook met veel plezier terug op zijn tijd in Tilburg. “Ik heb veel verschillende situaties meegemaakt bij Willem II en ben echt gegroeid als speler. Ik kan zeggen dat ik van een jongetje naar een man ben gegaan. Mijn hoogtepunt? De zege op Ajax in de ArenA en mijn twee goals tegen PSV. Dat zijn momenten die ik nooit zal vergeten.” De vleugelflitser hoopt nog altijd op een stap hogerop. “Ik denk dat ik makkelijk mee zou kunnen in de subtop van Nederland. Ik kan bij veel clubs iets extra’s brengen. Al is een avontuur in het buitenland natuurlijk ook een optie.”

Voor een buitenspeler van zijn leeftijd heeft Nunnely goede statistieken achter zijn naam staan: bij Willem II was hij in 95 officiële wedstrijden goed voor negentien doelpunten en elf assists. Voor Jong Ajax speelde hij 42 wedstrijden, waarin hij tien treffers noteerde en zes keer als aangever fungeerde. Met het beloftenelftal werd hij in het seizoen 2017/18 kampioen op het tweede niveau van Nederland. “Ik denk dat men in Nederland inmiddels wel weet wat ik kan, al blijft het natuurlijk een risico om een speler te halen die terugkeert van een blessure. Je kunt nooit weten hoe dat gaat uitpakken, maar ik kan wel alvast vertellen dat ik mijn snelheid nog heb”, zegt Nunnely lachend.

Gevraagd naar zijn grootste doelstelling voor 2023 is Nunnely direct duidelijk. “Ik wil weer voetballer zijn! Ik kan niet wachten om doelpunten te maken en assists te geven. Ik hoop op korte termijn bij een club aan te sluiten en ben gretiger dan ooit. Ik wil laten zien dat deze zware periode mij alleen nog maar sterker heeft gemaakt.”