‘Oranje heeft niet in mijn hoofd gezeten, ik heb altijd één keuze gehad'
De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht elke week een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Halil Dervisoglu, de volgende parel uit de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam.
Door Chris Meijer
Sinds kort heeft Halil Dervisoglu een plaatsje in de vuistdikke geschiedenisboeken van Sparta Rotterdam, de oudste profclub van Nederland. In de met 6-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Go Ahead Eagles, twee weken geleden, tekende de aanvaller met 19 jaar en 78 dagen voor zijn eerste hattrick in het profvoetbal. Daarmee loste Dervisoglu Piet de Vries (19 jaar en 269 dagen toen hij een hattrick maakte tegen ADO Den Haag in 1958) af als de jongste maker van een hattrick in de roemruchte clubhistorie van Sparta, zo concludeerde Sparta Stats. Tegen Go Ahead scoorde hij uiteindelijk vier keer en slechts twee spelers wisten vaker het net te vinden namens Sparta in één wedstrijd: Johan Voskamp (acht keer in 2010) en Piet van Miert (vijf keer in 1962). Met de vierklapper vestigt Dervisoglu definitief zijn naam op Spangen, al had hij al langere tijd de status van toptalent op jeugdcomplex Nieuw-Terbregge.
“Ik vind het niet moeilijk om met die status om te gaan. Je blijft een talent, het is de bedoeling dat je jezelf blijft ontwikkelen. De verwachtingen zijn wat hoger, maar daar houd ik me niet mee bezig. Ik probeer gewoon te laten zien wat ik kan”, reageert Dervisoglu met een glimlach als hem gevraagd wordt naar het stempel van toptalent. De geboren Rotterdammer werd door Sparta in de C-jeugd weggehaald bij de amateurtak en maakte razendsnel naam in de jeugdopleiding van de Spangenaren. Na vorig seizoen veel indruk te hebben gemaakt met Jong Sparta in de Tweede Divisie, waarin hij in 26 wedstrijden goed was voor 21 doelpunten, werd hij door trainer Dick Advocaat op 10 mei 2018 beloond met zijn debuut in het eerste elftal, in de met 1-2 gewonnen nacompetitiewedstrijd tegen FC Dordrecht.
“De stap van Jong Sparta naar het eerste is in tactisch en technisch opzicht niet heel groot. Maar de manier van werken is wel anders, dingen worden bijvoorbeeld harder afgestraft. Jonge spelers doen het doorgaans goed als ze aansluiten, omdat ze gefocust zijn en hard werken. Het moeilijke is om het vol te houden, want dan laat je zien of je het waard bent. Vorig seizoen was ik in mijn eerste wedstrijden nog wel wat gespannen, waardoor het iets anders overkwam. Die spanning is nu ook wel verdwenen, zeker naarmate je vaker in het eerste speelt. Die doelpunten nemen de spanning een beetje weg, je krijgt meer zelfvertrouwen. Je voelt af en toe druk, zeker als de trainer je na een paar wedstrijden weer opstelt. Dan moet je wel wat laten zien of het verschil maken, zodat de trainer gaat denken: de volgende keer zet ik hem er weer in”, zo legt de jonge aanvaller uit. Onder trainer Henk Fraser kan Dervisoglu dit seizoen niet altijd op een basisplaats rekenen in de Keuken Kampioen Divisie. In de eerste drie competitiewedstrijden kende hij een vliegende start, met twee doelpunten en een assist. Nadat het in de duels daarna wat minder ging, moest hij het vaker stellen met een plaats op de reservebank.
Sinds de winterstop is Dervisoglu voornamelijk een vaste waarde bij Sparta, met zeven basisplaatsen in negen wedstrijden. Na de vierklapper tegen Go Ahead en de winnende treffer in het met 2-1 gewonnen thuisduel met RKC Waalwijk lijkt Fraser niet meer om hem heen te kunnen. “Zo zie ik dat zelf ook wel. Maar ik weet ook dat als ik volgende wedstrijd niet presteer, ik er gewoon weer uit ga”, klinkt het zelfbewust. “Ik zeg je eerlijk: het is makkelijker als je weet dat je iedere week gaat spelen. Dan kun je je focussen op andere dingen. Maar ja, dit hoort er ook bij. Je moet proberen daar goed mee om te gaan. In het begin was ik weleens een beetje ongeduldig, maar langzamerhand ben ik dat niet meer. Ik heb dit seizoen bepaalde stappen gezet, dat zegt de trainer ook. Zo groei je langzamerhand in de basiself. De stappen die ik in mijn hoofd had, moeten eigenlijk nog komen. Dat heeft zich ingezet tegen Go Ahead, want ik wil meer scoren. Ik ben nog niet helemaal tevreden, als ik terugkijk op dit seizoen.”
Dat Dervisoglu zich de laatste tijd razendsnel ontwikkelt, is in Turkije niet onopgemerkt gebleven. De aanvaller kreeg vorig jaar voor het eerst een uitnodiging voor Turkije Onder-19. “Toen ik voor het eerst werd opgeroepen, maakte dat me trots. Ook voor mijn familie is het fantastisch. Het gaat er daar wel wat anders aan toe dan hier, de cultuur is natuurlijk wat anders. Qua voetbal is het vergelijkbaar, maar de mensen zijn een stuk gepassioneerder. In het begin stond ik wel een beetje verbaasd te kijken hoe een trainer losgaat na een doelpunt of bij een fout. Na een tijdje begin je daar aan te wennen, dan weet je hoe het in elkaar zit.” Inmiddels is Dervisoglu een leeftijdscategorie opgeschoven, waardoor hij voor Jong Turkije uitkomt. “Die wedstrijden zijn heel belangrijk voor mijn ontwikkeling. Als je het daar goed doet, kan je zomaar ineens bij het ‘grote’ Turkije staan.”
“Ik heb niet echt een keuze gemaakt voor Turkije, want zij zijn de enige die me tot nu toe opgeroepen hebben. Daardoor heeft Oranje niet in mijn hoofd gezeten, ik heb altijd één keuze gehad. Ik zou ook heel graag voor Turkije willen spelen, dus ik heb mijn focus daarop gehouden”, gaat Dervisoglu verder. Dat hij in Turkije in de smaak valt, bleek afgelopen zomer al. Zijn naam werd gelinkt aan Fenerbahçe, Besiktas en Galatasaray. “In het begin dat je naam aan die clubs gelinkt wordt, denk je: pff. Maar je probeert je hoofd koel te houden en er zo weinig mogelijk van mee te krijgen. Daarin hebben mijn vader en mijn broer me ook enorm goed geholpen, zij zeiden: ‘Je moet gewoon voetballen, dan komen dat soort dingen vanzelf wel’. Zo moet het ook, vind ik. Ik kan niet gaan voetballen met de gedachte dat die clubs geïnteresseerd zijn. Het streelt me wel, zeker als Turkse voetballer. Als kind heb ik heel veel naar die topwedstrijden gekeken, dus dan is het mooi om zoiets te horen. Ook voor mijn familie in Turkije. Natuurlijk droom je van dat soort clubs. Alleen het moment om te gaan, vind ik ook wel belangrijk.”
De belangrijkste man in de carrière van de aanvaller, is Dervisoglu senior. “Mijn vader is niet bezig met mijn carrièreplanning, maar hij is wel bezig met mij en mijn spel. Hij is altijd eerlijk, als ik slecht speel krijg ik het te horen en als ik goed speel krijg ik dat te horen. Mijn vader is iemand die veel verstand van voetbal heeft, dus ik luister echt naar hem. Hij geeft me voor iedere wedstrijd een boost.” Voorlopig ziet Dervisoglu zijn nabije toekomst nog bij zijn jeugdliefde Sparta. “Ik zou als eerst willen promoveren met Sparta, een goed seizoen draaien en dan kijken wat het vervolg daarvan is. Goed nadenken, goed kijken en dan eventueel proberen een stap te maken. Als ik voor veel doelpunten en assists zorg, komt de rest vanzelf. Je denkt weleens terug aan de tijden dat je hier als ballenjongen hebt gezeten, laatst had ik het er toevallig met Deroy (Duarte, red.) over. Ooit zaten we samen als ballenjongens bij een wedstrijd van Sparta tegen Go Ahead Eagles. Nu sta je gewoon zelf op het veld tegenover hen.”
Naam: Halil Dervisoglu
Geboortedatum: 8 december 1999
Club: Sparta Rotterdam
Positie: spits
Sterke punten: techniek, doelgerichtheid, schot, snelheid