Oranje baart media zorgen: ‘Hun tribuneplek is voer voor discussie’

Het Nederlands elftal won zondag de laatste oefenwedstrijd voor het EK met 3-0 van Georgië. Memphis Depay, Wout Weghorst en Ryan Gravenberch maakten de doelpunten in Enschede. De kranten concluderen daags na het duel in De Grolsch Veste dat de KNVB de ideale sparringpartner had gestrikt om het een waar feelgoodevenement te laten worden en dat alle incidentjes en knulligheidjes rond Oranje en bondscoach Frank de Boer voor even vergeten werden, maar dat de twijfels over de spelopvatting van bondscoach Frank de Boer niet zijn weggenomen.

“Een week voor zijn eerste wedstrijd op het EK is Oranje verdwaald in een donker bos waarvan de wegen moeilijk begaanbaar zijn”, zo schrijft de Volkskrant maandag. “De uitgang naar het licht is best te vinden, maar het is onzeker of dat lukt.” Journalist Willem Vissers doelt op het 5-3-2-systeem van het Nederlands elftal. Het kan zomaar functioneren, of het kan zomaar niet functioneren. “Een speelwijze die het elftal nauwelijks beheerst, waarmee De Boer in zekere zin een gok neemt.”

“Hij acht de aanvalskracht niet groot genoeg om daarop volledig te varen en ziet zich genoodzaakt meer zekerheid in te bouwen. Er is alleen weinig tijd voor gesleutel”, benadrukt Vissers. “Het Nederlands elftal is als een auto die een week voor de vakantie naar de garage is gebracht met mankementen, waarbij het de vraag is of de garagehouder de onderdelen in huis heeft. Soms is het elftal ongebruikelijk onzeker in defensief opzicht, met een middenveld dat te veel balverlies lijdt. In de aanval valt de onmacht op. ( . . . ) Zeker van de eerste helft deugde weinig, door het gebrek aan initiatief en het eindeloze balverlies.”

“De patronen in het systeem lopen vaak niet, omdat het lijkt alsof spelers elkaar soms niet begrijpen of aanvoelen”, stelt de journalist, die het 5-3-2 ‘een wat raar systeem voor deze groep spelers’ blijft vinden. Op de voorpagina van de sporteditie van De Telegraaf staat met grote letters: ‘Waar staat Oranje?’. Mike Verweij stelt dat De Boer na de zwakke eerste helft voor de keuze staat om, zes dagen voor aanvang van het eerste groepsduel, ‘het 5-3-2-systeem overboord te kieperen óf om zijn ploeg in die formatie alsnog klaar te stomen voor de wedstrijd tegen Oekraïne’. “Als een verzameling spelers van het hoogste of tweede niveau op Cyprus, in Georgië, Spanje, Oekraïne, Oostenrijk, Polen, Hongarije en Turkije voor rust drie opgelegde kansen krijgt, moeten bij De Boer alle alarmbellen afgaan”, benadrukt de journalist.

Verweij benadrukt dat een systeem met vijf verdedigers ‘dit Nederlands elftal (nog) niet past’. “Zelfs iemand als Marten de Roon, die dat als een van de weinigen wél is gewend om te spelen, verzoop in het radeloos ogende elftal. Vanwege zijn vele balverlies was hij voor rust samen met publiekslieveling Wout Weghorst de grote dissonant. Ryan Gravenberch en Donyell Malen lieten met hun invalbeurten zien misschien wel betere alternatieven te zijn.” De Boer moet er volgens Verweij voor waken dat hij zijn selectie niet definitief verliest, al is er met rechtlijnigheid op zich niets mis. “Tenzij je in één rechte lijn (lees: een haperend 5-3-2-systeem) op de afgrond afkoerst.”

De tribuneplekken voor Donny van de Beek en Cody Gakpo zorgden eveneens voor vraagtekens bij Verweij. “Het zal het zelfvertrouwen van het tweetal niet ten goede komen en is ook niet handig. Met hun tribuneplek maakt De Boer twee controversiële keuzes bij de totstandkoming van zijn definitieve EK-selectie opnieuw voer voor discussie.” De kop van Trouw is veelzeggend: ‘Oranje wint, maar krikt alleen het moreel een beetje op – de twijfels blijven’. “Wie wat nuchterder keek naar het spel van Oranje, zal concluderen dat de route naar het EK met twijfels omgeven zal blijven. De discussie over het systeem van De Boer zal niet verstommen gezien het nog stroeve spel en de kwetsbaarheden die er zelfs tegen Georgië ook defensief volop waren”, schrijft John Graat.

Het vertrouwen in deze ploeg met dit systeem blijft broos. “De intenties van De Boer – snel jagen op de bal, korte mandekking op het middenveld, zekerheid in het hart achterin – waren opnieuw amper te zien. ( . . . ) Door statisch spel, veel misverstanden en verkeerde passes, zelfs van Frenkie de Jong, werden er amper kansen gecreëerd. Zorgelijker nog was dat ondanks deze tactiek, die zekerheid moet geven, Nederland zelfs tegen de nummer 91 van de wereld diverse kansen moest toestaan.”

Het Algemeen Dagblad schrijft over ‘een matige repetitie’. “Zelden trok een Nederlands elftal met lagere verwachtingen richting een eindtoernooi dan nu het geval is”, concludeert Sjoerd Mossou. “De zege op Georgië kon toch echt niet verbloemen dat dit Oranje nog allesbehalve een stabiel, geolied geheel vormt. Tegen het modale voetballand Georgië gaf Oranje weer veel te veel kansen weg, ook deze keer in het veelbesproken 5-3-2-systeem. Waar de Schotten twee keer scoorden, lieten de bezoekers het nu liggen. Dat was niet bepaald de verdienste van Oranje zelf”, doelt de journalist op de kansen die de bezoekers zelf lieten liggen.