‘Nu ik ons naar de Süper Lig heb geschoten, kan ik de president alles vragen'

Hasan Kilic speelt volgend seizoen in de Süper Lig. De 28-jarige Utrechter schoot zijn ploeg Adana Demirspor zondagavond naar het kampioenschap in de 1. Lig en zette zo de kroon op een schitterend seizoen. Zijn twaalf goals als middenvelder hebben hem op de radar geplaatst van diverse Turkse topclubs, maar hij ziet meer heil in een nieuw, vijfjarig contract in Adana. “Ook op het hoogste niveau kunnen we een sensatie worden.”

Door Thijs Verhaar

“Ik wil met jou gerust de afspraak maken dat ik in ieder geval na komend seizoen actief ben op het hoogste niveau en me daar staande weet te houden. Daar mag je me aan houden”, verkondigde Kilic vol bravoure aan Voetbalzone toen hij in de beslissende play-off van vorig jaar net naast promotie greep. Destijds won Fatih Karagümrük na strafschoppen en stortte de wereld van de Nederlander tijdelijk in. Mediamagnaat en Adana-voorzitter Murat Sancak heeft een droom om de club uit de op vijf na grootste stad van Turkije na 26 jaar op het tweede plan terug te brengen naar de hoogste divisie en weer lukte het net niet. “Dat we een jaar later nu dan wel promoveren, maakt alles meer dan goed. Dit is echt een van de mooiste dagen van mijn leven”, jubelt Kilic.

Toch scheelde het ook dit jaar weer niet veel of alles was misgelopen. Voor aanvang van de laatste speelronde stonden Adana Demir, Giresunspor en Samsunspor gelijk in punten, terwijl er slechts twee rechtstreekse tickets zijn. Voor de nummer drie resteert nog wel een startbewijs voor de play-offs, maar die wilde Kilic logischerwijs ten koste van alles ontlopen. “In de aanloop naar de wedstrijd had iedereen vorig jaar weer in het achterhoofd, dus onze focus was perfect. Zelf kon ik de avond ervoor ook maar moeilijk in slaap komen door de buikkriebels, maar ik wist dat mijn ploeggenoten alles zouden geven. Dit wilden we allemaal zo graag, dus ik ben dolbij dat het is gelukt.”

Adana stond er zondag dankzij vroege goals van Pa Dibba en Francis Ezeh al snel goed voor en Kilic voelde dat de buit helemaal binnen was toen hij in de 23e minuut een strafschop benutte. Hij schoot hard en zuiver binnen, terwijl de keeper de andere hoek in dook. “Ik raakte hem perfect, maar was wel zenuwachtig hoor. Dat ben ik anders nooit, dus dat heeft toch met spanning te maken, haha.” Als vaste strafschoppennemer had hij dit seizoen al vier keer van elf meter gescoord, maar twee weken geleden miste hij voor het eerst. “Ook dat zat dus nog in mijn hoofd, maar ik had van tevoren al het gevoel dat ik een nieuwe kans zou krijgen en die wens kwam uit.”

Kilic stapt voor elke wedstrijd even naar beide strafschopgebieden om de stip te inspecteren. Dat geeft hem rust. Hij oefent dan zijn aanloop en probeert zich voor te stellen wat hij onder wedstrijddruk zou doen. “De hoek weet ik vooraf wel, maar nu zat ik met de afstand. Voor mijn gevoel was het wel dertien meter in plaats van elf. Het leek wel alsof ik een vrije trap zou moeten nemen”, grinnikt Kilic een dag later. Naar de scheidsrechter stapte hij niet met zijn bedenkingen. Hij nam zich gewoon voor de bal iets harder te schieten dan normaal en zo geschiedde. Boem, raak. 3-0, wedstrijd beslist. “Toen zag ik aan iedereen dat we het niet meer weg zouden geven. We hebben na rust rustig verdedigd en uiteindelijk met 4-1 gewonnen, dus toen kon het feest beginnen”, verhaalt de middenvelder met schorre stem.

Hij lag uiteindelijk pas rond 04.30 uur in bed, nadat in de straten van Adana een illegaal volksfeest losbarstte. “Eigenlijk mocht vanwege de coronamaatregelen niets worden georganiseerd, maar toch waren er honderden, misschien wel duizenden mensen op straat. Het zit zo diep bij de mensen. Iedereen wacht al 26 jaar op promotie, dus alles kwam eruit. Het was een gekkenhuis en dan moet het echte feest nog komen”, doelt Kilic op het feit dat de club heeft aangekondigd dat er op 28 mei nog een huldiging komt. “Op dat moment mogen de mensen als het goed is weer naar buiten, dus dan kunnen we het op een goede, veilige manier doen. Ik weet niet of het nog mooier kan dan de emoties die ik gisteren heb gezien en gevoeld, maar dan kunnen we wel eindelijk de beker laten zien die we zo hebben verdiend.”

De Turkse autoriteiten besloten die nog niet direct uit te reiken om zo te voorkomen dat de fanatieke fans helemaal niet meer te controleren zouden zijn. “Ik snap het idee, maar vind het wel jammer omdat ik nu niet als captain met de beker in mijn handen mocht staan na het laatste fluitsignaal.” Kilic is tweede aanvoerder achter 89-voudig Zwitsers international Gökhan Inler en omdat zijn collega-middenvelder vroegtijdig naar de kant werd gehaald, besloot de 28-jarige Kilic het seizoen als kapitein van zijn kampioenenploeg. “Dat is een grote eer natuurlijk en een foto met de beker was geweldig geweest. Nu staan we er ook goed op met onze speciale shirtjes voor het kampioenschap, maar toch. Het was nog iets extra’s geweest voor een topseizoen.”

Kilic speelde in 33 van de 34 wedstrijden mee en ontbrak alleen in februari tegen Altay SK met een schorsing. Prompt verloor Adana met 1-2, hetgeen de enige nederlaag was in de tweede seizoenshelft. Met een sterke slotreeks van zeven zeges op rij legde de ploeg van Kilic het fundament voor het kampioenschap en de Nederlander speelde met 12 goals en 2 assists een zeer belangrijke rol. “Dit seizoen ben ik meer een acht geworden dan een zes, dus ik krijg iets meer kansen om te scoren”, legt Kilic uit. “Het was gewoon een heel mooi jaar voor mij en ik kan niet wachten om mezelf volgend seizoen ook te laten zien op het hoogste niveau van Turkije.”

In principe is het nog niet voor honderd procent zeker dat hij bij Adana blijft, maar met een grijns van oor tot oor neemt hij eventuele zorgen over zijn aflopende contract direct weg. “De club wil me een nieuw, vijfjarig contract geven en de gesprekken zijn volop gaande. Ik weet dat veel clubs uit de Süper Lig mij willen hebben, maar ik blijf lekker hier. Ik word hier gewaardeerd, ben een van de aanvoerders, ken iedereen hier en pas met mijn spel perfect bij de club. Ik blijf dus gewoon lekker hier en verwacht binnen een paar dagen bij te kunnen tekenen”, verkondigt hij trots. Kilic heeft bij het kampioensfeest gezien hoe zeer de fans hem waarderen en hoorde hoe zijn naam minutennaam werd gescandeerd. “Ik kan niet kapot hier en dat is een heerlijk gevoel. Niemand van ons team kan nog kapot. Dit team, deze spelers, gaan de geschiedenisboeken in en er gaat nog veel meer aankomen in de Süper Lig.”

Adana investeert met zijn steenrijke eigenaar al jaren in een ploeg die zich op het hoogste niveau moet kunnen handhaven en Kilic verwacht dat het linkerrijtje volgend seizoen direct een haalbaar doel is. “Fatih Karagümrük staat nu als promovendus negende en ik denk dat wij het beter zouden moeten kunnen. Financieel staan we heel sterk met onze president en we hebben ook een veel grotere achterban dan Fatih. Zij hebben maar een klein deel van de fans in Istanbul, terwijl wij een stad van meer dan 1,5 miljoen mensen achter ons hebben die ons een extra zetje in de rug kunnen geven”, betoogt hij. “Wij hebben nu van dichtbij gezien hoe veel onze prestaties voor de mensen hier betekenen, dus dat geeft ons alleen maar meer kracht.”

De komende maanden brengt hij echter niet in het zuiden van Turkije door, maar in Utrecht, waar zijn vrouw woont met hun drie kinderen. “Nu zijn ze voor een weekje hier, maar we gaan zondag met zijn allen terug naar Nederland omdat de kids dan weer naar school moeten.” Kilic liet hen vorig weekend overvliegen omdat hij hoopte dat zijn ploeg in eigen huis kampioen zou worden, maar kon toen nog niet juichen omdat de concurrentie ook won. “De laatste wedtrijd speelden we uit, dus daar konden ze helaas niet bij zijn. Daarom heb ik ze bij mijn ouders gebracht die ook in Turkije wonen. Ik heb de titel dus nog niet met mijn familie kunnen vieren, maar het was zo fijn om ze even bij me te hebben. Ik voetbal voor mijn gezin, dus er zullen ongetwijfeld tranen vallen als ik ze aan het einde van de week weer zie.”

Kilic vliegt gedurende het seizoen zo vaak mogelijk op en neer om zijn gezin te kunnen zien en kijkt er ‘gigantisch’ naar uit om de komende weken veel tijd met zijn kroost door te brengen. “Mijn zoontje van zeven voetbalt zelf ook en altijd als hij scoort, maakt hij hetzelfde hartjesgebaar als wat ik doe voor hem en mijn twee dochters.” Tot aan de start van de voorbereiding wil Kilic dus zo veel mogelijk partijtjes spelen met zijn zoon, maar hij zal wel even terug naar Turkije moeten voor de ‘echte’ viering van het kampioenschap. “Daar wil ik wel bij zijn, ja, maar zo’n reis met twee keer overstappen en uren wachten op de luchthaven is wel vermoeiend hoor”, grapt de middenvelder. “Misschien kan de president me wel halen met zijn privevliegtuig. Nu ik de ploeg naar de Süper Lig heb geschoten en ga bijtekenen, kan ik hem alles vragen, haha.”