Nog 29 dagen te gaan tot het WK in Zuid-Afrika: Zuid-Korea

FEITEN EN CIJFERS
WK-deelnemer: Zuid-Korea
Officiële landsnaam: Daehan Minguk
Oppervlakte: 100.140 km²
Populatie: 50.062.000 (25ste ter wereld)
Hoofdstad: Seoul
Andere belangrijke steden: Busan, Incheon, Daegu
Taal: Koreaans
Munt: Zuid-Koreaanse won
Voetbalbond: Daehan Chukgu Hyeophoe
Opgericht: 1928
Website: http://www.kfa.or.kr/
FIFA-ranglijst: 47ste

KWALIFICATIEROUTE
Nederland verdiende in de kwalificatiefase een pluim door ongeslagen te blijven, maar er waren meer landen die het uitermate goed deden tijdens de route naar het WK 2010. Zuid-Korea bijvoorbeeld leverde een prestatie van formaat. We schrijven mee: overwinningen op Jordanië (1-0), Turkmenistan (4-0 en 3-1), Noord-Korea (1-0), de Verenigde Arabische Emiraten (4-1 en 2-0) en Saudi-Arabië (2-0) en daarnaast zeven remises. Goed gelezen, Korea verloor geen enkele wedstrijd. Met name de 2-0 zege op Saudi-Arabië baarde opzien in Azië.

Het was namelijk de eerste keer sinds negentien jaar dat Zuid-Korea die krachtmeting naar zich toe wist te trekken. Keun-Ho Lee scoorde een kwartier voor tijd de eerste goal; in blessuretijd zorgde Chu-Young Park voor een volksfeest door uit een counter de tweede van de avond te maken. In juni 2009, een jaar voordat het WK zou losbarsten, plaatste Korea zich definitief voor de eindronde door de Verenigde Arabische Emiraten met 2-0 te kloppen. Dat feit, plus winst in de laatste editie van de Aziatische Champions League door de Koreaanse club Pohang Steelers, heeft ervoor gezorgd dat de verwachtingen flink zijn opgeschroefd.

Kijken we puur en alleen naar de statistieken, dan lijkt het erop dat Korea drie solide jaren achter de rug heeft. In veertien duels scoorde het team 22 keer en kreeg het slechts zeven tegentreffers. Indrukwekkender nog dan dat is het feit dat Korea 27 officiële interlands achter elkaar niet verloor. In januari 2008 was Peru te sterk en in november vorig jaar was Servië het eerstvolgende land dat de volle winst pakte. Ji-Sung Park kroonde zich gedurende de kwalificatiereeks met vijf goals tot de doelpuntenmaker bij uitstek. Ook de wat minder bekende Chu-Young Park liet zich zien met vier goals. Do-Heon Kim, uitkomend voor Suwon Bluewings en Keun-Ho Lee, spelend voor Júbilo Iwata in Japan, scoorden ieder drie keer.

DE BONDSCOACH
Na het era onder Hi-Ding Gu, Guus Hiddink voor wie zich de bijnaam niet meer herinnert, richtte de Zuid-Koreaanse voetbalbond zich nadrukkelijk op kandidaten uit de Hollandse school. Jo Bonfrère, Dick Advocaat en Pim Verbeek kregen het echter alledrie niet voor elkaar gebokst met de Koreanen of gingen een andere, nieuwe uitdaging aan. Het is ook niet niks om met de last opgezadeld te zitten die de huidige man aan het roer, Jung-Moo Huh, moet dragen. Huh was in 1995 en van 1998 tot 2000 al eens bondscoach en won ongeveer de helft van de duels waarin hij op de bank zat. Toch was dat voor de Koreaanse bond niet genoeg; toen de kans zich voordeed om Hiddink binnen te halen, werd Huh zonder pardon de laan uitgekieperd. Toen er drie jaar geleden weinig kandidaten beschikbaar waren om de kwalificatiecyclus in te gaan, mocht Huh weer opdraven. Au.

Huh, 55 jaar, speelde in het verleden op de Nederlandse velden. De oudere bezoekers van Voetbalzone herinneren zich misschien nog wel dat hij in de jaren tachtig één van de weinige Koreanen was bij een Europese club, en de allereerste bij PSV. Tussen 1980 en 1983 kwam de middenvelder 77 keer in actie bij de Eindhovenaren. Hij scoorde vijftien keer, maar vertrok na drie jaar zonder een titel of beker. Als international kwam hij tot 84 interlands en 25 goals, waaronder hattricks tegen Libië en Bangladesh.

Na zijn jaren in de Eredivisie keerde Huh terug naar zijn moederland. Hij speelde nog enkele duels voor Ulsan Hyundai Horang-i en ging daarna aan de slag binnen de nationale technische staf. Ook maakte hij naam als hoofdtrainer van Pohang Steelers en Chunnam Dragons. In 1989 was hij kort eindverantwoordelijke bij Zuid-Korea, maar in 1998 mocht hij het voor het eerst helemaal alleen proberen. Huh voerde revolutionaire wijzigingen door: hij selecteerde jonge, onbekende spelers en zette die op de posities van gearriveerde vedetten. Hij kwam onder vuur te liggen en werd als gezegd in 2000 weggestuurd toen Hiddink kon worden binnengehaald.

Maar tussen die onbekende, jonge spelers zaten ook namen als die van Ji-Sung Park, Young-Pyo Lee en Seol Ki-Hyeon. Mannen die later uitkwamen voor PSV, Manchester United en Anderlecht. Bij de bond begreep men dat Huh wel degelijk oog had voor talent. De man in kwestie boekte ondertussen succes bij Chunnam Dragons en dus kwam het verzoek van de Koreaanse bond: of Huh het nationale team weer onder zijn hoede wilde nemen. Het werd een ‘ja’ en inmiddels is de beste man alweer tweeënhalf jaar in dienst. Aan Huh straks de ondankbare taak om te presteren; hij zal het alleen nooit goed genoeg kunnen doen.

HET TEAM
Zuid-Korea wordt vormgegeven door een boeiende mix van veteranen en groentjes. Keeper Woon-Jae Lee is 36 jaar en debuteerde in 1994 al in de nationale ploeg. Inmiddels heeft hij 129 interlands achter zijn naam staan; het ziet ernaar uit dat het WK 2010 zijn laatste grote toernooi wordt als nationale doelman. Voor hem staat een defensie die doorgaans bestaat uit vier man. Young-Pyo Lee, de voormalig PSV’er die tegenwoordig zijn brood verdient bij Al-Hilal in Saudi-Arabië, is er altijd bij. Cha Du-Ri (SC Freiburg), Kim Dong-Jin en Oh Beom-Seok (beiden Ulsan Horang-i) completeren de defensie.

Op het middenveld vinden we ook een paar bekende namen. Aanvoerder en Mancunian Ji-Sung Park is uiteraard de grote blikvanger. Naast hem spelen de ervaren Nam-Il Kim (Tom Tomsk), Jung-Woo Kim (Gwanhju Phoenix) en de jonge Chung-Yong Lee, die onder contract staat bij Bolton Wanderers. Van Park en de eerste Kim mag verwacht worden dat zij de waterdragers op het middenveld zullen zijn. Samen speelden ze al bijna 200 interlands en vooral Park geldt als een grootheid bij medespelers en fans.

Voorin bij Zuid-Korea is Jung-Hwang Ahn niet meer de basisspeler die hij lange tijd was. De spits werd wereldberoemd toen hij er met zijn goal voor zorgde dat Italië kon inpakken op het WK 2002. Ahn stond onder contract bij Perugia, maar hoefde bij terugkeer in de Serie A niet meer te rekenen op ook maar een seconde speeltijd. Via clubs als Shimizu S-Pulse, FC Metz en MSV Duisburg kwam hij begin dit jaar weer in beeld bij Korea. De bondscoach nodigde hem voor het eerst sinds anderhalf jaar weer uit. Voorlopig zit hij bij de voorselectie van zijn land. De andere namen in de aanvalslinie zijn de drie Lee’s (Dong-Guk Lee, Keun-Ho Lee en Seung-Ryul Lee) en Chu-Young Park (AS Monaco), die belangrijk was in de kwalificatiec