Nog 13 dagen te gaan tot het WK in Zuid-Afrika: Uruguay
FEITEN EN CIJFERS
WK-deelnemer: Uruguay
Officiële landsnaam: República Oriental del Uruguay
Oppervlakte: 176.215 km²
Populatie: 3.494.382 (131ste ter wereld)
Hoofdstad: Montevideo
Andere belangrijke steden: Salto, Paysandú
Taal: Spaans
Munt: Peso
Voetbalbond: Asociación Uruguaya de Fútbol (AUF)
Opgericht: 1900
Website: www.auf.org.uy
FIFA-ranglijst: 16de
KWALIFICATIEROUTE
Uruguay sleepte het allerlaatste startbewijs dat nog beschikbaar was voor het WK in de wacht. Dat deed het land in een rechtstreekse krachtmeting met Costa Rica, verdeeld over twee duels. Het was noodzakelijk een play-off te spelen, omdat Uruguay in de CONMEBOL-zone als vijfde was geëindigd na Brazilië, Chili, Paraguay en Argentinië. De kwalificatiecyclus voor Los Charrúas begon met een klinkende zege in Montevideo tegen Bolivia. Luis Suárez opende de score na vier minuten en Carlos Bueno legde vlak voor tijd de vijfde en laatste treffer in het net (5-0). Er zouden in totaal nog vijf overwinningen volgen; 3-1 en 0-1 tegen Colombia, 2-1 tegen Ecuador, 2-0 tegen Paraguay en 6-0 tegen Peru.
Het aantal winstpartijen, remises en nederlagen werd keurig verdeeld over de achttien wedstrijden. Uruguay kreeg met ruime cijfers klop van Brazilië (0-4), maar stevende aan het einde van de kwalificatieperiode wel af op plaatsing voor het WK. In de afsluitende wedstrijd was een overwinning op Argentinië noodzakelijk om een ticket op te eisen. Het spannende treffen in Montevideo, bijgewoond door zestigduizend man, ging uiteindelijk verloren. Zes minuten voor tijd redde Mario Bolatti het lot van Diego Maradona en de Albicelestes voortijdig en was Uruguay veroordeeld tot een play-off tegen de nummer vier van de CONCACAF-zone.
Op 14 november stond het eerste deel van het tweeluik met Costa Rica op het programma. Na twintig minuten nam Uruguay afstand; Diego Forlán zette uit een hoekschop zijn hoofd tegen de bal en Diego Lugano profiteerde daarop van dichtbij van de onachtzaamheid in de defensie. Uruguay reisde derhalve met een 1-0 voorsprong terug naar haar eigen land, waar vier dagen later de return werd gespeeld. Het land speelde op de aanval en Sébastian Abreu, die kort daarvoor Suárez kwam vervangen, trof in de zeventigste minuut doel. Vrijwel direct kwam Costa Rica, met Bryan Ruiz in de basis, echter terug tot 1-1 via Walter Centeno. Eén extra doelpunt had het land naar het WK kunnen leiden, maar Uruguay hield stand.
DE BONDSCOACH
Óscar Tabárez coachte in het verleden meerdere clubs in Zuid-Amerika en was ook even werkzaam op de Europese velden. Zijn spelersloopbaan leidde hem in twaalf jaar tijd langs verschillende verenigingen in eigen land en Mexico. In 1980 begon de in Montevideo geboren coach aan zijn eerste klus bij Bella Vista, waar hij zijn actieve carrière had beëindigd. Na drie seizoenen kwam hij terecht bij de Uruguyaanse bond: hij nam Jong Uruguay onder zijn hoede. Sindsdien troffen we Tabárez aan bij vele bekende clubs. Danubio, Peñarol, Boca Juniors en Vélez Sársfield maakten allen gebruik van zijn tactieken en inzicht.
Midden jaren negentig maakte Tabárez voor het eerst een uitstapje richting Europa. Hij trainde Cagliari in twee verschillende perioden, zat tijdelijk op de bank bij AC Milan en werkte bij Real Oviedo in Spanje. In 2006 belandde hij voor de tweede keer bij het nationale elftal. Tabárez was reeds coach geweest van Jong Uruguay en van de A-ploeg gedurende het WK 1990 in Italië. Destijds overleefden Los Charrúas de groepsfase, maar bleek Italië in de achtste finales te machtig. De tweede termijn moest meer succes opleveren.
De laatste vier jaar boekte Tabárez nog geen successen met Uruguay. In het toernooi om de Copa América, het toernooi dat Uruguay liefst veertien keer won, haalde het land de halve finales in 2007. Brazilië won daarin na strafschoppen. De kwalificatiereeks voor het WK 2010 werd op het nippertje succesvol afgesloten, nadat Costa Rica in de beslissende play-off werd verslagen. “We hebben nog veel te verbeteren”, zei bondscoach Tabárez na afloop van dat duel. “Dat zullen we doen en we bewijzen het straks op het WK. Ik ben erg blij, vooral voor de jongens.” Uruguay presenteert zich voor de elfde maal op de eindronde.
HET TEAM
Gedurende de kwalificatiereeks maakte bondscoach Óscar Tabárez in het doel gebruik van meerdere mensen: Sebastián Viera (Larissa), Juan-Guillermo Castillo (Deportivo Cali) en, meest recentelijk, Fernando Muslera (Lazio). Het is nog even de vraag wie in de groepsfase op het WK onder de lat staat, maar Muslera lijkt de beste papieren te hebben. Voor hem fungeren aanvoerder Diego Lugano (Fenerbahçe) en Martín Cáceres (Barcelona, verhuurd aan Juventus) een verdedigend blok met afwisselend Jorge Fucile (FC Porto), Maxi Pereira (Benfica) en Diego Godín (Villarreal) als bijsluitende mensen in de defensieve linie.
Diego Pérez (AS Monaco) is het vaste baken op het middenveld. Walter Gargano en Jorge Martínez van Napoli en Catania maakten, net als Cristian Rodríguez (FC Porto) en Sebastián Eguren (AIK) minuten in de verschillende kwalificatieduels. Ajacied Nicolás Lodeiro debuteerde vorig jaar in het nationale elftal en staat inmiddels op drie gespeelde interlands. Álvaro González (Nacional), Ignacio González (Valencia, verhuurd aan Levadiakos) en Sebastian Eguren (Villarreal, verhuurd aan AIK Stockholm) golden de afgelopen periode als eerste reserves.
Voorin heeft Luis Suárez (Ajax) zich opgewerkt tot vaste tweede spits, aan de zijde van sterspeler Diego Forlán (Atlético Madrid). Oudgediende Sebastián Abreu (Botafogo) geldt niet langer als basisspeler, maar vervangt Suárez of Forlán als één van die twee bij een blessure of schorsing niet kan beginnen. Ook betreedt Abreu nog regelmatig het veld als invaller; in de play-off tegen Costa Rica scoorde hij vijf minuten na zijn invalbeurt. Edinson Cavani (Palermo) en Sebastián Fernández (Banfield) zijn reserves twee en drie.
DE STERSPELERS
Uruguay heeft haar nationale team zorgvuldig opgebouwd rond Diego Forlán. De spits met de blonde haren verwierf in het verleden de bijnaam Diego Forlorn. Duidend op de vele kansen die hij in zijn tijd bij Manchester United miste, betekent het zoveel als De Verlaten Diego. En inderdaad, Forlán had en heeft een reputatie in Engeland die niet zo positief is. Na vier aardige jaren bij Independiente, waar hij zo goed als één op twee liep qua productie, volgde een transfer naar Old Trafford die United bijna acht miljoen euro kostte. Pas na acht maanden en 27 wedstrijden maakte hij zijn eerste goal voor The Reds. Veel fans hadden het toen al wel gezien met de Uruguyaan; het was niks en het zou nooit iets worden. Maar Forlán sloeg hard terug. Na zijn roemloze aftocht bij