Nog 30 dagen te gaan tot het WK in Zuid-Afrika: Nieuw-Zeeland

FEITEN EN CIJFERS
WK-deelnemer: Nieuw-Zeeland
Officiële landsnaam: New Zealand
Oppervlakte: 268.021 km²
Populatie: 4.370.675 (123ste ter wereld)
Hoofdstad: Wellington
Andere belangrijke steden: Auckland, Christchurch
Taal: Engels, Mãori
Munt: Nieuw-Zeelandse dollar
Voetbalbond: New Zealand Football (NZF)
Opgericht: 1891
Website: www.nzfootball.co.nz
FIFA-ranglijst: 78ste

KWALIFICATIEROUTE
Nieuw-Zeeland verzekerde zich op 14 november 2009 van kwalificatie voor Zuid-Afrika, op dezelfde dag dat Nigeria en Kameroen zich plaatsten. De twee Afrikaanse naties hadden er beiden twaalf wedstrijden opzitten; Nieuw-Zeeland maar acht. Acht wedstrijden waren voldoende om de Kiwi’s een plaatsje op het WK 2010 te bezorgen. Hoe krijgt zo’n onbeduidende voetbalnatie dat voor elkaar? Het antwoord: dankzij Australië. Dat land stapte namelijk over naar de Aziatische zone omdat het daar meer tegenstand verwachtte en zich zodoende beter kon ontwikkelen. Daarmee was alle tegenstand voor Nieuw-Zeeland weg.

Sinds de overstap van Australië geldt Nieuw-Zeeland als beste land van Oceanië. Dat betekende voor de kwalificatiereeks dat het automatisch in de finalegroep terechtkwam. Tien andere landen moesten uitmaken welke drie teams nog meer in die finalegroep mochten aantreden. Uiteindelijk slaagden Nieuw-Caledonië, de Fiji Eilanden en Vanuatu daarin. Het werd een bijzonder saai parcours, want na vier duels was Nieuw-Zeeland al zeker van winst in de groep. Tegen Fiji (2-0), Vanuatu (2-1 en 4-1) en Nieuw-Caledonië (3-1) werden twaalf punten gepakt. Nadat kwalificatie was veiliggesteld, bleven er nog twee duels over. Na de tweede zege op Nieuw-Caledonië (3-0) werd plotseling verloren van Fiji (0-2), maar het zegt genoeg dat die onbetekenende nederlaag de grootste verrassing was in dertien maanden tijd.

In oktober en november vorig jaar mocht Nieuw-Zeeland, dankzij de winst in de kwalificatie, samen met Bahrein (de nummer vijf uit Azië) uit gaan maken wie het WK-ticket in de wacht sleepte. De heenwedstrijd in Ar Rifa eindigde in een bloedeloze 0-0. Dat er geen winnaar uit het eerste duel kwam was vooral te wijten aan Salman Isa. De aanvaller van Bahrein kreeg dertien minuten voor tijd de grootste kans van de wedstrijd, toen hij de buitenspelval omzeilde en doelman Mark Paston passeerde. Isa zag een leeg doel, maar mikte verkeerd en raakte de buitenkant van de paal. Een maand later kopte Rory Fallon zijn land naar het WK. Na een hoekschop van Leo Bertos kopte hij op slag van rust de 1-0 tegen de touwen.

DE BONDSCOACH
De naam van Ricki Herbert zal bij weinig voetballiefhebbers direct een belletje doen rinkelen. De 49-jarige bondscoach, Nieuw-Zeelander van nationaliteit, kende in zijn actieve jaren een bescheiden loopbaan als verdediger, die hem als hoogtepunt deed belanden bij Wolverhampton Wanderers. Hoewel, hoogtepunt: Herbert degradeerde twee keer achter elkaar met zijn team en keerde terug naar zijn moederland. Daar beëindigde hij zijn profloopbaan bij University Mount Wellington en stopte hij na 61 interlands ook als international. Hoogtepunt in zijn loopbaan waren de drie duels die Herbert speelde tijdens het WK 1982 in Spanje. Nieuw-Zeeland verloor daar alleen wel kansloos alle wedstrijden.

Kort na zijn spelerspensioen startte Herbert als trainer. Midden jaren negentig kwam hij hogerop en ging hij aan de slag met jeugdteams van de Nieuw-Zeelandse bond. In 2005 werd hij, na enkele jaren als assistent te hebben gefungeerd, bondscoach. Er waren redelijke resultaten in oefenduels tegen Georgië (3-1) en Estland (1-1), maar echte tegenstand bleef uiteraard uit in de Oceanische zone. Dankzij het overstappen van Australië naar de Aziatische zone, loodste Herbert zijn land naar de belangrijke play-offwedstrijd tegen Bahrein.

Daarin stapte Nieuw-Zeeland na twee duels als winnaar van het veld (0-0 en 1-0), voor Herbert het grootste succes ooit als coach. Hij liet na afloop weten dat de All Whites een ongelooflijke prestatie hadden neergezet. “Ik zei deze week dat het winnen van deze wedstrijd waarschijnlijk een speciaal moment in mijn leven zou zijn. Dat is het ook geworden. Om de emoties op de gezichten van de spelers te zien, dat is echt geweldig. We hebben allemaal zo ontzettend hard gewerkt. We stonden met z'n allen achter het systeem dat wij hebben gehanteerd. Het was genoeg en we hebben gewonnen. Dit is geweldig voor de jongens. Een groep die gelooft in eigen kunnen. De droom zet zich voort!”

HET TEAM
Wie kan uit het blote hoofd drie Nieuw-Zeelandse internationals opnoemen? Niet gemakkelijk. Het nationale team herbergt geen grote namen, maar wel een paar redelijk bekende. Zo speelt Ivan Vicelich er nog altijd. De inmiddels 33-jarige verdediger kwam in de zomer van 2001 naar Nederland en zou uiteindelijk vijf jaar voor Roda JC uitkomen. Vervolgens tekende hij een contract bij RKC Waalwijk, terwijl hij op en neer vloog naar Nieuw-Zeeland als hij weer werd uitgenodigd voor een interland. Tegenwoordig speelt hij weer in zijn geboorteland. Achterin strijden keepers Mark Paston (Wellington Phoenix) en Glen Moss (Melbourne Victory) om een plaats in het doel.

De defensieve linie voor hen wordt dikwijls gevormd door Tony Lochhead (Wellington Phoenix), Steven Old (Kilmarnock), Ryan Nelsen (Blackburn Rovers) en Vicelich (Auckland City). Onder meer Andy Boyens (New York Red Bulls), Winston Reid (FC Midtjylland) en Tommy Smith (Ipswich Town) hopen ook op speelminuten.Op het middenveld kiest bondscoach Ricki Herbert regelmatig voor Leo Bertos (Wellington Phoenix), Jeremy Christie (Tampa Bay Rowdies) en maken ook Michael McGlinchey (Motherwell) en Andrew Barron (Team Wellington) kans. Tim Brown is de aanvoerder; hij speelt zoals zovelen voor Wellington Phoenix.

De voorhoede van Nieuw-Zeeland bestaat vaak uit Shane Smeltz (Gold Coast United) en Chris Killen (Middlesbrough) of Rory Fallon (Plymouth). Jeremy Brockie (Newcastle Jets) kan daarachter rekenen op de rol van breekijzer. Smeltz geldt als de meest trefzekere speler in de selectie; in de 27 interlands die hij tot dusver speelde, maakte hij al vijftien doelpunten. Killen is goed voor tien interlandgoals. Fallon, de maker van de winnende goal tegen Bahrein, is overigens de zoon van Kevin Fallon. Fallon senior was in 1982, toen Nieuw-Zeeland debuteerde op het WK, de assistent van John Adshead en was later zelf ook bondscoach van het eiland. Tussen 1985 en 1989 stond hij voor de groep bij Nieuw-Zeeland.

DE STERSPELERS
Ryan Nelsen wordt in Nieuw-Zeeland gezien als het belangrijkste uithangbord van de nationale ploeg. De centrale verdediger staat wekelijks in de basis bij zijn club Blackburn Rovers. Hij speelt sinds vijfenhalf jaar voor de Prem