'Nieuwe Dirk Kuyt van Feyenoord’ die nu gelukkig is als postbode

Sommige voetballers vallen na hun loopbaan in een zwart gat, maar er zijn ook spelers die zich zonder aarzelen volledig storten op een nieuwe invulling van hun leven. In de rubriek de Omschakeling licht Voetbalzone tweewekelijks een opvallende carrièreswitch of passie van een (oud-)voetballer uit. Deze keer aandacht voor Stein Huysegems (1982), die als speler furore maakte bij onder meer AZ en Feyenoord. De vleugelaanvaller van weleer bleef na zijn actieve loopbaan niet in de voetballerij hangen, want Huysegems is tegenwoordig postbode van beroep.

Door Rian Rosendaal

Op de drempel van een Europese finale
De nu 37-jarige Huysegems diende tijdens zijn spelersloopbaan negen clubs, maar zijn periode in Nederland bij AZ steekt er duidelijk bovenuit. De behendige buitenspeler van weleer, met vijftien interlands voor België achter zijn naam, beleefde in Alkmaar zijn finest hour als speler. Het elftal van toenmalig trainer Co Adriaanse stond in het seizoen 2004/05 namelijk op het punt om de finale van de UEFA Cup te bereiken. De Alkmaarderhout, de voormalige thuishaven van AZ, trilde op 5 mei 2005 op zijn grondvesten, onder meer door een doelpunt van Huysegems in het returnduel van de halve finale. Totdat Sporting Portugal in de slotminuut van de verlenging scoorde en AZ in rouw dompelde. De 3-2 overwinning, na de 2-1 nederlaag in Portugal, had geen enkele waarde meer. Sporting ging op basis van de uitdoelpunten naar de eindstrijd, tot groot verdriet van de AZ-familie. Adriaanse werd korte tijd later afgelost door Louis van Gaal, die Huysegems slechts een seizoen meemaakte. In de zomer van 2006 wist Feyenoord de buitenspeler naar De Kuip te halen.

Huysegems werkte weliswaar maar een jaar samen met Van Gaal, maar het respect voor het vakmanschap van de voormalige AZ-trainer is groot. Ook Adriaanse kreeg eerder dit jaar in een interview met Het Laatste Nieuws een compliment uitgedeeld. “Allebei speciale figuren”, aldus de gewezen vleugelspits. “Naar de buitenwereld kwamen ze nukkig over, maar naar hun spelers toe waren het beiden heel warme mensen. Als je slecht speelde of trainde, dan draaiden ze niet rond de pot. Tegelijk waren ze oprecht geïnteresseerd in de mens achter de speler.” Zijn band met Erwin Koeman, destijds zijn trainer bij Feyenoord, was een stuk minder goed. Koeman had geen onvoorwaardelijk vertrouwen in de snelle aanvaller en zette hem regelmatig op de bank. Daarnaast had de zachtaardige Belg soms moeite met de harde mentaliteit in Rotterdam. Huysegems beschikte over een vierjarig contract bij Feyenoord, maar al na een seizoen kwam er een einde aan de samenwerking. Bij FC Twente begon het derde avontuur op Nederlandse bodem. “De mentaliteit was daar gemoedelijker en dat lag me beter.”

Niet de 'nieuwe Dirk Kuyt van Feyenoord'
Kort na zijn entree bij de Rotterdamse club liet Huysegems optekenen dat hij in het shirt van Feyenoord wilde uitgroeien tot de nieuwe Dirk Kuyt, die ten tijde van de komst van de Belgische flankspeler richting Liverpool vertrok. Bij zijn vertrek uit Rotterdam-Zuid twaalf maanden later kwam Huysegems met een spijtbetuiging tegenover Voetbal International. “Ik heb dat in een roes geroepen. Ik had net getekend bij een topclub, was blij en iederéén wil dan de nieuwe held worden. Het heeft er nooit echt in gezeten.” Spelen in De Kuip was desondanks een tweewekelijks feest, al kleefden er volgens Huysegems ook nadelen aan het spelen in de Rotterdamse voetbaltempel. “De Kuip kan ook verlammend werken. Voetballers zeggen vaak dat ze fluitconcerten niet horen, maar daar geloof ik niets van. Als dat fluiten maar aanhoudt, komt er vanzelf een deken van angst over je.” Een slechtnieuwsgesprek met toenmalig technisch directeur Peter Bosz was de druppel voor Huysegems. Voortijdig afscheid nemen van Feyenoord was in zijn optiek onvermijdelijk geworden. “Ik kreeg de mededeling dat ik niet weinig, maar zelfs héél weinig aan spelen zou toekomen. Op momenten zelfs niet eens op de bank zou zitten. Geen toekomst dus, dan moet je voor jezelf kiezen.”

Huysegems wilde ‘zichzelf terugvinden’ bij Twente, dat de bescheiden Vlaming een driejarige verbintenis voorlegde in de zomermaanden van 2007. Net als in zijn Feyenoord-periode werd de samenwerking in Enschede echter voortijdig beëindigd. Racing Genk haalde Huysegems in de winter van 2009 terug naar de Belgische competitie. Enkele maanden na zijn vertrek uit de Eredivisie veroverde AZ de landstitel, terwijl Twente een jaar later het onmogelijk geachte presteerde door kampioen van Nederland te worden. Enkele maanden na het huzarenstukje van de Tukkers keerde Huysegems terug op de Nederlandse velden, ditmaal als huurling van Roda JC Kerkrade. De door Genk verhuurde aanvaller wist ook in Zuid-Limburg het niveau van zijn AZ-tijd niet te bereiken en na slechts dertien optredens voor de Koempels, met een doelpunt als spaarzaam hoogtepunt, kwam er definitief een einde aan de Nederlandse jaren van Huysegems. Genk verscheurde het contract van de in Herselt geboren speler, waarna hij terugkeerde bij zijn eerste liefde Lierse SK. Het was inmiddels wel duidelijk dat de voornamelijk bij AZ zo bewierookte vleugelflitser in de herfst van zijn loopbaan was aanbeland.

Voor Huysegems was het tijd geworden om het eens over een heel andere boeg te gooien, met Nieuw-Zeeland als zijn volgende bestemming. Wellington Phoenix slaagde er in 2012 in om de dan dertigjarige Belg naar de Australische A-League te halen. “Ik had nog enkele andere opties, voornamelijk in Oekraïne, maar al bij al was het geen moeilijke keuze om naar Wellington te komen”, liet Huysegems weten bij de officiële prestatie aan de andere kant van de wereld. Bij de enige profclub die Nieuw-Zeeland rijk is was men maar wat trots op de komst van Huysegems naar de hoofdstad. “Zoals de meeste clubs in de A-League zijn we niet in staat om mensen zoals Alessandro Del Piero naar hier te lokken. Als je echter kijkt naar de achtergrond van Stein in de Nederlandse en Belgische competitie, samen met zijn vijftien caps voor België, dan denk ik dat we een speler hebben gecontracteerd met ontzettend veel ervaring en het vermogen om doelpunten te maken. Je speelt niet voor clubs zoals Feyenoord, AZ en FC Twente tenzij je over kwaliteiten beschikt”, aldus trainer Ricki Herbert. Het debuut van Huysegems namens Wellington kwam uitgerekend tegen het Sydney FC van voormalig Champions League-winnaar Del Piero, die net als de oud-international van de Rode Duivels debuteerde en eveneens twee seizoenen zijn kunsten vertoonde in de A-League.

Van profvoetballer naar postbezorger
Huysegems sleet zijn nadagen als profvoetballer in de krochten van het Belgische voetbal, bij Dessel Sport en later als speler van Berlaar-Heikant. Bij laatstgenoemde club kreeg de oud-AZ'er voor het eerst met het ‘gewone’ leven te maken. Geen luxueus leven zoals menig profvoetballer op topniveau, maar een doodnormale baan als postbode. Huysegems liet in 2016 in een interview met Sporza weten waarom hij zijn werkzame leven van de ene op de andere dag radicaal had omgegooid. “Ik was van mijn 16e tot mijn 34ste prof. Ik wilde niet gewoon thuiszitten en ging op zoek naar werk: ik wilde werk dat ik heel vroeg op de dag kon doen, zodat ik dat kon combineren met de kinderen en het voetbal. Vorige week ben ik gestart als postbode. Ik moet om 05.00 uur beginnen, maar dat is geen enkel probleem. Er zijn nog andere dingen buiten het voetbal. Mijn nieuwe leven bevalt me.” Bijkomend voordeel was volgens Huysegems dat het bezorgen van de post uitstekend was te combineren met de trainingen en wedstrijden bij Berlaar-Heikant, een bescheiden provincieclub uit Vlaanderen. “Twee keer in de week trainen en in het weekeinde een wedstrijd. Ik amuseer me nog heel goed.”

Voor Huysegems is er drie jaar later weinig veranderd in het dagelijkse ritme. Het bezorgen van post is nog immer zijn dagelijkse job. “Of ik dat geld nodig heb? Tja, ik heb niet slecht geboerd, maar niet in die mate dat ik safe zit tot mijn tachtigste jaar”, maakte Huysegems enkele maanden geleden in gesprek met Het Laatste Nieuws duidelijk dat de profjaren hem niet financieel onafhankelijk hebben gemaakt. “Bovendien heb ik na mijn profloopbaan een paar maanden thuis gezeten en dat was het ook niet. Ik sliep tot elf uur en dan lag ik de hele dag op de bank. Ik wilde iets om handen hebben en zo belandde ik bij de post.” Huysegems wordt tijdens zijn postrondes nog regelmatig herkend als die aanvaller van weleer, iets dat hem geregeld een glimlach bezorgd. De oud-aanvaller van AZ, Feyenoord, Twente en Roda JC ziet niets in een terugkeer in de voetballerij als bijvoorbeeld trainer of analist. Zijn bewonderaars in de Lage Landen moeten het dus doen met de herinneringen aan de rappe aanvaller met het gemilimeterde haar die ooit met AZ op de drempel van een Europese finale stond.