Nederlandse tiener klopt op de deur bij Liverpool: ‘Ik had een grote droom’
LIVERPOOL - Bobby Adekanye is achttien jaar, maar heeft nu al diverse topclubs achter zijn naam staan. Hij vertrok als knulletje van VV Alphia naar Ajax en via Barcelona en PSV kwam hij in de zomer van 2015 bij Liverpool terecht. De rechtsbuiten klopt op de deur van het eerste elftal en hoopt stiekem dat hij dit seizoen nog de kans krijgt van Jürgen Klopp, zo vertelt hij aan Voetbalzone.
Door Gijs Freriks
Je speelt nu ruim twee jaar voor Liverpool. Hoe bevalt het?
“Ik heb moeilijke periodes met blessures gehad en die hebben mij teruggeworpen. Daardoor heb ik mijn doelen nog niet kunnen bereiken, maar hopelijk bereik ik die binnen een paar maanden wel. Het bevalt verder goed. Het is een goede en grote club waarbij jongeren de kans krijgen als je goed genoeg bent; dan krijg je zeker de kans in het eerste.”
Je zegt je doelen nog niet te hebben bereikt. Wat zijn die doelen precies?
Ik wil het eerste halen van Liverpool en verder wil ik veel minuten maken bij Jong Liverpool. Daarnaast wil ik fit blijven, want als ik weer een blessure oploop, raken mijn doelen verder uit het zicht. Ik moet dus met name fit blijven en presteren en hopelijk krijg ik dan een belletje van Klopp. Hopelijk wordt dit mijn seizoen.”
Adekanye werd geboren in Ibadan, de tweede stad van Nigeria. Hij emigreerde op zijn vierde naar Nederland en kwam drie jaar later als F-junior in de jeugdopleiding van Ajax terecht. Hij zou zijn debuut voor het eerste elftal van de Amsterdammers nooit maken, want op twaalfjarige leeftijd maakte Adekanye een transfer naar Barcelona. Daarmee kwam er een wens in vervulling voor de in Alphen aan den Rijn opgegroeide buitenspeler.
Je zegt dat Liverpool een club is die de jeugd de kans heeft, maar Ajax doet dat ook. Wat heeft je toch doen besluiten om naar Barcelona te vertrekken?
“Barcelona is een niet te weigeren club. Ik had een grote droom, wilde iets groots bereiken. Daarin was ik misschien iets anders dan andere jongens. Velen droomden van een club in de Eredivisie, maar ik wilde het groter aanpakken en dacht dat ik dat ook wel kon. En dat kón ik ook. Barcelona had veel vertrouwen in mij, maar vanwege de regels van de FIFA mocht ik op een gegeven moment niet meer spelen en alleen trainen. Als ik een tijd lang speelde, kwamen mijn talenten bovendrijven, maar van alleen trainen werd ik niet beter.”
Barcelona kreeg in 2014 een transferverbod van één jaar opgelegd. Op basis van de ‘FIFA Regulations on the Status and Transfer of Players’ kunnen er geen transfers van spelers onder de achttien jaar plaatsvinden behoudens de daarin vastgestelde uitzonderingen. Barcelona had bij de transfer van onder anderen Adekanye niet aan deze uitzonderingsvoorwaarden voldaan, waardoor men van de wereldvoetbalbond een boete van 370.000 euro moest betalen en een jaar lang geen nieuwe spelers meer mocht inschrijven. Daarnaast mocht Adekanye tot januari 2016 geen officiële wedstrijden meer in het blauwpaars spelen.
De linkspoot koos eieren voor zijn geld en maakte werk van een vertrek op huurbasis. “Ajax en PSV zijn opties, al is de kans groot dat hij voor PSV kiest”, zei zaakwaarnemer Josep María Minguella jr. in een interview met Voetbal International. “Ajax wil Bobby alleen op permanente basis overnemen, terwijl PSV wel openstaat voor een tijdelijke overgang. Daarbij komt ook dat PSV graag een samenwerking wil aangaan met Barcelona, waarbij talenten ervaring op kunnen doen in Eindhoven.” Adekanye koos inderdaad voor PSV en draaide tien maanden mee bij de Onder-16 van trainer Kristof Aelbrecht.
Adekanye kon in Eindhoven blijven en had ook de mogelijkheid om terug te keren bij Ajax, maar gaf de voorkeur aan een transfer naar Liverpool. En dus tekende hij, een half jaar voordat zijn speelverbod bij Barcelona zou aflopen, een contract op Anfield. “Ik wilde iets anders proberen”, vertelt hij. “Ik wilde op een hoger niveau spelen. Bovendien geeft Liverpool de jeugd de kans, sla het verleden van de club er maar op na. Ik dacht: ik heb een goed talent en ben een goede voetballer, dus waarom niet? Waarom zou ik het niet proberen? Het is tot dusver niet gegaan zoals ik had gehoopt, maar ik ben nog jong.”
“Ik kan veel leren van mijn blessures en slechte momenten. Ik moet nu vooral lekker voetballen en iedere minuut die ik krijg, aangrijpen om mezelf te laten zien. Hopelijk komt mijn droom dan uit en dat is spelen in het eerste van Liverpool. Ja, Barcelona is mijn ultieme droom, dat klopt, en hopelijk ga ik daar in de toekomst nog eens spelen. Maar mijn droom voor nu is Liverpool 1 halen. De club heeft veel vertrouwen in mij, ze zien een groot talent in me. Ze zeggen: ‘alles wat jij nodig hebt, is fit blijven en dan kun je het ver schoppen hier’.”
Hoe is het contact met Jürgen Klopp?
“Ik spreek hem niet vaak persoonlijk, maar heb wel een paar keer met ze meegetraind, vooral vorig jaar. Klopp zei een paar goede dingen tegen me: hij zei dat ik niet te nerveus moet zijn en dat ik mezelf gewoon moeten laten zien. Hij zei dat ik vooral moest genieten en dat klopt ook wel, want als ik geniet, haal ik het beste uit mijn spel, dat weet ik zelf ook. Hij is een goede trainer en geeft de jeugdspelers die voor hem willen werken de kans. Ik ben bereid om hard te werken en we zullen dan wel zien waar het schip strandt.”
Je wordt bij de UEFA Youth League gecoacht door Steven Gerrard. Wat voor indruk maakt hij op jou?
“Ik speel bij Jong Liverpool, maar in de Youth League doe ik met de Onder-19 mee en Gerrard is de trainer van de Onder-19 en Onder-18. Bij die ploegen is hij ingedeeld. Gerrard is een heel goede trainer. Ik had dat eerst niet verwacht omdat hij niet veel zei, maar nu ik onder hem werk, merk ik het pas. Hij komt altijd met een goede speech, heeft veel dingen snel door en praat na de wedstrijden veel met ons. Hij motiveert mij en houdt mij sterk. Hij heeft zelf ook moeilijke fases gehad in de jeugd van Liverpool, heeft hij verteld. Hij is een serieuze trainer met wie je ook kan lachen. Hij wil zo hoog mogelijk eindigen in de Youth League.”
In de UEFA Youth League maakte je eind september mee dat je racistisch werd bejegend door fans van Spartak Moskou. De UEFA heeft daar ook al een onderzoek naar ingesteld. Hoe kijk je daarop terug?
“Het was een nare ervaring en ik was een beetje kwaad, maar ik kon dat niet laten merken op het veld. We stonden met 2-1 achter en ik moest aan het team denken. Het is raar dat dit in 2017 gebeurt, maar het leven gaat door en je moet je niet gek laten maken. Ik heb een sterke familie en ben getroost. Ik ben eroverheen, maar hoop wel dat sommige mensen veranderen. Zonder fans is voetbal weinig aan, maar als je dan toch naar een stadion gaat, doe dan een beetje je best om je te gedragen. Als fans zich zo gedragen, verpesten ze het ook voor de rest. Ze weten niet wat ze doen, weten niet hoe pijnlijk het is. Ze beschouwen je als anders en dat is heel raar. Of je nu zwart bent, wit, geel of wat voor kleur dan ook, we zijn allemaal gelijk. Ik hoop dat dit gedrag uit de voetballerij verdwijnt, want het is en blijft een prachtige sport.”
Tot slot: je hebt een Nigeriaans en een Nederlands paspoort. Heb je voor een eventuele interlandcarrière al een keuze gemaakt?
“Nee, ik heb nog geen keuze gemaakt. Ik ben daar ook niet mee bezig. Dat komt nog wel in de toekomst.” Adekanye maakte op vijftienjarige leeftijd zijn debuut voor het Nederlands elftal Onder-16. Hij deed in februari 2015 mee in de oefenwedstrijd tegen Spanje en sloot acht maanden later aan bij de Onder-17 van bondscoach Kees van Wonderen. Adekanye speelde twee jaar geleden, op 27 oktober 2015, zijn laatste interland. Sindsdien is hij niet meer opgeroepen.