Nederlandse rechterhand van Abramovich negeert advies en praat met pers
Piet de Visser heeft uiterst lovende woorden over voor Roman Abramovich. De meesterscout onder de Russische eigenaar bij Chelsea geeft zaterdag in gesprek met het Algemeen Dagblad te kennen het besluit van zijn werkgever om de club te verkopen enorm te betreuren. “Het is verdrietig nieuws, want het is een topmens”, aldus 87-jarige De Visser, die aangeeft dat hij eigenlijk geacht wordt niet met de pers te praten.
Naar aanleiding van de Russische inval in Oekraïne heeft Abramovich besloten om Chelsea in de verkoop te doen. De Visser erkent ‘hard geraakt’ te zijn door het besluit van zijn vriend Abramovich, over wie de wereld volgens de scout ‘een verkeerd beeld’ heeft. “Het gaat Roman niet om geld, hij hééft geld. Dat is een wezenlijk verschil. In werkelijkheid is hij een warme persoonlijkheid. Mogelijk krijg ik de gele kaart van Roman omdat ik over hem heb gesproken in de pers, dat heeft hij immers liever niet. Maar ik sta voor wat ik heb gezegd. Die kaart neem ik graag op de koop toe. Gewoon omdat ik wil vertellen wie de ware Roman is.”
“Omdat Roman zelf nooit met de pers praat, zien velen in hem een kille oligarch”, vervolgt De Visser. “Dat doet me heel veel pijn. Het klopt namelijk niet. Vandaar mijn behoefte om voor hem op te komen. De waarheid is dat hij een groot sociaal hart heeft. Dat mag ook wel eens verteld worden. Dat het geld van de clubverkoop ten goede komt aan de oorlogsslachtoffers in Oekraïne, tekent hem feilloos.” Niet alleen op zakelijk vlak of naar anderen toe, maar ook op persoonlijk gebied heeft Abramovich veel betekend voor De Visser, die in 2003 aantrad als persoonlijk scout van de Russische eigenaar.
“Ik weet nog goed dat ik net een openhartoperatie achter de rug had toen ik vervolgens geveld werd door slokdarmkanker. Ik zat er helemaal doorheen: ik was echt een dood vogeltje. Op dat moment belde ik Roman, om hem te vertellen dat ik helaas moest stoppen als Chelsea-scout. Wat hij me toen zei, zal ik nooit vergeten. ‘Piet’, zei hij, ‘you can sign a contract for ten or twenty years’. Dat geloof je toch niet? Je ligt op het randje van de dood en krijgt vervolgens te horen dat hij je contract met tien of twintig jaar wil verlengen. Die mededeling dat je blijkbaar zoveel voor iemand betekent, heeft me zó enorm veel kracht gegeven. Om nog maar te zwijgen over al die maanden dat ik daarna bij hem op zijn boot en in zijn hotel mocht herstellen. Ik durf te zeggen dat Roman mijn leven heeft gered. Zonder hem was ik er niet meer geweest”, besluit De Visser.