Nederlander (17) verwacht dit seizoen al zijn debuut te maken bij ‘Wolves’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Justin Hubner, die vorige week zijn eerste profcontract tekende bij Wolverhampton Wanderers.

Door Thijs Verhaar

“Haha nee, de voertaal is gewoon Engels op de training, al spreekt zeker de helft van de spelers Portugees”, vertelt Hubner met een ontspannen glimlach op zijn gezicht. Hij weet dat veel mensen bij Wolverhampton Wanderers vooral denken aan de Portugese invloeden. “Bij het eerste elftal hebben we naast de coach en de technische staf nog tien Portugese spelers en ook in de jeugd komen veel talenten uit die regio. Zelf ben ik in de jeugd de enige Nederlander (Ki-Jana Hoever zit bij het eerste, red.), maar ik voel me goed thuis in deze groep”, aldus de pas net zeventienjarige centrumverdediger, die afgelopen januari de overstap maakte van FC Den Bosch naar de Premier League-club.

Die transfer naar the Wolves noemt hij een droom die uitkomt, maar lange tijd leek het erop dat het Nederlandse talent zijn vleugels zou uitslaan naar het Italiaanse Bologna. “Ik heb daar zelfs stage gelopen en proefwedstrijden gespeeld. Net toen ik op het punt stond om de knoop door te hakken, kwamen er echter nog een heleboel andere aanbiedingen binnen en een overstap naar de beste competitie ter wereld kon ik simpelweg niet laten lopen, ook al is het bepaald geen garantie dat ik het tot het eerste elftal ga schoppen”, stelt de zelfbewuste Hubner, die wel van het beste uitgaat. “Ik besef heel goed dat dit een unieke kans is en geef daar alles voor.”

Natuurlijk weet hij van de lange lijst spelers die op een jonge leeftijd hun geluk beproefden in het buitenland en niet slaagden. “Zo kan het gaan, ja. Maar zij hebben wel jarenlang een goede voetbalopleiding gehad, waar ze later profijt van hebben gehad. Daar word je nooit minder van. Zelf merk ik hier ook een groot verschil met Den Bosch. De faciliteiten zijn ongelooflijk goed en voor iedere jeugdspeler ligt een duidelijk ontwikkelingsplan klaar.” Hubner speelt dit seizoen in principe zijn wedstrijden bij de Onder-18, maar traint ook geregeld mee met de Onder-23, het hoogste jeugdelftal van de club. “En ik heb zelfs al een aantal keer met het eerste elftal mee mogen doen”, verklapt hij met een trotse ondertoon.

Met een stevig verhoogde hartslag stond Hubner kort voor het uitbreken van het coronavirus op het veld met sterren als Raúl Jiménez, Leander Dendoncker, João Moutinho en Adama Traoré. Vooral laatstgenoemde maakte veel indruk op de Nederlands jeugdinternational, die nooit eerder tegen zo’n krachtmens als de Spanjaard speelde. “Hij is zo snel en sterk. Dat is echt niet normaal. Het is wel even heel wat anders om zulke spelers te moeten verdedigen.” Een lach volgt. “Ik kan niet zeggen dat ik hem de baas was, maar volgens mij ging het me best goed af. Alleen de eerste keer was ik echt heel zenuwachtig en de keren daarna voelde het niet meer zo vreemd. Het is niet zo dat ik heel uitgebreid met die gasten heb staan kletsen, maar ik heb ze wel netjes bedankt en een klein praatje gemaakt. De rest komt wel als ik straks echt aan mag sluiten bij het eerste.”

Het is zijn ambitie om voor zijn achttiende zijn debuut te maken in de Premier League, dus rekent Hubner erop dat hij dit seizoen al de kans gaat krijgen van hoofdtrainer Nuno Espírito Santo. “Ze zeggen hier terecht dat leeftijd er niet toe doet en op de bank zitten veel jeugdspelers, die in mogen vallen als de situatie zich daarvoor leent.” Zo mocht de pas zeventienjarige Luke Matheson onlangs al debuteren in een de EFL Cup en het ligt in de lijn der verwachtingen dat de Engelsman spoedig ook kansen gaat krijgen in de Premier League, zo beaamt Hubner. Daarnaast spelen de deze zomer gekochte tieners Ki-Jana Hoever (18) en Fábio Silva (18) reeds in het eerste. “Het is dus mogelijk en ik werk daar iedere dag keihard voor. Het enige wat hier telt is dat je continu laat zien dat je goed genoeg bent, dus daar ben ik heel hard mee bezig.”

De verdediger omschrijft zichzelf als een kopsterke speler die kan en durft op te bouwen. “Het eerste elftal speelt met drie centrale verdedigers en de ploeg wil graag voetballen, dus dat past op zich heel goed bij mij. Wel is het zaak dat ik fysiek sterker ga worden en nog beter geconcentreerd blijf. Nu zijn er nog momentjes waarop ik er even niet helemaal honderd procent bij ben”, klinkt het schuldbewust. Hubner weet dat hij wordt afgerekend op zijn prestaties in de jeugd en baalt daarom dat de wedstrijd tegen Manchester City Onder-18 onlangs met 4-1 werd verloren. “Het was een prachtige ervaring om tegen zo’n enorme club te spelen, maar het resultaat was niet wat we ervan hoopten. Ik speelde zelf niet slecht en de ploeg ook niet, maar de cijfers liegen nooit. Daar worden we uiteindelijk toch op afgerekend”, aldus de linkspoot.

Hubner woont tegenwoordig in een gastgezin bij een Engelse familie met Jamaicaanse roots. “Heel anders dan bij mijn eigen ouders natuurlijk, maar ze zijn superaardig voor me en proberen me overal mee te helpen.” De jongeling geeft in alle eerlijkheid toe dat zijn Engels niet heel goed was toen hij zich voor het eerst op het complex van the Wolves meldde. “Dat was rond Kerstmis en gelukkig waren mijn ouders er toen bij. De mensen begrepen op zich wel wat ik bedoelde, maar erg makkelijk ging het allemaal niet. Wel wist ik gelijk dat ik hier wilde blijven, want alles is perfect geregeld en het niveau is top. Gelukkig is mijn Engels snel heel veel beter geworden nu ik alles zelf moet doen”, aldus Hubner.

“Het was best even pittig toen mijn ouders naar huis vlogen en ik alleen achter bleef, maar het is fijn dat we veel kunnen bellen en facetimen. Mijn gastouders helpen me ook goed en ik woon hier met nog een jongen van de club met wie ik het goed kan vinden.” De club regelt in principe elke maand vliegtickets voor zijn ouders, maar door het coronavirus is het nu al een flinke poos geleden dat de zeventienjarige zijn vader en moeder zag. “Dat is wel minder natuurlijk, maar het is helaas even niet anders”, stelt Hubner nuchter. “Ze hebben altijd gezegd dat dit mijn beste kans was om ver te komen en ze hebben mij mijn eigen keuze laten maken. Ik moet er wat voor over hebben, maar dit blijft een unieke mogelijkheid om toe te groeien naar de beste competitie ter wereld.”

Het virus zorgt er ook voor dat hij niet opgeroepen mag worden voor de Nederlandse jeugdelftallen, waar momenteel enkel spelers uit de vaderlandse competities worden geselecteerd. Zo bekeken had hij misschien beter in Nederland kunnen blijven, maar op de langere termijn denkt Hubner in ieder geval meer kans te maken als speler van Wolverhampton dan als talent van FC Den Bosch. Toch viel het hem niet gemakkelijk om zijn ploeggenoten en trainers te vertellen dat hij zijn debuut in stadion De Vliert nooit zou gaan maken. Niemand was echter verbaasd toen het hoge woord eruit kwam bij de beloftevolle verdediger. “Bij de club wisten ze van mijn ambitie en gelukkig was iedereen blij voor me toen ik het nieuws vertelde.”

De jongeling stond eind vorig jaar naar eigen zeggen ook in de belangstelling van Ajax, maar tot een officiële aanbieding had het vorig seizoen sowieso niet gekomen. Daardoor gaf Hubner de voorkeur aan clubs die hem in januari al wilden verwelkomen. “Ik ben eerst bij Bologna gaan kijken en toen Wolves zich meldde, hoefde ik niet lang te twijfelen. Dat is qua taal veel makkelijker en het blijft de Premier League”, roept hij een goede negen maanden later nog steeds verrukt uit. “Inmiddels kan ik zeggen dat ik absoluut geen spijt heb van mijn keuze. Ik speel voorlopig alles in de jeugd en zie wel hoe ver ik kom. In het eerste staan heel goede verdedigers, maar ik voel dat ik zelf ook steeds beter word”, besluit de Nederlander met Indonesische achtergrond. “Mijn vader komt daar vandaan, dus kreeg ik na mijn transfer opeens ook heel veel Indonesische volgers op Instagram. Het was heel gek om ineens zo in de spotlights te staan, maar als ik het goed blijf doen, is dit pas het begin.”