‘Naar het Midden-Oosten ga je niet voor het voetbal, maar voor het geld’

VOLENDAM - Met een grote glimlach op het gelaat kijkt Hans de Koning naar de training van de selectie van FC Volendam in het Kras Stadion. De 59-jarige oefenmeester is teruggekeerd bij de club waar hij tussen 2012 en 2015 al betrekkelijk succesvol werkzaam was. “Ik vind dat zo mooi om te doen met die gasten. Ik krijg daar zoveel plezier en energie van terug”, zegt De Koning in gesprek met Voetbalzone, officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie.

Door Chris Meijer

Even leek De Koning afgelopen zomer aan zijn voetbalpensioen te zijn begonnen. Aan het einde van vorig seizoen werd zijn contract bij RKC Waalwijk niet verlengd, waarna hij bij de start van deze jaargang nog zonder club zat. “Die maanden waarin ik afgelopen zomer thuis moesten zitten, waren wel even lekker. Maar ik wil dat niet meer hebben”, lacht de ervaren trainer. Hij is naar eigen zeggen niet angstig geweest dat er niets meer zou komen. “Als er niks meer komt, dan is dat zo. Ik ben nooit iemand die bij de pakken gaat neerzitten. Er is altijd wel wat anders leuks te doen. Want dat is wel zo: ik doe dingen die ik leuk vind. Ik ben nooit bang geweest dat ik zonder werk zou komen te zitten, want er komt altijd wel iets. Is het niet als trainer, dan is het wel in een andere functie in het voetbal. Scouting, assistent ergens: ik voel me nergens te groot voor. Als het niet zo is, moet je andere keuzes maken. Die niet het leukste zijn, maar net iets daaronder.”

Amateurs
De Koning is een van de meest geroutineerde trainers van de Keuken Kampioen Divisie. De oud-doelman van AZ en FC Twente werkte in de voorbije jaren als eindverantwoordelijke voor Fortuna Sittard, FC Dordrecht, TOP Oss, AGOVV, Helmond Sport, Volendam, Go Ahead Eagles, RKC Waalwijk en nu dus andermaal in het vissersdorp. “Ik weet niet anders, vanaf mijn zestiende heb ik in het betaald voetbal gezeten. Natuurlijk ga je het missen. Ik weet ook dat ik ouder word en dat er een generatie blijft komen die de plekjes overneemt. Maar ze komen altijd terug bij me, ze weten wat je kan en wegzet met bepaalde begrotingen.” In de afgelopen maanden dat De Koning zonder werk zat, nam hij de amateurs van tweedeklasser ZAP uit Breezand onder zijn hoede. Dat had te maken met een belofte van dertien jaar geleden. In 2005 leek De Koning al eens trainer van ZAP te worden, maar dat ging op het laatste moment niet door omdat hij aan de slag ging bij TOP Oss.

“Ik heb toen gezegd: als ik een keer niks te doen heb, bel me. Ik was nog niet thuis, of ze stonden al voor de deur”, lacht de oefenmeester. Hij nam Mark de Vries, oud-spits van onder meer Volendam, Hearts, Leicester City, sc Heerenveen, ADO Den Haag en Leeds United, mee als assistent, zodat hij op termijn het stokje kon overnemen als er voor De Koning een uitdaging in het betaald voetbal zou komen. Die kwam begin oktober al met een aanbieding van Volendam. “Ik tekende hier op maandagochtend en iedereen was in paniek bij ZAP. Ik zei: ik kom vanavond en dan gaan we rustig even zitten. Nu ben ik er gewoon nog bij en als Mark er klaar voor is, kan hij het overnemen. Die jongens vinden het prachtig dat ik blijf. Het geeft zoveel plezier, niet normaal. Die jongens gaan als de brandweer. Soms zijn er ook vier spelers niet, dan moeten ze werken of zeggen ze: mijn vriendin is jarig. Dat moet je kunnen scheiden. Want als je daar dezelfde lijn trekt als hier, word je gek.”

Omzettingen
Bij Volendam nam De Koning het stokje over van Misha Salden, onder wie het Andere Oranje in de eerste zeven wedstrijden geen enkele keer wist te winnen. “Ik zat hier iedere veertien dagen op de tribune. Omdat Johan Steur (assistent bij Volendam, red.) een goede vriend van me is, dat is blijven hangen. Ik voel me ook altijd welkom hier, door de mensen binnen de club en de supporters. Volendam heeft me ooit weggekocht bij Helmond. Dat zie ik nog steeds als een enorme waardering, omdat zoiets bijna niet gebeurt in de Eerste Divisie. Ik was dus bekend met wat er op het veld gebeurde. Daardoor was het niet zo moeilijk om te zeggen dat ik het zou doen.” Toen De Koning instapte bij Volendam, stond de club op de voorlaatste plaats in de Keuken Kampioen Divisie. Desondanks geloofde hij dat met de huidige selectie de play-offs om promotie gehaald kunnen worden. “Als ik zie hoe wij positiespel kunnen spelen, daar sta ik iedere dag van te genieten. Dan komt er een stukje bij van hoe je moet winnen. Je moet ook weleens een kerel zijn, want anders delf je het onderspit.”

“Ik heb duelspelletjes gespeeld, niet te snel fluiten. Daarmee wil ik zorgen dat je ‘boos’ wordt, dat je de gezonde agressie krijgt. Tegen RKC heeft dat met meer pressie goed uitgepakt”, stelt hij. Het eerste duel onder zijn bewind, met RKC Waalwijk, leverde de eerste zege van het seizoen op (1-0). Daarna volgden remises tegen Almere City (2-2) en FC Eindhoven (1-1) en overwinningen op Jong Ajax (3-1) en FC Dordrecht (1-2). Daardoor is Volendam inmiddels naar de dertiende plek in de Keuken Kampioen Divisie gestegen. “Ik ben ietsje anders gaan spelen. Het levert nu resultaat op. Maar ik heb ook gezegd dat we binnenkort een keer tegen een ketser gaan aanlopen met deze speelwijze. Je moet dan niet snel in paniek raken en het hele elftal omgooien. Je moet ook vertrouwen in die gasten hebben en ze een aantal wedstrijden de kans geven.”

“Het is hartstikke vertrouwd om terug te zijn. Het voelt nu alsof dat tussenstuk er helemaal niet is geweest. Zelfde bureau, zelfde stoel, mijn vriend Johan Steur is er nog. Ik heb hier drie fantastische jaren gehad, altijd mijn eigen ding mogen doen. Weet je hoe lekker dat is? Je hebt ook clubs waar je de hele dag gecontroleerd wordt en iemand de hele dag loopt te zeuren van: zullen we het zo of zo doen.” De Koning ging na zijn vertrek bij Volendam aan de slag bij Go Ahead Eagles. Met de club uit Deventer promoveerde hij in 2016 via de play-offs naar de Eredivisie. Daarmee kwam de geboren Rotterdammer voor het eerst sinds lange tijd weer op het hoogste niveau te werken, nadat hij eerder AZ (op interim-basis) en Fortuna Sittard onder zijn hoede had in de Eredivisie. “Toen we promoveerden zei ik tegen onze keeperstrainer Sjoerd Woudenberg: dit succes wordt volgend jaar mijn ondergang in de Eredivisie. Hij zei: Je bent niet goed bij je hoofd. In maart was het moment daar dat ze zeiden dat ze wat anders wilden. Toen zei Sjoerd: Hoe heb je dat kunnen inschatten? Tja, als je vanuit het niets promoveert en je krijgt financieel geen ruimte om spelers te kopen, dan weet je dat je tot op de laatste dag meedoet voor degradatie.”

Teleurstelling
In maart 2017 werd De Koning de laan uitgestuurd bij Go Ahead, dat in degradatiezorgen verkeerde. Onder zijn opvolger Robert Maaskant wist de club nog één keer te winnen, maar dat was niet genoeg degradatie te ontlopen. “Ik weet zeker dat als ik niet was ontslagen, we erin waren gebleven. Dat is niet te bewijzen, maar dat gevoel zit er nog steeds. Daarna is het niet beter gegaan, ze verloren bijvoorbeeld met 8-1 bij Feyenoord. Toen dacht ik bij mezelf: Hans, zo slecht heb je het niet gedaan. Mensen raken op gegeven moment in paniek, mensen die net komen kijken, nog totaal geen ervaring hebben als technisch directeur en denken dat ze het uitgevonden hebben. Ja oké, dan moet het zo zijn. Ik voel geen enkele rancune tegenover Go Ahead. Dat is echt zo’n mooie club om te werken, de supporters volle bak erachter. Dat was geen twaalfde man, maar de dertiende en veertiende. Dat bracht ons naar het succes. Dat gaf zo’n goed gevoel en dat is er nog steeds. Alleen waren er mensen die het idee hadden dat we het op een andere manier gingen doen, dat is een keuze geweest. Daar ben ik een week of zes ziek van geweest.”

Via RKC Waalwijk keerde De Koning dus uiteindelijk terug in Volendam. Als gevraagd wordt of hij in die tussenliggende jaren veranderd is, klinkt het gedecideerd: “Totaal niet, zo kent men mij ook hier. Ik word er af en toe wel een beetje moe van als er over innovatieve trainers gesproken wordt. Luister, ik doe niet anders. Wij hebben dat ook: wij hebben ook trackers, werken ook met statistieken. Het gaat erom wat het oog ziet en wil. Het is een hulpmiddel, maar het wordt gebruikt alsof dat het is.” De doelstelling van Volendam dit seizoen is nog altijd de play-offs bereiken. “Als dat aan het einde van de rit niet zo is en je hebt er alles aan gedaan, heb je het maximale eruit gehaald. We speelden onlangs tegen Almere City (eindigde in 2-2, red.) en ik heb voorafgaand aan die wedstrijd tegen die gasten gezegd: dit is een duel dat we in mei ook willen spelen. Het was een graadmeter. Mocht het zijn dat we ons niet aan hen konden meten, weet je waar je naartoe moet werken. We speelden een geweldige pot, kregen te weinig. Het was een bevestiging wat ze kunnen.”

Ambities in het buitenland
De Koning heeft bij Volendam een contract tot het einde van het seizoen getekend. Een bewuste keuze, zo legt hij uit: “Alles wat loopt, is gericht op het nieuwe jaar. In die organisatie zal wat gaan veranderen, om te professionaliseren. Als iedereen zijn handen daarin vrij heeft, is dat best wel makkelijk.” Sterke ambities om nog eens in het buitenland te werken, heeft De Koning niet. “Ik heb zes kleinkinderen en ik heb nu best weer druk. In de vier maanden dat ik niks te doen had, zag ik ze iedere dag. Nu is het om de week of om de twee weken. Als ik naar het buitenland ga, moet het een geweldig land zijn, met heerlijk weer en waar de familie gewoon kan komen. En het is simpel: er moet geld tegenover staan. In de Keuken Kampioen Divisie word je niet rijk, je kan er goed van leven.”

“Ik kreeg een aanbieding uit Iran. Kom op, dat ga ik niet doen. Naar het Midden-Oosten ga je niet omdat het voetbal daar zo leuk is. Nee, gewoon voor het geld. Als je dan die stap maakt, moet je zorgen dat het financiële gedeelte goed is afgedekt. En dat je wel je eigen groepje kunt meenemen. Op je eigen groep kan je terugvallen. Als het een keer gebeurt, heb ik wel een groepje in mijn hoofd. Maar dat is niet aan de orde”, benadrukt De Koning, die zich uitstekend thuis voelt in Volendam. “Het voelt alsof ik zelf een Volendammer ben geworden. Ik praat het dialect niet, maar ik versta het wel. Ik hoef dus niet weg, we zien na dit seizoen wel weer. Ik wil in ieder geval zo lang mogelijk in het voetbal blijven, het is mijn lust en mijn leven. Of ik nu live op televisie ben of bij ZAP tegen De Foresters aan de lijn sta in het zonnetje: het is net zo leuk. Het gaat om het spelletje.”