‘Naar hen keek ik toen ze in de Eredivisie van Feyenoord wonnen, op de tribune’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Philip Brittijn, het jeugdproduct van De Graafschap dat dit seizoen een vaste plek in de eerste selectie heeft veroverd.

Door Chris Meijer

Philip Brittijn begint te lachen als opgesomd wordt wat voor mijlpalen hij tussen mei en augustus heeft neergezet. Vast meetrainen met de eerste selectie, zijn eerste profcontract getekend, zijn debuut in het betaald voetbal, zijn eerste profdoelpunt, zijn eerste interland voor een jeugdelftal van Oranje, zijn eerste basisplaats in de hoofdmacht van De Graafschap. “Het gaat hard, ja”, reageert Brittijn nuchter. Nog geen jaar geleden speelde de zeventienjarige middenvelder in de Onder 17 van De Graafschap. Eigenlijk had hij erop gerekend dat hij dit seizoen de Onder 18 zou overslaan en in de Onder 21 zou gaan spelen. Maar vanaf mei is zijn carrière in een extreem steil stijgende lijn beland.

Onder de vorige trainer Mike Snoei mocht Brittijn tijdens de laatste weken van het seizoen meetrainen met de eerste selectie. Helemaal nieuw was dat niet, want voor die tijd had hij als zestienjarige al enkele keren op het trainingsveld gestaan bij de hoofdmacht. “Ik had het geluk dat ik al een paar jongens kende vanuit de jeugd, die hebben me goed opgevangen. De ervaren jongens komen ook naar je toe en helpen met alles. Nog steeds, overigens”, vertelt Brittijn, die afkomstig is uit Winterswijk en al sinds zijn tiende bij De Graafschap speelt. “Hidde Jurjus en Ted van de Pavert zijn wel een beetje de De Graafschap-legends, als ik het zo mag zeggen. Naar hen keek ik toen ze in de Eredivisie van Feyenoord wonnen, dan zat ik op de tribune. Nu speel je elke dag met hen samen en zijn ze je teamgenoten, dat is wel apart.”

De Graafschap slaagde er vorig seizoen niet in om te promoveren. In de laatste wedstrijden ging het via de reguliere competitie mis, waarna Roda JC Kerkrade in de eerste ronde van de play-offs al de weg naar de Eredivisie versperde. “Ik vond het jammer dat De Graafschap niet promoveerde. Maar als De Graafschap was gepromoveerd, was het wellicht lastiger geworden om er nu bij te zitten. Dus het is wel balen, maar tegelijkertijd zag ik daardoor voor mezelf wel kans om tijdens de voorbereiding mee te trainen”, bekent Brittijn. Een appje van assistent-trainer Richard Roelofsen na afloop van het seizoen (bedankt voor de afgelopen weken, wellicht tot volgend seizoen) deed hem al licht vermoeden dat hij tijdens de voorbereiding een kans zou krijgen om zichzelf te laten zien.

“Als een hele grote verrassing kwam het niet, maar het is heel leuk om dat te horen. En je verwacht niet dat je er zo lang bij zit. Je gaat er misschien van uit dat je een paar weken meedoet tijdens de voorbereiding, om daarna weer terug te gaan naar de jeugd. Maar ja, dat was niet zo.” Brittijn maakte tijdens de voorbereiding op dit seizoen klaarblijkelijk een goede indruk op de nieuwe trainer Reinier Robbemond en de clubleiding, want hij zette eind augustus zijn handtekening onder een tot medio 2024 lopend contract en verdween niet meer bij het eerste elftal. Sterker nog, vanaf de competitiestart maakt hij steevast deel uit van de wedstrijdselectie. Waar jeugdvriend Devin Haen - de twee spelen al sinds de Onder 11 samen bij De Graafschap - al tijdens de eerste competitiewedstrijd tegen Roda JC Kerkrade zijn officiële debuut maakte, moest Brittijn eerst vier duels vanaf de bank toekijken voor hij zijn eerste minuten in het profvoetbal noteerde.

“Devin en ik hadden het er veel over, vooral in het begin. Hij had al minuten gemaakt en ik moest daar nog op wachten. Hij zei dat het wel zou komen, dat ik geduld moest houden. Nu staan we met zijn tweeën in het eerste elftal”, glundert Brittijn. Uiteindelijk maakte hij begin september zijn debuut voor De Graafschap, in de thuiswedstrijd tegen FC Volendam. Op het moment dat hij binnen de lijnen kwam, stond er al een 0-3 achterstand op het scorebord. “Ik weet niet hoeveel minuten het waren. Zeventien? Oh ja, dat is nog best veel. Ik kreeg na afloop ook wel appjes dat het aan de bal redelijk goed was. Maar ik werd er niet echt in gebracht om nog wat te creëren. ‘Lekker genieten. Doe je ding, dit is jouw momentje’, kreeg ik te horen. Mijn ouders en broer zaten op de tribune, dus dit zijn de momenten die je nooit zal vergeten. Ondanks het verlies kijk je dan nog wel even rond in het stadion, het is toch iets waar je altijd van droomde en het altijd voor gedaan hebt.”

Sindsdien speelde Brittijn 383 minuten in het eerste van De Graafschap, verspreid over 11 wedstrijden en twee optredens als basisspeler. De uitwedstrijd tegen Almere City in oktober moest hij aan zich voorbij laten gaan, wegens interlandverplichtingen met Oranje Onder 18. In zijn eigen woorden een ‘fantastisch tripje’, waar hij een basisplaats had tijdens de interland tegen Oostenrijk. “Het volkslied was wel een kippenvelmomentje, ja. Samen met Devin weer, dat was ook leuk. Hopelijk kom ik daar zo vaak mogelijk, maar dat is aan de trainers. Ik doe gewoon mijn ding bij De Graafschap en verder ben ik daar niet zo mee bezig. Het is mooi als ik word opgeroepen. Maar zo niet, werk ik gewoon door bij De Graafschap.”

De eerste wedstrijd in het shirt van Oranje was echter niet het hoogtepunt van het afgelopen halfjaar. “Dat was dan toch wel mijn eerste doelpunt, denk ik”, antwoordt Brittijn als hij moet kiezen voor de meest bijzondere mijlpaal die hij tot dusver bereikt heeft. Brittijn tekende in de thuiswedstrijd tegen Jong FC Utrecht (2-2) voor zijn eerste treffer voor De Graafschap en scoorde later ook tegen FC Dordrecht (0-4 zege). Een doelpunt vieren op De Vijverberg: daar had hij zich al wel een voorstelling bij gemaakt. “Ik zat een avondje te gamen met twee ploeggenoten uit de Onder 18. Zij vroegen wat ik zou doen als ik zou scoren. ‘Nou ja, scoren.. Dat zien we dan wel. Maar als ik scoor, ga ik op mijn knieën glijden in de hoek’, reageerde ik. Dat is waar we het altijd over hebben: op de knieën glijden in de hoek van een volle Vijverberg. Toen ik scoorde, dacht ik daar gelijk aan.”

“Het is fijn, want het helpt ook om je in de picture te krijgen. Een goal geeft altijd een goed gevoel. Als het hele stadion zo uit zijn dak gaat, dat is fantastisch.” Hij is in principe een centrale middenvelder die een doelpunt kan maken. Mede daardoor kan hij ook op tien en als vleugelaanvaller uit de voeten. “Van origine ben ik een centrale middenvelder. Ergens op het middenveld, waar maakt niet zoveel uit. Maar stel dat ik vaste rechtsbuiten word, vind ik dat ook prima”, zo omschrijft hij zijn beste positie. “In de jeugd heb ik op alle posities wel een wedstrijd gespeeld. Dat heeft ook geholpen om nu zo door te komen. Het is altijd fijn voor een trainer om een speler die te hebben die zich goed kan aanpassen op verschillende posities. Persoonlijk helpt het natuurlijk ook dat je op meerdere posities uit de voeten kan. De trainer mag me neerzetten waar hij wil, dan voer ik daar mijn taken wel uit. Als je ouder wordt, moet je je wel gaan focussen op één positie.”

Hebben de ervaringen in de Keuken Kampioen Divisie hem als speler enigszins veranderd? “Een andere speler wil ik niet zeggen, want ik blijf de dingen doen die ik in de jeugd deed. Dat maakt mij als speler. Maar hoe vaker je invalt, hoe meer je gewend raakt. Je raakt comfortabeler aan de bal, speelt minder snel af en bent minder bang om fouten te maken. Daardoor speel je gewoon wat lekkerder”, reageert Brittijn. “De intensiteit is een stuk hoger. Als je invalt is het best wel vermoeiend, omdat jij nog in je spel moet komen en de rest daar al in zit. Jij maakt dan toch je eerste sprintjes. Het gaat een tempootje hoger, je kan niet rustig de bal aannemen en het hele veld over dribbelen. Maar uiteindelijk wen je daar wel snel aan als je meegaat in de wedstrijden en de trainingen. Je speelt tegen bijvoorbeeld ADO, een club die jarenlang in de Eredivisie heeft gespeeld. Dat is wel even wat anders dan Alphense Boys op zaterdag.”

Het zijn voor Brittijn waardevolle ervaringen op een nog bijzonder jonge leeftijd. Hij haalt de met 4-1 verloren bekerwedstrijd tegen PEC Zwolle, waarin hij 27 meedeed als invaller, aan als voorbeeld. “Dan sta je tegenover een Eredivisie-club en maak je zoveel dingen mee die ik nog niet had meegemaakt. Ik denk dat het alleen maar goed is als je dat op zo’n jonge leeftijd meemaakt”, legt hij uit. “Ik maak meer minuten dan ik had gedacht. Het is wel voorgekomen dat ik twee wedstrijden op rij niet speelde. Maar ja, dit is mijn eerste seizoen en ik ben zeventien, dus elke minuut die ik nu meepak, is mooi. Daarna moet je op de training verder kijken wat belangrijk is en hoe ik zo snel mogelijk in de basis kan komen. Nu is het vooral meepikken wat ik krijg en je hoopt zoveel mogelijk minuten, maar dat kan natuurlijk niet altijd.”

Zijn er na een halfjaar met zoveel hoogtepunten nog doelen over? “Een hattrick, ofzo”, lacht Brittijn. Dan vervolgt hij serieus. “Misschien een vaste waarde worden in de basiself. Maar dat is een kwestie van tijd, trainen, wat het team nodig heeft en wat de trainer van mij vindt. Daar ga ik zo hard mogelijk aan werken.” Na een korte stilte voegt hij resoluut toe: “Een doel is natuurlijk wel promoveren. Ja, sowieso Eredivisie spelen met De Graafschap. Daar gaan we wel voor, het is een doel voor het team.” Een hattrick in de wedstrijd waarmee De Graafschap zich kan verzekeren van promotie, dus. Met een glimlach: “Ja, dat zou wel mooi zijn.”

Naam: Philip Brittijn
Geboortedatum: 9 april 2004
Club: De Graafschap
Positie: middenvelder
Sterke punten: inzicht, techniek, passing