Na Ajax en Vitesse mikt Paul Fosu-Mensah nu op doorbraak in Nederland

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Paul Fosu-Mensah, die na een moeilijk jaar zonder club dit seizoen bij Helmond Sport hoopt door te breken in het profvoetbal.

Door Chris Meijer

Iedere dag hebben ze wel even contact, via WhatsApp of FaceTime. Alfons Fosu-Mensah in Engeland, Timothy Fosu-Mensah in Duitsland en Paul Fosu-Mensah in Nederland. “Ik heb echt heel veel aan mijn broers, we spreken elkaar dagelijks. Over iedere situatie. We proberen elkaar te pushen, mentaal sterk te houden en te verbeteren”, vertelt de jongste telg van de voetbalbroers. “Hier en daar ging ik vroeger wel een weekend naar Manchester, of waar Timothy dan speelde. Dan waren we met de hele familie daar om zijn wedstrijd te kijken of even op bezoek te zijn. Als hij een vrij weekend had, kwam hij terug naar Nederland. Je ziet elkaar het grootste deel van de tijd misschien niet fysiek, maar je hebt wel dagelijks contact en dan ben je toch met elkaar verbonden.”

Het had er lang de schijn van dat het voor Fosu-Mensah voorbestemd was om hetzelfde podium te halen als zijn drie jaar oudere broer. Al op achtjarige leeftijd werd hij door Ajax weggehaald bij de amateurs van Zeeburgia. Hij maakte op De Toekomst deel uit van een uitermate talentvolle lichting. “Ki-Jana, Kenneth, Jurriën, Ryan, Brian, Denilho”, somt Fosu-Mensah de voormalig ploeggenoten op met wie hij nog altijd contact heeft. “Veel goede spelers die nu in de top van Europa spelen. Ik kijk met trots naar hen, het is echt mooi om te zien. Het was een toptijd, ik heb genoten bij Ajax. Echt genoten. Een goede opleiding, waarin ik met goede spelers heb gespeeld en heel veel topmomenten heb meegemaakt. Ja, echt een toptijd.”

Waar zijn voormalig ploeggenoten via Ajax doorstroomden naar het eerste elftal of een buitenlandse topcompetitie, moest Fosu-Mensah op zijn zeventiende vertrekken. “Ik ben realistisch ingesteld, ik had bij Ajax goede concurrenten en kwam terug van een kruisbandblessure. Ajax koos ervoor om met die andere jongens verder te gaan en uiteindelijk moet je die keuze respecteren. Het is gewoon doorgaan”, relativeert hij. Al op jonge leeftijd kreeg hij te maken met fysieke tegenslagen. “Ik heb al op een hele jonge leeftijd mijn kruisband afgescheurd. Vanaf mijn twaalfde heb ik drie jaar lang met een brace moeten spelen, vanwege medische redenen. Dat zijn momenten waarvan je achteraf denkt: had het maar wat anders gegaan. Maar het leven gaat zoals het gaat. Ik ben realistisch, iedereen heeft zijn eigen pad. De een gaat wat sneller dan de ander.”

Zijn knie zat hem kort na zijn vertrek bij Ajax ook in de weg, toen hij een stage mocht afwerken bij Fulham. “Tijdens mijn stage liep ik een meniscusblessure op, dan ben je drie maanden eruit en wordt het lastig om weer een nieuwe club te vinden. De teams zijn al gevormd en ik dacht ook: laat me alle tijd nemen om goed te revalideren, zodat ik als een sterkere en betere speler kan terugkomen”, vertelt de twintigjarige verdediger, die zowel in het centrum als op de rechtsbackpositie uit de voeten kan. Een jaar na zijn vertrek vond hij onderdak bij Vitesse, alleen bleef zijn verblijf in Arnhem beperkt tot één jaar.

“Ik heb zeker geen spijt van mijn keuze voor Vitesse. Mijn keuzes maak ik met volle vertrouwen, dus spijt heb ik niet. Het was jammer dat ik daar al snel ben vertrokken. Het begon lekker, maar helaas kreeg ik op een gegeven moment minder speelminuten en daar kwam corona vervolgens bovenop. Van daaruit hebben ze een keuze gemaakt. Dan kun je wel klagen, maar uiteindelijk staat die keuze vast en moet je gewoon verder kijken. Het verleden telt dan niet meer.” Opnieuw moest hij op zoek naar een nieuwe club, alleen was dit nu nog lastiger dan een jaar eerder. Door de coronapandemie kwamen vele malen meer voetballers zonder club te zitten.

“Het was een frustrerende periode, een zwaar jaar. Ik houd van voetbal en wilde mezelf weer voetballer kunnen noemen”, verzucht Fosu-Mensah. In de tussentijd kreeg hij één mogelijkheid om weer aan de slag te gaan, in de vorm van een stage bij Greenock Morton. Het kwam uiteindelijk echter niet van een dienstverband in de Schotse Championship. “Ja, ik ben op een gegeven moment wel gaan twijfelen. Gelukkig werkt mijn opleiding in mijn voordeel, dat heb ik zelf ook verdiend. Maar toch: er zijn heel veel goede spelers nu nog altijd clubloos. Ik heb veel voor mezelf moeten trainen met personal trainers en fysio’s. Maar gelukkig ben ik er goed uitgekomen. Ik houd niet echt van stilzitten. Het begint te jeuken als ik lang stil moet zitten, dus daardoor heb ik er geen moeite mee gehad om iedere dag ervoor te blijven gaan.”

Fosu-Mensah twijfelde dan ook geen moment toen hij tegen het einde van vorig seizoen de kans kreeg op een stage bij Helmond Sport. Daarin maakte hij een dusdanig goede indruk dat hij tijdens de voorbereiding op dit seizoen mocht terugkomen en uiteindelijk een eenjarig contract met een optie voor nog een seizoen verdiende. “Ik zat er lekker in tijdens de trainingen, ik had wel een goed gevoel daarover. Gelukkig was dat ook andersom zo. Je moet realistisch zijn, ze kunnen altijd voor een ervaren speler of iemand uit de buurt kiezen. Ik ben dankbaar dat ze mij hebben gekozen en dat ik hier verder mocht. Het bevalt goed. Iedereen was vriendelijk en behulpzaam, vanaf dag één voelde het alsof ik er langer was. Ik ben blij dat ik deze stap heb gemaakt.” Voorlopig moet Fosu-Mensah het bij Helmond Sport nog stellen met een reserverol: hij kwam tot dusver tot drie invalbeurten.

“Ik ben wel geduldig, mijn familieleden houden me rustig. Ik maak stappen, vooral qua conditie. Maar ook in mijn spel, het voelt goed om iedere dag te trainen en mezelf eigenlijk weer voetballer te voelen. We zijn al een tijdje bezig, dus ik voel me al een stuk sterker dan in het begin van het seizoen. Het is mannenvoetbal, geen jeugdvoetbal meer. Er worden andere keuzes gemaakt, je moet de jeugdigheid uit je systeem halen en omturnen naar een volwassen spel. Ik denk wel dat dit een perfecte stap is op dit moment in mijn carrière. Zodra ik mijn minuten kan maken en mezelf weer kan laten zien, gaat het wel goed komen”, zo klinkt het vastberaden. Het moet uiteindelijk leiden tot zijn ultieme droom: samenspelen met zijn broer Timothy.

De carrière van zijn broer - die Ajax, Manchester United, Crystal Palace en Fulham een klein jaar geleden bij Bayer Leverkusen terechtkwam - tovert spontaan een glimlach op het gezicht van Fosu-Mensah. “Als je op achttienjarige leeftijd op een vol Old Trafford mag debuteren tegen Arsenal... Dat is niet iets wat iedereen kan zeggen. Pff, ik heb met een bonkend hart gezeten toen hij aan de zijlijn stond. Die momenten heb ik nog scherp in mijn geheugen”, glundert hij. Zijn achternaam én positie roept al snel de vergelijking met zijn broer op. Daarover haalt Fosu-Mensah zijn schouders op. “Daar loop je altijd mee rond. Ik ben gewoon trots. Mijn broer heeft Premier League gespeeld en speelt nu in de Bundesliga. Ik probeer gewoon altijd mezelf te laten zien, mijn best doen en mijn kwaliteiten te showen. Wat de mensen denken, heeft redelijk weinig invloed. Ik leef van dag tot dag, maar natuurlijk heb ik ambities.”

Naam: Paul Fosu-Mensah
Geboortedatum: 10 april 2001
Club: Helmond Sport
Positie: verdediger
Sterke punten: positionering, kopkracht, tackle