Mysterieuze absentie van Dolberg biedt voormalig Real-doelwit tweede kans

Spelers als Lionel Messi, Cristiano Ronaldo, Robert Lewandowski, Neymar en Mohamed Salah domineren al jaren de headlines, maar er komt onherroepelijk een moment waarop zij hun troon over moeten dragen aan de volgende generatie. In de rubriek Toppers van Morgen zet Voetbalzone iedere keer een potentiële opvolger van deze grootheden in het zonnetje. Wie spelen zich in de kijker bij de allergrootste clubs en mogen daarom niet ontbreken op jouw eigen volglijst? Ditmaal gaat de aandacht uit Amine Gouiri, die dankzij de mysterieuze afwezigheid van Kasper Dolberg eindelijk de kans krijgt om zijn immense potentieel waar te maken.

Door Thijs Verhaar

Wie de afgelopen jaren zocht naar lijstjes met de grootste talenten ter wereld, stuitte altijd op de naam Amine Gouiri. Logisch ook, want de twintigjarige spits scoorde bijna vijftig keer voor de vertegenwoordigende jeugdelftallen van Frankrijk en ook in de jeugd van Olympique Lyon was hij niet te stuiten. Al op zeventienjarige leeftijd mocht hij debuteren in de hoofdmacht en binnen de kortste keren volgden geruchten dat Manchester United, Arsenal, Chelsea, Juventus, Internazionale en zelfs Real Madrid hem wilden overnemen. Drie tamelijk teleurstellend verlopen jaren later speelt hij echter nog altijd in de Ligue 1.

Dat is natuurlijk allerminst een schande, maar fans van les Gones hadden simpelweg veel meer verwacht van de veelvuldig met Karim Benzema vergeleken aanvaller. De droevige conclusie is echter dat hij in drie jaar tijd door ernstig blessureleed en de concurrentie van spelers als Memphis Depay en Moussa Dembélé slechts vijftien officiële wedstrijden in het tenue van Lyon heeft gespeeld. Tel daarbij op dat hij niet één goal of assist kon noteren in die optredens en je begrijpt al snel waarom het gedesillusioneerde Lyon afgelopen zomer besloot akkoord te gaan met een verkoop. Alle mondiale grootmachten bleken een stuk minder happig dan drie jaar geleden, maar de hyperambitieuze competitiegenoot OGC Nice durfde de gok wel aan voor zeven miljoen euro.

De club uit de Côte d’Azur werd in de zomer van 2019 overgenomen door de Engelse miljardair Jim Ratcliffe en heeft sindsdien weer serieuze ambities om mee te strijden om de ereplaatsen in de Ligue 1. De rijkste Brit ter wereld wil voor stabiliteit zorgen na enkele roerige jaren, waarin de ploeg de middenmoot slechts bij uitzondering ontsteeg. Die tijd moet nu echter voorbij zijn, want de Champions League halen is nu de ambitie. Ratcliffe wil echter niet overhaast te werk gaan en heeft drie tot vijf jaar uitgetrokken om die doelstelling waar te maken. De zesde plaats van afgelopen seizoen ziet hij daarom ook niet als een teleurstelling, ondanks het feit dat er bijna vijftig miljoen euro tegenaan werd gesmeten om spelers als Kasper Dolberg, Alexis Claude-Maurice en Stanley Nsoki vast te leggen.

Zij passen allemaal perfect binnen de strategie om jonge beloftevolle spelers verder te ontwikkelen en daarmee een kern te formeren die op termijn de strijd aan kan gaan met Lyon, Lille, AS Monaco en Paris Saint-Germain. Volgens hetzelfde recept werden afgelopen zomer opnieuw diverse talenten aangetrokken, waarvan Gouiri ondanks zijn magere statistieken van de afgelopen jaren toch het meest veelbelovend is. De razendsnelle aanvaller is van nature een spits, maar kan ook vanaf de linkerflank uit de voeten. Vanuit daar vuurt hij graag met de rechtervoet op doel, al is hij met zijn uitstekende overzicht en dito passing ook goed in staat om een teamgenoot in stelling te brengen, luidde de uitleg van de club. “We zijn blij dat hij in ons project gelooft en we verwachten veel van hem.”

In de eerste de beste competitiewedstrijd betaalde Gouiri al na 23 minuten het vertrouwen terug met een goal tegen Lens. Daar was dan eindelijk zijn langverwachte eerste treffer op profniveau en prompt scoorde hij in de tweede helft nogmaals, waardoor zijn ploeg met 2-1 winst van het veld stapte. Inmiddels staat de teller halverwege het seizoen op vijf goals en drie assists in de Ligue 1, terwijl hij ook al viermaal doel trof in vijf wedstrijden in de Europa League. Eindelijk toont hij dus weer glimpen van zijn verleden als doelpuntenmachine en er is meer goed nieuws voor hem. Door de afwezigheid van eerste spits Kasper Dolberg mag Gouiri van de nieuwe trainer Adrian Ursea eindelijk vanuit de punt spelen. Hoewel hij daar het meest dreigend is, dwong de op 5 december ontslagen oefenmeester Patrick Vieira hem uit te wijken naar de linkerflank, vanwaar hij veel minder vaak in scoringspositie kwam.

Dolberg en Gouiri zijn door hun looplijnen en de manier waarop ze zich uit laten zakken om aanvallen op te zetten op papier zeer vergelijkbare spelers, maar de oud-Ajacied krijgt vanwege zijn statuur bij Nice normaal gesproken de voorkeur in de spits. Hij werd afgelopen seizoen clubtopscorer en de fans kroonden hem tot speler van het jaar. In de huidige jaargang speelde de Deen echter pas negen wedstrijden mee. In de laatste zes duels viel hij eenmaal een half uurtje in tegen Stade Rennes en verder ontbrak hij zonder uitleg in de wedstrijdselectie. “Het is heel vreemd. De club geeft aan dat hij er vanwege blessureleed niet bij is, maar wil niet vertellen wat eraan scheelt”, aldus Goal-journalist Sébastien Martins. “Het zou kunnen dat hij kampt met de naweeën van corona. Dat gebeurde echter al in september en sindsdien heeft hij gewoon wedstrijden gespeeld, dus er lijkt iets anders te spelen. Niemand weet echter precies wat er met hem aan de hand is.”

De club zegt ernaar te streven Dolberg in januari weer speelklaar te hebben, maar het is sterk de vraag of Ursea hem meteen het vertrouwen geeft als nummer negen. Gouiri heeft zich bewezen met een serie prima optredens en een knappe goal tegen zijn oude club Lyon. FootballCritic schaart hem momenteel zelfs bij de vijftig meest consistente jonge talenten ter wereld en juist daar schortte het de afgelopen jaren aan bij hem. De website geeft alle spelers een rating tussen de nul en honderd en baseert zich op de laatste 1.800 speelminuten waarin iemand in actie kwam. Door over zo’n lange periode te meten, toont men kraakhelder aan hoe constant spelers presteren. Aangezien consistentie zeer moeilijk is voor jonge voetballers, is de score van Gouiri (82) uitstekend te noemen. Hij presteert daarmee op een gelijkwaardig niveau als bijvoorbeeld Federico Chiesa (Juventus) en Alexis Sánchez (Internazionale).

Langzaam maar zeker begint Gouiri dus toch zijn grote belofte in te lossen. De jeugdinternational van Frankrijk Onder-21 houdt continu meerdere verdedigers bezig en zorgt daarmee voor ruimte bij teamgenoten. Bovendien toont hij zich keer op keer in staat om onder de druk uit te voetballen of tegenstanders voorbij te dribbelen waardoor hij zelfs in scoringspositie komt. Daarbij moet wel worden opgemerkt dat de dribbelaar toch nog steeds te veel kansen mist. Met iets meer rust voor de goal had hij al dubbele cijfers kunnen noteren. Zo bezien is de oogst van vijf competitietreffers dus een beetje schraal te noemen, maar bij Nice wijst men vooral op de positieve kanten. Coach Ursea redeneert dat hij simpelweg vertrouwen nodig heeft en rekent op hem om te stijgen op de ranglijst. De ploeg staat op een teleurstellende twaalfde plaats en de Roemeense coach heeft het tij nog niet kunnen keren sinds hij Vieira verving.

Nice moet een achterstand van zes punten goedmaken om zich in ieder geval te plaatsen voor Europees voetbal en het gat richting de CL-plekken betreft zelfs al dertien punten, al heeft Nice nog wel een inhaalwedstrijd tegoed. De puzzelstukjes van clubeigenaar Ratcliffe zijn dus nog lang niet allemaal op hun plek gevallen, maar met de steeds beter presterende Gouiri is er in ieder geval hoop voor de toekomst. Hij is eigenlijk de enige die progressie maakte onder Vieira en lijkt die groei voort te zetten dankzij het vertrouwen van Ursea. De coach hamert erop dat Gouiri werkt aan zijn kopkracht, want het liefst wil hij alles in de voeten aangespeeld krijgen. Indien hij sterker met het hoofd wordt en meer vertrouwen krijgt in zijn afronding, heeft hij alles in huis om Nice de komende jaren richting de top te stuwen en alsnog zijn langverwachte droomtransfer te maken.