Muiterij lijkt druppel voor flamboyante preses: ‘Steek je geld maar in je reet’

Napoli gold in de afgelopen jaren als de belangrijkste uitdager van Juventus en de komst van spelers als Hirving Lozano en Kostas Manolas afgelopen zomer had i Partenopei dichter bij de ongenaakbare grootmacht uit Turijn moeten helpen. De ploeg van trainer Carlo Ancelotti heeft na twaalf wedstrijden echter al een achterstand van dertien punten op la Vecchia Signora en niet alleen op het veld is er sprake van een crisis bij de Napolitanen. Sinds een ruime week is er sprake van een heuse ‘muiterij’ in het Stadio San Paolo nadat de selectie besloot om tegen de uitdrukkelijke wensen van voorzitter en clubeigenaar Aurelio De Laurentiis in te gaan. De flamboyante filmproducent heeft al vijftien jaar de touwtjes in handen bij de club, maar zal niet veel vaker met zoveel interne tegenstand te maken gehad hebben als de problemen die hij nu het hoofd moet bieden.

Door Robin Bruggeman

De Laurentiis, telg uit een fameuze Italiaanse filmdynastie, verdiende in de afgelopen decennia zijn fortuin met de meer dan vierhonderd films die hij produceerde. In 2004 besloot hij zijn portfolio uit te breiden door in te stappen bij Napoli, dat in die tijd eigenlijk al over de rand van de afgrond was getuimeld. De club, in de jaren tachtig aan de hand van Diego Maradona nog een nationale en Europese grootmacht, takelde in de jaren negentig steeds verder af en het seizoen 1997/98 werd met slechts twee overwinningen in de Serie A besloten met degradatie naar de Serie B. Ondanks een snelle terugkeer op het hoogste niveau kon een bankroet een paar jaar later niet voorkomen worden en het leek erop dat de club voorgoed op zou houden te bestaan. De Laurentiis wierp zich voor 33 miljoen euro echter op als de redder van Napoli en in 2004 volgde een doorstart onder de naam Napoli Calcio, aangezien de officiële naam Società Sportiva Calcio Napoli door het faillissement niet meer gebruikt mocht worden.

“Er was een veiling om een vel papier te kopen, er was verder niets over. Alleen een hobby en een logo”, blikte De Laurentiis jaren later terug op het moment dat hij bij Napoli instapte. De club begon na de herstart in de Serie C1 en in 2006 volgde een promotie naar de Serie B, waarna De Laurentiis erin slaagde om de oude naam en de clubgeschiedenis weer in handen te krijgen. Een jaar later was de comeback compleet, toen Napoli na slechts een seizoen op het tweede niveau naar de Serie A promoveerde en zich weer tussen de grote namen van het Italiaanse voetbal meldde. De Laurentiis toonde zich in die jaren een gehaaide bestuurder, die echter niet alleen vanwege zijn prestaties aan de onderhandelingstafel de krantenkoppen wist te halen.

Spraakmakende uitspraken
De inmiddels zeventigjarige zakenman heeft sinds zijn aantreden bij Napoli nauwelijks een blad voor de mond genomen en steekt met enige regelmaat tirades af in de richting van grootste concurrent Juventus, de Italiaanse voetbalbond, de UEFA en de FIFA. Zo pleit hij al jarenlang voor een aantal hervormingen van het voetbal, waarbij, om de entertainmentwaarde op te krikken, wedstrijden onder meer ingekort zouden moeten worden van negentig naar zestig minuten. De Europese voetbalbond UEFA zou hij het liefst willen afschaffen en in plaats daarvan moet de macht volgens De Laurentiis in handen komen van de grote Europese voetbalclubs. Voor de Serie A zelf heeft hij ook een aantal ingrijpende hervormingsplannen. Begin dit jaar pleitte hij bijvoorbeeld in gesprek met The New York Times, met het toen nog op het hoogste niveau uitkomende Frosinone als voorbeeld, voor een systeem waarin de tv-gelden anders verdeeld zouden moeten worden en de nummer laatst zelfs een boete opgelegd zou moeten krijgen.

“Als je eerste wordt, krijg je bijvoorbeeld honderd miljoen euro. Als je tweede wordt, krijg je vijftig miljoen en ga zo maar door. Maar als je laatste wordt, krijg je een boete”, deed hij zijn plannen uit de doeken. “Het probleem is dat de kleine teams dezelfde rechten hebben als de grote clubs. Waarom zou Frosinone, dat slechts een seizoen in de Serie A speelt, een snee van de pagnotta (brood, red.) moeten krijgen als ze vervolgens weer terugvallen naar de derde divisie. Als ze niet mee kunnen doen en als laatste eindigen, zouden ze een boete moeten krijgen. Ze zouden geen geld moeten krijgen voor een mislukt seizoen. Promotie en degradatie is het stomste wat er is in het voetbal. Zeker als je dan ook nog de UEFA hebt die de clubs dwingt om te voldoen aan de Financial Fair Play-regels. Clubs zouden geografisch gestructureerd moeten worden, zodat ze allemaal zelf de broek op kunnen houden. Als ze niet kunnen overleven en zichzelf in stand kunnen houden, zouden ze eruit geschopt moeten worden.”

Naast zijn plannen om het competitiesysteem overhoop te gooien, haalt De Laurentiis regelmatig het nieuws met vileine opmerkingen richting andere clubs en zelfs zijn eigen spelers. Zo werd Kalidou Koulibaly onder zijn leiding in de zomer van 2014 voor een kleine acht miljoen euro overgenomen van Racing Genk. De preses kwam tijdens de presentatie van de Senegalese stopper echter voor een verrassing te staan: “Ik ben niet iemand die afgezet kan worden. Ben jij Koulibaly? Zou jij niet groter moeten zijn? Waarom ben je geen 1.92 meter? Verdorie, overal staat dat je 1.92 zou moeten zijn en niet 1.86. Ik moet met Genk gaan praten om wat geld terug te krijgen”, reageerde hij toen. In diezelfde zomer werden Napoli-sterren als Ezequiel Lavezzi, Marek Hamsík, Walter Gargano en Christian Maggio in verband gebracht met transfers richting de Premier League. De Laurentiis 'waarschuwde' zijn spelers echter meteen dat dit geen goed idee zou zijn. “Als deze spelers mij boos willen maken, mogen ze oprotten naar Engeland. Maar dit moeten ze wel begrijpen: de Engelsen leiden een slecht leven, hun eten is slecht en hun vrouwen wassen hun edele delen niet. Ze hebben daar geen idee wat een bidet is.”

Vesuvius Hotel
De in Rome geboren en getogen De Laurentiis runt Napoli nog steeds op zijn eigen manier. De filmproducent heeft, ondanks dat hij al vijftien jaar de baas is bij de club, nog altijd geen eigen huis in Napels en verblijft als hij in de stad moet zijn altijd in een suite in het peperdure Vesuvius Hotel. Vanuit zijn hotelkamer bestiert hij zijn zaken, die vanwege bijgeloof echter niet de hele week door gedaan kunnen worden. Zo mogen er op dinsdagen en vrijdagen geen nieuwe spelers worden gepresenteerd omdat dit ongeluk zou brengen. In een tijd waarin clubs over elkaar heen buitelen met originele manieren om aanwinsten te presenteren blijft Napoli daarnaast van de oude stempel: elke transfer wordt eerst bekendgemaakt via het persoonlijke Twitter-account van de voorzitter voordat er een persbericht de wereld in wordt geslingerd.

Dat De Laurentiis’ specifieke manier van werken hem niet alleen maar vrienden en medestanders oplevert zal nauwelijks als een verrassing komen. Gonzalo Higuaín, met een transfersom van negentig miljoen euro ruimschoot de duurste uitgaande transfer uit de clubgeschiedenis, vertrok in de zomer van 2016 bijvoorbeeld naar Juventus omdat hij niet meer door één deur kon met de voorzitter: “We hebben nooit een goede relatie gehad omdat hij op een andere manier denkt dan ik. Ik heb deze keuze ook gemaakt omdat hij mij in deze richting heeft geduwd”, verklaarde hij ruim drie jaar geleden tijdens zijn presentatie in Turijn. De Laurentiis had zich in de jaren daarvoor regelmatig kritisch uitgelaten over de Argentijnse spits, waarbij hij onder meer diens gewicht onder vuur nam: “Als iemand anderhalve kilo aankomt, is het net alsof hij met een blok beton in zijn zak rondloopt,” was eens zijn reactie na een ongelukkige wedstrijd van Higuaín.

Nadat Napoli twee seizoenen geleden, na maar liefst twintig weken bovenaan te hebben gestaan, op vier punten van kampioen Juventus eindigde en de ploeg de afgelopen voetbaljaargang in een niemandsland, op elf punten achter de kampioen en tien punten voor nummer drie Atalanta, afsloot, wilde De Laurentiis in het huidige seizoen weer serieus de aanval openen op grote tegenstrever Juventus. I Bianconeri stelden met Maurizio Sarri bovendien een trainer aan met een verleden in Napels, die ook niet onder de best mogelijke omstandigheden was vertrokken. Een maandenlange flirt met James Rodríguez leverde uiteindelijk niets op, maar Lozano werd wel voor een kleine veertig miljoen euro wel overgenomen van PSV. Een soortgelijk bedrag werd bovendien naar AS Roma gestuurd voor Manolas, die samen met Koulibaly een niet te passeren verdedigingsduo moest gaan vormen. Voor doelman Alex Meret, eerder al een seizoen gehuurd van Udinese, werd eveneens 22 miljoen euro neergelegd, terwijl talent Eljif Elmas voor 16 miljoen werd opgepikt bij Fenerbahçe en er met de transfervrije Fernando Llorente nog een relatief grote naam binnen werd gehaald.

Muiterij
Al deze investeringen ten spijt kan Napoli begin november de landstitel alweer uit het hoofd zetten. Door nederlagen tegen Juventus, Cagliari en AS Roma en gelijke spelen tegen Torino, SPAL en Atalanta is de achterstand op de koploper uit Turijn inmiddels alweer opgelopen tot dertien punten. Van de laatste drie competitiewedstrijden voor het gelijke spel tegen Genoa van ruim een week geleden werd er geen enkele gewonnen en dat was voor De Laurentiis reden om zijn selectie na de verliesbeurt tegen AS Roma van ruim twee weken geleden op ritiro te sturen op trainingscomplex Castel Volturno. De bedoeling was dat de spelers daar de hele week zouden verblijven, onderbroken door het Champions League-duel met Red Bull Salzburg (dat uiteindelijk in een 1-1 gelijkspel eindigde). “Het team zal tot zondagochtend in ritiro gaan, een aantal spelers vertrekt dan richting hun nationale teams. Het trainingskamp is geen straf, maar een kans voor de spelers om elkaar beter te leren kennen”, was de uitleg van De Laurentiis.

Deze beslissing van de preses werd al meteen met gemor ontvangen door een aantal van zijn sterspelers en twee weken geleden barstte de bom na het gelijkspel tegen Salzburg. Middenvelder Allan kreeg het volgens berichtgeving van La Gazzetta dello Sport in de kleedkamer al aan de stok met De Laurentiis’ zoon Edoardo, waarbij het bijna uitliep op een handgemeen tussen de twee. “Je kan je geld in je reet steken”, zou de Braziliaan de zoon van de voorzitter hebben toegebeten. In plaats van op de teambus terug naar het trainingscomplex te stappen, keerden de spelers na afloop van de wedstrijd met hun eigen auto’s terug naar huis, om zich de volgende dag weer bij de club te melden. Napoli deed daarop een persbericht de deur uit waarin het met juridische stappen richting de eigen spelers dreigde en een complete radiostilte over de situatie inlaste.

Grote gevolgen?
Twee weken later zijn de ergste stofwolken enigszins opgetrokken en lijken de eerste gevolgen van de ‘muiterij’ van de selectie zich af te tekenen. Oudgedienden Allan, Dries Mertens, José Callejón en Lorenzo Insigne zouden door De Laurentiis worden gezien als de aanstichters van de opstand en in de Italiaanse pers wordt al gespeculeerd dat Mertens en Callejón in januari op zoek mogen naar een nieuwe club. Aanvoerder Insigne moet er op zijn beurt voor vrezen dat hij zijn band moet inleveren, terwijl ook de positie van trainer Ancelotti wankelt. De oefenmeester keerde samen met zijn staf na de wedstrijd tegen Salzburg wel terug naar het trainingscomplex, maar hem wordt verweten dat hij zijn selectie niet in de hand heeft, na afloop van de Champions League-wedstrijd het verplichte persmoment oversloeg en dat hij de kant van zijn spelers gekozen zou hebben. In Tuttosport valt zelfs te lezen dat de enige reden dat Ancelotti nog niet is ontslagen, de hoge afkoopsom die hij mee zou moeten krijgen is. Een aantal spelers heeft daarnaast bezoek gekregen van leden van de ultra’s van Napoli, die onder meer het huis van Allan kort en klein hebben geslagen, terwijl er ook werd ingebroken in de auto van de vrouw van Piotr Zielinski.

De Laurentiis staat daardoor voor een van de grootste uitdagingen sinds hij vijftien jaar geleden instapte bij Napoli. De preses lijkt er niet de persoon voor om zich zo maar neer te leggen bij de tegenstand vanuit de spelersgroep, al wordt er in Italië ook gespeculeerd dat hij er weleens helemaal de brui aan zou kunnen geven. De zakenman nam anderhalf jaar geleden ook het in de Serie C uitkomende Bari over en gaf zoon Luigi de leiding over die club. Naast de huidige problemen met zijn spelersgroep ligt De Laurentiis al enige tijd overhoop met de gemeente Napels en burgemeester Luigi de Magistris, waardoor het plan om een nieuw stadion voor de club te bouwen maar niet van de grond komt. In Bari lonkt daardoor een schone lei voor de filmproducent, die de ambitie heeft om i Galletti terug te brengen naar de Serie A en zich daar de komende jaren weleens op zou kunnen storten. In de afgelopen dagen duiken in Italië bovendien steeds meer berichten op over Qatarese interesse in Napoli en volgens Il Mattino is De Laurentiis bereid om voor een bedrag van 900 miljoen euro afscheid te nemen van de club.