Menno Bergsen strijkt neer bij recordkampioen: ‘Je ziet overal vaantjes’

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Menno Bergsen, die AS Trencín eerder deze zomer verruilde voor de Sloveense recordkampioen NK Maribor.

Door Chris Meijer

De vrije dagen zijn in deze periode spaarzaam voor Menno Bergsen. Grofweg een maand nadat de 21-jarige doelman zijn handtekening zette onder een tweejarig contract bij NK Maribor, stond al de eerste officiële wedstrijd op het programma in de eerste kwalificatieronde van de Conference League tegen Urartu uit Armenië. “Ik heb een korte vakantie gehad, want de voorbereiding is begin juni al van start gegaan”, lacht Bergsen. Tussen de wedstrijden in de Conference League is afgelopen weekeinde ook al de Sloveense competitie van start gegaan. “Pittig, maar leuk. Het is voor mij de eerste keer dat ik Europees speel en moet reizen, dus het is wel leuk om mee te maken. Ik zou anders nooit in Armenië komen. Of nou ja, kleine kans. Ik had niet gedacht dat ik ooit in Maribor zou komen, laat staan Armenië. Ik wist niet eens waar het lag, het is nog best ver weg. Het is ook heel warm daar, een graad of veertig. Tja, zo zie je nog wat plekken.”

Dat Bergsen nu met een recordkampioen Europees voetbal zou gaan spelen, had hij anderhalf jaar geleden niet direct verwacht toen hij Nederland achter zich liet. De uit Oud-Beijerland afkomstige doelman keepte voor Sparta Rotterdam, FC Dordrecht en FC Eindhoven, waar hij zijn contract inleverde om elders meer aan spelen toe te komen. Het AS Trencín van Tscheu La Ling pikte hem transfervrij op. “Ik ging daar naartoe om meer te spelen en mezelf te laten zien. Dat is goed gegaan, maar af en toe ook minder geweest. Ik heb minder gespeeld dan ik gehoopt had. Het is toch een hele goede keuze geweest om daarheen te gaan. Ik heb elke dag keihard getraind, ben beter geworden en dan is dit de beloning. Ik ben achteraf heel blij dat ik bij Trencín gezeten heb. Ik heb daar heel veel geleerd, als keeper en als mens. Ik moest zelfstandig en volwassen worden.”

Bergsen trof met Gideon van de Wee (performance coach), Aschraf El Mahdioui, Ryan Koolwijk, Ruben Ligeon en Gino van Kessel de nodige Nederlanders in Slowakije. “Ik ben goed opgevangen, maar het was niet per se makkelijk. De stap was niet te groot, in het begin speelde ik iedere wedstrijd en ging het hartstikke goed. Het leven gaat soms in ups en downs. Ik heb een blessure en corona gehad en speelde niet altijd. Er zijn ook buiten het veld moeilijke momenten geweest. Vorig jaar heb ik drie maanden lang niemand van mijn familie gezien, omdat de grenzen dicht waren vanwege corona. Maar uiteindelijk vind ik dit het wel waard, mijn familie en vriendin staan achter me en komen geregeld langs als het kan”, zegt Bergsen. De ervaringen in het buitenland zorgden er naar eigen zeggen voor dat hij anders naar het keepen is gaan kijken.

“Heel gedetailleerd. Bij Trencín wilden ze graag dat ik meevoetbalde en de bal aanviel, dat is bij Maribor vergelijkbaar. Ik ben wel in goede zin veranderd, als ik kijk hoe ik bij Eindhoven en Dordrecht in het doel stond. Dat is geen wereld van verschil, maar je leert overal iets anders. Stel dat ik nu naar Rusland zou gaan, zou ik ook wat anders leren. Je neemt alles mee in je rugzak, ik vind het ook wel leuk om op verschillende plekken te komen. Van iedere cultuur en keeperstrainer leer je iets”, knikt Bergsen. Na in anderhalf jaar negen wedstrijden voor Trencín te hebben gespeeld, liep zijn contract afgelopen zomer af. Beide partijen besloten in onderling overleg niet met elkaar verder te gaan, waardoor Bergsen transfervrij een overstap kon maken. Lang liet die transfer niet op zich wachten en dat was mede te danken aan Kris Stergulc, de Sloveense keeperstrainer van Trencín.

Stergulc (‘echt een topper, ik heb heel veel van hem geleerd’) filmde de trainingen bij Trencín en deelde deze ook met Mitija Pirih, zijn landgenoot en collega van Maribor. Dat leidde uiteindelijk tot een aanbieding van de Sloveense club. “Ik heb eigenlijk niet getwijfeld. Maribor is een hele grote club. De grootste club waar ik tot nu toe heb gespeeld. Ik heb een heel goed gesprek gehad met de keeperstrainer. Het zag er allemaal gewoon heel goed uit.” Maribor was voor Bergsen geen onbekende club. In 2014 en 2017 was Maribor nog actief in de groepsfase van de Champions League en met vijftien landstitels en negen bekers is het veruit de meest succesvolle club van Slovenië. “Je merkt gelijk dat het een grote club is, alles is goed geregeld. Overal is iemand voor, om dingen te regelen. Maar er is bijvoorbeeld ook iemand die me oppikte bij het hotel en naar de plek bracht waar ik naartoe moest. Je hoeft alleen over voetbal na te denken, de rest wordt geregeld.”

“Het voetbal leeft in de stad, je ziet vaantjes van Maribor in de auto’s. Als je iemand spreekt, is de kans groot dat het een fan van Maribor is. Ik ben al een aantal keer herkend. Niet als ik op straat loop, maar wel toen ik toevallig in de fanshop was: ‘Hé, de keeper!’”, vervolgt Bergsen. Hij heeft snel zijn plek gevonden in het oosten van Slovenië, waar hij al na een week een appartement in het centrum van Maribor heeft betrokken. “Ik heb op allerlei sites gezocht en een goed appartementje gevonden. Dat is ook beter, anders leef je vanuit een koffer in je hotel en dat is niet fijn. Het is een leuke en gezellige stad. Niet heel groot, maar het centrum is leuk. We gaan geregeld met ploeggenoten even de stad in, er zitten veel leuke koffietentjes. De vibe is goed. Ik vind Maribor beter dan Trencín. Omdat het groter is, maar het heeft ook te maken met dat ik in de zomer ben aangekomen. Alles is nu buiten. Ik weet niet hoe het hier in de winter is, dat is misschien vergelijkbaar met Trencín.”

Bergsen merkt op dat het niveau bij Maribor wel hoger ligt dan bij Trencín. “Maar dat is op zich wel logisch. Er zijn geen afspraken over gemaakt over of ik eerste of tweede keeper ga worden. Ik ben als keeper gekomen en wie de beste is, die speelt. Het is niet zo dat ik als trainkeeper gekomen ben, dat niet. Als ik mezelf bewijs en laat zien, ga ik ook spelen. Ik sluit niks uit, ik ben hier pas net en heb al best veel oefenwedstrijden gespeeld. Dat ging goed, dus ik blijf mijn ding doen en dan zien we het wel. Ik hoop uiteindelijk nog hoger te komen, dat ik hier minuten ga maken en mezelf in de kijker kan spelen. Je weet niet hoe het gaat, maar dat is het plan.” Toen Bergsen aan de groepsapp van Maribor werd toegevoegd, werd direct duidelijk wat het doel voor dit seizoen is.

“De groepsapp heet ‘Maribor kampioen 2022’, dus dat is wel de grote doelstelling. Als dat lukt staat het hartstikke goed op mijn cv en het is mooi om mee te maken. Het is heel lastig om als voetballer je toekomst te voorspellen. Ik wist een paar maanden geleden nog niet dat ik hier zou zijn. Dat maakt het ook wel leuk. Ik had zeker niet gedacht toen ik bij FC Eindhoven vertrok dat ik nu hier uit zou komen”, glundert Bergsen. Het eerste doel voor dit seizoen is het halen van de groepsfase van de Conference League. En daar hoopt de uit de regio Rijnmond afkomstige Bergsen op één specifieke tegenstander. “Feyenoord-uit zou top zijn. Zo’n scenario zou wel mooi zijn. In De Kuip spelen is prachtig. Ik heb weleens op de bank gezeten met FC Dordrecht toen we een benefietwedstrijd in De Kuip speelden. Daar zou ik wel dolgraag een Conference League-wedstrijd willen spelen.”