‘Matthijs en ik maken er weleens grapjes over, dat we ooit tegen elkaar spelen’

Voor Jip Molenaar ging er afgelopen week een droom in vervulling. De achttienjarige spits werkte met succes een stage af bij Eintracht Frankfurt, waardoor hij deze zomer de jeugdopleiding van FC Volendam verruilt voor de Onder-19 van de nummer zeven van het afgelopen Bundesliga-seizoen. “Ik moet bekennen dat het een aangename verrassing was dat Eintracht aan de telefoon hing”, glundert Molenaar in gesprek met Voetbalzone.

Door Chris Meijer

Een aantal weken geleden leefde Jip Molenaar nog in de veronderstelling dat hij volgend seizoen ‘gewoon’ in de Onder-19 van FC Volendam zou gaan spelen. Een telefoontje van Nordin Wooter zette zijn leven echter behoorlijk op zijn kop. Molenaar trainde de afgelopen drie jaar extra in de academie van de oud-aanvaller van onder meer Ajax, Real Zaragoza, Watford en Panathinaikos. “Mijn broertje trainde daar altijd en op gegeven moment vroeg hij of ik ook wilde meetrainen. Hij was eigenlijk de eerste die tegen mij zei dat hij het in mij zag zitten en dat ik de top kon halen”, herinnert de jonge aanvaller, zoon van oud-prof Keje Molenaar, zich. In de afgelopen maanden voerde Wooter gesprekken met Eintracht over een eventueel dienstverband binnen de jeugdopleiding. Daarin werd tevens duidelijk dat die Adler voor de Onder-19 nog op zoek waren naar een sterke spits, die men in Duitsland niet kon vinden. Zodoende kwam Eintracht Molenaar op het spoor, die op dat moment nog van niets wist.

“Ik heb de afgelopen tijd examens gehad en letterlijk vlak na mijn laatste examen belde Nordin met de vraag of ik tijd had om een week later een paar dagen mee te gaan trainen met Eintracht Frankfurt Onder-19. Dat vond ik natuurlijk een geweldig idee, dus ik ben daarheen gegaan”, vertelt Molenaar. In Frankfurt kwam hij in een totaal andere wereld terecht dan hij gewend was. “Alleen al als je op dat complex aankomt en dat vergelijkt met dat van Volendam, dat is natuurlijk een wereld van verschil. Ze hebben daar echt alles: verschillende natuur- en kunstgrasvelden, een enorme gymzaal, supermooie kleedkamers en een sportschool. Dat was al een ervaring op zich. Ik had persoonlijk verwacht dat het veel lopen zou zijn op de training, maar ze speelden juist constant positiespellen. Persoonlijk vond ik dat wel fijn. In het begin vond ik het wel een beetje spannend. Ik was niet echt zenuwachtig, maar ik was wel benieuwd of ik het niveau aankon en of ik mee kon komen. Tijdens de trainingen merkte ik eigenlijk direct dat het echt goed ging.”

Molenaar signaleerde al wel snel dat het niveau wat hoger lag dan bij Volendam op de trainingen. Vooral de intensiteit van het drukzetten en vastzetten van de tegenstander verbaasde hem. “Ze verwachten dat je door een centrale verdediger heen loopt, in plaats van dat je een paar meter voordat je er bent afremt. Als je een bal ingespeeld krijgt, heb je niet de tijd om even rustig te kijken. Ze zitten er super, super kort op. Dit was op de training, dus in de wedstrijden zal het nog een stapje feller zijn. De handelingssnelheid moet daar een stuk omhoog.” Na drie dagen te hebben meegetraind met Eintracht, keerde Molenaar met een goed gevoel terug richting Volendam. “Die trainer zei tegen mij: ‘We keep in touch, we keep in touch’. Hij vroeg ook hoe ik het daar vond en of ik nog moest trainen bij Volendam, dus ik kreeg het idee dat hij wel positief gestemd was. Toch kan het zijn dat je eenmaal thuis helemaal niks meer te horen krijgt.”

Een aantal dagen later kwam er echter al een verlossend telefoontje vanuit Duitsland. Eintracht moest er alleen nog wel zien uit te komen met Volendam, dat Molenaar eigenlijk graag wilde behouden. “Ik heb acht jaar bij Volendam in de jeugd gespeeld en ieder seizoen werd ik wat duurder. De clubs zijn gaan onderhandelen en het werd steeds concreter, ik hoorde dat er telkens wat meer afspraken waren gemaakt. Toen het op gegeven moment rondkwam, besefte ik: wow, ik ga voor Eintracht Frankfurt spelen”, stelt Molenaar, die nu zijn vertrouwde omgeving achter zich moet laten. Niet alleen het ouderlijk huis, maar ook FC Volendam. Vanaf zijn tiende speelde Molenaar in het shirt van het Andere Oranje, waar hij afgelopen seizoen actief was in de Onder-19.

“Het heeft me bij Volendam nooit verveeld, maar ik was er wel aan toe om uit mijn comfortzone te stappen. Het was al langer mijn bedoeling om een transfer te maken en Nordin begeleidt me, dus hij was ook wel voor mij bezig”, legt hij uit. Toch had Molenaar zich eigenlijk neergelegd bij een langer verblijf in het KRAS Stadion. Er sudderde belangstelling vanuit Italië, maar concreet werd dat niet. Met technisch directeur Jasper van Leeuwen en trainer Wim Jonk arriveerde er bij Volendam een nieuwe technische leiding en zij zagen voor de spits een toekomst weggelegd als verdediger. “Mijn vader zei altijd tegen me: ‘Je bent eigenlijk gemaakt om centrale verdediger te worden’. Doordat Jonk en Van Leeuwen het ook in me zagen zitten, had ik besloten om de transfer te laten voor wat het was. Ik dacht: ik ga bij Volendam achterin spelen en dan zien we wel wat er gaat gebeuren. Letterlijk een week later kreeg ik te horen dat Eintracht me wilde hebben. Als dan uiteindelijk zo’n grote club als Eintracht Frankfurt belt... Afgelopen seizoen zag je ze in de halve finale van de Europa League spelen, met topspitsen als Luka Jovic, Sébastien Haller en Ante Rebic.”

“Met bepaalde jongens ben ik bij Volendam enorm close geworden, dat zijn echt mijn beste vrienden. Dan hoop je dat je met een van hen het eerste elftal kan bereiken. Wie weet dat het ooit nog gaat gebeuren, dat weet je nooit. Maar ik heb die droom even opzij gezet om het eerste van Eintracht te bereiken. Dat is weer een ander type droom. Van kleins af aan ben ik al super ambitieus, in alles wil ik het hoogste bereiken. Al helemaal in het voetbal”, gaat Molenaar verder. Hij zal bij Eintracht aansluiten in de Onder-19, waar hij nog minimaal een jaar kan spelen. Het is afwachten waar daarna zijn toekomst ligt, daar Eintracht momenteel geen tweede elftal heeft. Indien Molenaar over een jaar niet kan aanhaken bij de hoofdmacht, lonkt eventueel een huurperiode. “Ze hebben liever niet dat ik bij het eerste op de bank ga zitten. Als ze me nog wel goed genoeg vinden en niet weten of ik regelmatig aan spelen toekom bij het eerste, hebben ze liever dat ik ergens anders speelminuten maak om me te blijven ontwikkelen. Mogelijk wordt er op korte termijn een Onder-23 opgezet, waardoor ik daarin zou kunnen gaan spelen.”

Molenaar brengt nu de laatste dagen in Volendam door, alvorens hij naar Frankfurt vertrekt. Met zijn nieuwe werkgever begint hij direct met een trainingskamp nabij de Nederlandse grens. “Ik krijg direct een typisch Duits trainingskamp voor mijn kiezen, dus ik zal in die dagen waarschijnlijk weinig de bal zien”, lacht Molenaar. Voor advies kan hij in ieder geval terugvallen op een voetbalfamilie. Vader Keje speelde voor Volendam, Ajax en Feyenoord, terwijl Matthijs de Ligt de vriend van zus AnneKee is. “Ze vertellen genoeg verhalen over hoe het eraan toegaat in het profvoetbal. De verhalen over de befaamde boslopen van Ajax zijn al een aantal keer voorbijgekomen. Ze vertellen dat de voorbereiding er bij echte topclubs heel zwaar aan toegaat, daar hebben ze allebei al de nodige ervaring mee. Als ik vragen heb, ga ik naar een van hen toe. Betere klankborden kan je niet hebben, ze steunen me enorm.”

Heb je voorafgaand aan je stage advies ingewonnen bij hen?
“Ze waren vooral heel blij voor me, mijn vader zei dat ik er ontspannen naartoe moest gaan en een tandje harder moest lopen. Daar houden ze heel erg van in Duitsland. Matthijs heb ik voor die tijd even een aantal dagen niet gezien, omdat hij weg was met Ajax. Toen hij het hoorde, zei hij meteen dat het een enorme club is in Duitsland. Hij had het meteen over Jovic en Haller, die kent hij natuurlijk ook allemaal. Hij was superblij voor me, dat was mooi om te zien.”

Heb je De Ligt niet overgehaald om ook naar Eintracht te komen?
“Nee, nee, nee. Ik ben bang dat ze hem niet kunnen betalen, hij mikt wat hoger. We hebben het wel over zijn keuze gehad, laatst waren we toevallig met z’n tweeën uit eten. Als we samen zijn, hebben we het er geregeld over. Hij bespreekt zijn keuze wel, maar ik denk niet dat mijn advies doorslaggevend is. Welke keuze hij ook maakt, het gaat top uitpakken voor hem. Dat weet ik zeker.”

Misschien staan jullie ooit wel tegenover elkaar, als directe tegenstanders.
“We maken er weleens grapjes over, we hopen op een dag weleens tegenover elkaar te staan. Ik heb hem verteld dat hij dan een hele moeilijke wedstrijd gaat krijgen. Hij is er heilig van overtuigd dat ik de bal niet ga aanraken, dus ik hoop dat het ooit gebeurt en dat we kunnen zien wat er gaat gebeuren. Ik denk dat ik er dan wel eentje in prik. Binnen een aantal jaar in de Champions League, wie weet. Dat zou geweldig zijn.”