Mag ik u voorstellen aan ...

Het huidige seizoen is pas een maand of drie oud, maar vanaf het begin van dit seizoen is er één voetballer bij mijn clubje die mijn hart gestolen heeft. Hij speelt momenteel heel weinig vanwege communicatieve problemen tussen de technische staf en de speler zelf. Vanaf moment één weet ik gewoon, deze jongen komt er wel. Xhelil Abdulla.

Deze Macedonische voetballer is afgelopen zomer gehaald van het Macedonische FC Shkendija’79, spelend in de hoogste divisie van Macedonië. Bijzondere aan Xhelil en de club is dat hij onderdeel uitmaakte van het team dat twee seizoenen geleden kampioen werd van de eerste divisie van Macedonië, promoveerde naar de Macedonische Eredivisie, en ook daar het kampioenschap heeft gepakt. Dat betekende dus Champions League-voetbal voor de club. Met een wedstrijd tegen Rode Ster Belgrado. In Belgrado werd er met 4-0 verloren. En thuis in Tevovo met 0-1.

De onlangs vertrokken technisch directeur Leen Looijen had beloofd dat hij spelers aan zou trekken met ervaring op het hoogste niveau. In feite is er met Xhelil een speler aangetrokken die dat heeft. Champions League-ervaring. En dat voor een negentienjarige centrumverdediger die al op vijftienjarige leeftijd debuteerde in het betaalde voetbal. Fysiek en mentaal is er niets mis met deze jongen, enkel het taalprobleem houdt deze speler nog aan de kant. Xhelil sprak tot voor kort alleen vloeiend Turks. Geen woord Engels, laat staan Nederlands.

Xhelil is ambitieus, hij wil groeien, een grote speler worden in het voetbal. Voor De Graafschap door het vuur gaan. En het is een verhaal apart dat deze speler toch in Doetinchem speelt. Hij werd ook begeerd door FC Basel en FC Groningen. Hij heeft zelf aangegeven als reden dat hij zijn zaakwaarnemer vertrouwd en deze had hem gezegd dat de kans het grootste was dat hij in Doetinchem speeltijd krijgt. Vandaar dat hij dus nu bij ons onder contract staat.

Trainer Andries Ulderink heeft ook het volste vertrouwen erin dat Xhelil er wel komt. Volgens de trainer is Xhelil een perfectionistisch ingestelde voetballer die voor zichzelf de lat erg hoog legt. Tevens een goede, sterke jongen, rustig aan de bal en die ook op de bank erg meeleeft met het spel.

De bekerwedstrijd tegen FC Utrecht thuis, daar is voor mij alles begonnen. Dat was de eerste wedstrijd waar ik Xhelil heb zien voetballen. Hoewel het dus een centrale verdediger is, speelde hij linksback. Hij kwam regelmatig mee op, gaf voorzetten die af en toe een keer goed vielen. Ook tijdens vrije trappen en corners kan deze jongen ontzettend gevaarlijk worden, gezien zijn lengte.

Ik keek in de verlenging met een glimlach op mijn gezicht naar de wedstrijd. De trainer had Xhelil in de spits geposteerd. Die bal had maar één keer goed hoeven vallen. Achteraf bleek dus dat hij totaal erdoor heen zat na negentig minuten. De trainer had geen opties meer om te wisselen.

Tijdens de penaltyreeks tijdens diezelfde wedstrijd heb ik afwisselend naar Xhelil en de penalty’s zitten kijken. En de beleving bij die jongen was er toen al! Het klopt wat de trainer zegt: hij leeft heel erg mee met het spel. Als de penalty gemist werd, zag je hem balen. Werd de penalty erin geschopt, zag je hem uit zijn dak gaan.

Vele supporters hebben hem al bekritiseerd wegens de foute terugspeelbal tijdens de wedstrijd uit tegen Heracles Almelo. Want daar viel de 1-0 uit. Dat het dus een speler van niks is, dat ze niet begrijpen waarom Looijen hem gehaald heeft en dat het een miskoop zou zijn geweest. Sinds de wedstrijd uit tegen sc Heerenveen heeft deze jongen niet meer gespeeld en wordt er specifiek gewerkt aan het communicatieve aspect. De taal. Zodat er ook in hectische momenten aan Xhelil uitgelegd kan worden wat er precies van hem verwacht wordt.

Voetballers zijn net als wij supporters gewoon mensen. En zonder enkel vertrouwen in ons van anderen zouden wij ook minder goed presteren. Wij hebben de aanmoedigingen van anderen ook nodig. Ik roep daarom ook al maanden: “Geef deze jongen de tijd om te wennen, de basiskennis van de taal onder de knie te krijgen. En dan krijgen we een hele goede centrale verdediger erbij.”

Stiekem doet deze Xhelil mij denken aan een collega voetballer van hem: Ted van de Pavert. Ook centrale verdediger met lengte. Net zo jong, kan ook nog veel leren, maar ook de potentie om een goede, stabiele centrale verdediger te worden.

En nu is het aan Xhelil om het iedereen te laten zien dat hij daadwerkelijk een aanwinst is. Laat hem leren en groot worden bij ons. Hij heeft aangegeven voor De Graafschap door het vuur te willen gaan. Laten wij onze Xhelil het vertrouwen geven wat hij nodig heeft om een goede centrale verdediger te worden. Mijn vertrouwen heeft hij al.