Mag het wat minder explosief allemaal?

Stille wateren hebben diepe gronden. Een prachtig gezegde uit onze taal. In de huidige maatschappij lijkt geen ruimte meer voor rustige bedachtzame mensen. De wereld wordt individualistischer en harder. Iedereen moet zich profileren, kijk alleen al naar alle reality series en talentenprogramma’s. Hoe jonger de deelnemers hoe beter. Zo, heb ik als oudere jongere lekker mijn gal gespuwd.

De Serie A zit in de eindfase en het is op alle fronten ongemeen spannend. Zowel bovenin als onderin. Hoogspanning en de mens 2.0 gaan niet goed samen. De eerste eruptie voltrok zich onlangs in Genua, waar de ultras van Genoa de thuiswedstrijd tegen Siena bij een 0-4 tussenstand lamlegde. Zeer recent konden de spelers en begeleiders van Lazio zich niet meer beheersen. In de veronderstelling het eindsignaal gehoord te hebben stopten zij, waardoor Udinese-speler Danilo Pereyra de bal zo in het lege doel kon schieten. De derde episode deed zich gisteren voor tijdens de wedstrijd Fiorentina – Novara.

Voor wie de beelden nog niet via YouTube heeft gezien kort het verhaal. De hoofdrolspelers waren de 51-jarige trainer Delio Rossi en de twintigjarige speler Adem Ljajic. Na een half uur haalt Rossi Ljajic naar de kant. Laatstgenoemde is “not amused” en steekt ironisch zijn duim op en roept van alles. Rossi draait zich om en stort zich letterlijk in de dug-out met de intentie om Ljajic rake klappen uit te delen. De altijd zo rustige Rossi is compleet buiten zinnen. Ik kan er met mijn pet niet bij. Juist Rossi die op persconferenties altijd de rust zelve is. Dit gaat heel Europa door. Liever hadden we sportief door Europa gereisd.

Terug naar het begin. Halverwege november 2011 wordt Delio Rossi gepresenteerd als de opvolger van Sinisa Mihajlovic. Hiermee wordt aan de wens van het overgrote deel van de tifosi voldaan. De opdracht is dan al helder: minimaal lijfsbehoud. Vastberaden gaat Rossi het team naar zijn hand zetten met een 3-5-2 formatie. Wat hij aantreft is een spelersgroep waarin anarchie heerst. Teveel spelers zijn om verschillende redenen ontevreden. Ljajic is er een van. Hij krijgt amper speeltijd achter Stevan Jovetic en Alberto Gilardino. Laatstgenoemde verkast in de wintertransferperiode naar Genoa en wordt vervangen door Amauri. Voor Houssine Kharja, eerder spelend voor Internazionale, geldt hetzelfde verhaal. Hij moet Riccardo Montolivo, die zijn contract plichtmatig aan het uitspelen is, voor zich dulden.

Als het met nog zeven speelronden te gaan echt verkeerd dreigt te gaan volgt er een prima reeks tegen AC Milan, Palermo, Internazionale en AS Roma. In Milaan was al dertien jaar niet meer gewonnen. Een overwinning in Stadio Olimpico was alweer twintig jaar geleden. Ljajic en Kharja krijgen hun speeltijd. Ljajic, zelf overtuigt van zijn klasse, liet die ook bij vlagen zien. Hij had een belangrijke rol bij de overwinning op AS Roma. De gemiste strafschop tegen Internazionale hadden we het al niet meer over. Eigenlijk waren het ook ideale tegenstanders aangezien wij niet het spel hoefden te maken maar vanuit de omschakeling snel konden counteren. Het gewenste speltype van Rossi.

Uit tegen Atalanta was het weer ouderwets niets. Wellicht ook veroorzaakt door vermoeidheid na het zware programma in een korte tijd. En dus ook nog steeds geen salvezza. Tegen Novara had het moeten gebeuren. Kharja, die rekende op een basisplaats, zeker met de blessure van Valon Behrami, maar die niet kreeg, verliet daarop pardoes het stadion. Naar verluidt zou hij daarbij de kwaliteit van de kleedkamerdeur getest hebben. Bij Ljajic lukte niets maar hij wou zo graag en toen kwam de wissel. Daarbij was de reactie van Ljajic bovenal respectloos, iets wat zeer hoog in het vaandel van de oefenmeester staat. Hij zou er in zijn laatste persconferentie op terugkomen.

Zoals gewoonlijk kalm, zijn stropdas gladstrijkend, zoekend naar de juiste woorden en zich te verontschuldigen richting de club, spelers, supporters en ook Ljajic. op wat er precies is gezegd wilde hij niet ingaan. Ooit als trainer begonnen bij de jeugd van Foggia en in de rest van zijn trainersloopbaan stond wederzijds respect bovenaan. Opvallend noemt Rossi in een adem ook respect voor zijn familie. Aan het einde wilde hij geen vragen beantwoorden. Alle aandacht moet gericht worden op de komende twee wedstrijden.”Trainers en spelers komen en gaan, het tricot blijft”, aldus Rossi. Ljajic daarentegen beperkte zijn verontschuldiging tot de club en zijn medespelers.

Rossi is voor een op hol geslagen bende dik betaalde egoïsten neergezet waar hij geen vat op heeft gekregen. Het falende (spelers)beleid van de afgelopen twee jaar is hem fataal geworden. Hij had nooit mogen slaan maar net als het grootste deel van de aanhang, die al een petitie zijn begonnen voor de terugkeer van Delio, gun ik hem de kans op eerherstel Dat zal dan na zijn schorsing van drie maanden zijn en bij een andere club, want Fiorentina kon niet anders dan hem ontslaan. Ljajic komt weg met een flinke boete en missen van de twee resterende competitiewedstrijden. Al acht ik de kans op een zomers vertrek groot en zien we hem niet meer in ons prachtige paarse shirt.