Limburgs talent Smans stelt doel: ‘Daar moet een club als VVV altijd voor gaan’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht om de week een van deze talenten uit. Met deze keer aandacht voor Levi Smans, de negentienjarige middenvelder van VVV-Venlo die dit seizoen zijn absolute doorbraak beleeft.

Door Kevin van Buuren (tekst) en Labib Bitchou (video)

Het voetbalverhaal van Smans bij VVV start al op jonge leeftijd. Al onderbreekt hij zijn droomvlucht om zijn tienerjaren met beide benen op de grond door te brengen. “Ik speelde hier van de Onder 9 tot en met de Onder 12. Toen ik naar de middelbare school ging heb ik besloten om te stoppen bij VVV en mij op school te focussen.” De middenvelder maakt verstandig zijn havo af, voordat zijn voetbalopleiding de prioriteit krijgt. Gelukkig is hij in Venlo nooit vergeten.

“Uiteindelijk ben ik teruggevraagd door VVV. Bij de amateurs speelde ik ook wel op niveau; divisievoetbal. Dus ik bleef me wel ontwikkelen in die tijd”, vertelt Smans aan Voetbalzone. “Bij VVV zat ik nog één jaar in de jeugd. Wel tijdens de Corona-periode, dus heb ik niet veel kunnen spelen. Het jaar erop degradeerde VVV uit de Eredivisie. Vanwege geldgebrek kregen toen meer jongens uit de jeugd een kans. Die kans heb ik gegrepen en in het eerste jaar speelde ik direct veel."

Vroeg volwassen

Dat is het seizoen 2021/22. De dan zeventienjarige Smans mist de eerste competitiewedstrijd, maar maakt daarna op twee wedstrijden na altijd minuten. Tot januari 2022 staat hij zelfs twaalf wedstrijden in de basis, waarna hij een fikse tegenslag krijgt. “Ik raakte geblesseerd aan mijn heup. Omdat ik veel speelde, was dit moeilijk. Ik heb er zes maanden uitgelegen.” Eenmaal hersteld, heeft Smans moeite om zich in het team te spelen. Slechts sporadische invalbeurten sieren zijn seizoen. Totdat de laatste wedstrijden aanbreken. Plots verschijnt hij weer aan de aftrap en ook in de play-offs krijgt hij het vertrouwen.

Uiteindelijk verliest VVV de halve finale van Almere. Deze wedstrijden speelt de ploeg zonder Smans, die een ronde eerder tegen Willem II uitvalt met een hersenschudding. Dit seizoen speelt hij nagenoeg iedere wedstrijd, meestal als basisspeler. De play-offs hoopt hij weer te halen. “Daar moet een club als VVV voor gaan. We weten nu hoe vet het is om zulke potjes te spelen. Tegen Willem II viel ik vroeg uit, maar ik heb de wedstrijd teruggezien. Met die sfeer, dat is waarom je voetbalt.”

Waardevolle teamspeler

Naast een herboren doorbraak, weet Smans dit seizoen ook zijn stempel te drukken op een eventueel ticket voor de nacompetitie. Al na zes wedstrijden staat hij op drie doelpunten. Een tegen FC Utrecht (de 2-0 bij een 4-1 winst) en hij neemt de eerste twee treffers tegen NAC voor zijn rekening (3-1 winst). Inmiddels staat de teller op zeven goals en vijf assists. “Ik krijg het vertrouwen van de trainers en ik zit lekker in mijn vel. Ik hoop er nog meer binnen te schieten.”

Daar zit volgens het talent zijn grootste ontwikkelpunt. “Ik wil groeien in mijn rendement. Vooral mijn schot buiten de zestien, dat ik daar meer goals uit maak.” Desondanks slaagde hij er dit seizoen al meermaals in het verschil te maken. “Het liefste speel ik als aanvallende middenvelder, maar ik kan ook op ‘8’ spelen en eventueel als linksbuiten tussen de linies uit de voeten”, vertelt hij. “Ik denk dat ik een aardige dribbel heb en ben een echte teamspeler.”

Als voorbeelden neemt Smans Frenkie de Jong van FC Barcelona en Bernardo Silva van Manchester City. “Hun dribbels, creativiteit en spelinzicht, daar kan ik van genieten. Bernardo Silva speelt tussen de linies en is supercreatief. Hij is zo technisch zo vaardig. Of mij dat ook een beetje lukt? Het is een ander niveau, maar ik probeer dat ook in mijn spel te brengen, zodat het ook voor toeschouwers aantrekkelijk is om naar te kijken.” Als ultieme stap zou hij graag dezelfde weg als De Jong bewandelen. “Spanje blijft altijd mijn droomcompetitie. Van jongs af aan ben ik voor Barcelona. Ook al loopt het wat minder, de voetbalintentie blijft daar altijd. Daar kan ik van genieten.”

Echter zit de jonge spelmaker voorlopig op zijn plek bij VVV. Daar hoopt hij de lijn door te trekken. “Uiteindelijk wil ik naar de Eredivisie toe. Misschien wel met VVV!” Op het veld kan hij het goed vinden met een aantal spelers. “Ik vind Elias Sierra heel goed. Hij staat iets lager op het veld, zoals De Jong. Hij draait ook heel snel en kan op de eerste meters een tegenstander uitspelen, zodat we onder de druk uitkomen.”

Een hecht team

Daarnaast heeft hij in linksback Simon Janssen iemand die dezelfde taal spreekt, zowel verbaal als voetbaltechnisch. “We staan ook allebei een beetje links op het veld. Met hem heb ik een hele goede klik. En het is ook een Venlose jongen, dus spreken we onderling Limburgs.” Onbewust zullen ze daarmee een tegenstander nog wel eens op het verkeerde been zetten, zoals een Nederlander niet de tactiek van een Chinees kan afluisteren. “Als ik met hem communiceer in het veld, gaat dat ook in het Limburgs, ja.” Al met al merkt hij binnen het gehele team een fijne onderlinge sfeer. “Jongens die niet veel zeiken op elkaar, maar elkaar willen helpen en het beste eruit willen halen.”

De sociale mentaliteit van de provincie vindt hij eveneens de charme van zijn huidige club. “Het is een kleine organisatie waarin niemand zeikt, maar iedereen er vol tegenaan gaat. De persoonlijkheden binnen de club en ons team... dat zijn allemaal goede mensen die hier hun stinkende best doen en het beste met de club voor hebben.” Het restant van dit seizoen moet VVV nog eens goed aanzetten, om het begeerde play-off-ticket te behalen. In ieder geval hebben ze met Smans een doorgebroken talent die dit keer, indien hij blessurevrij blijft, wél het verschil kan maken in allesbeslissende wedstrijden.