Liever Everton dan Ajax voor Siem en Luuk zit goed bij PSV
Siem en Luuk de Jong, veel Nederlandser vind je ze niet. En dat terwijl de broers de eerste jaren van hun leven in Zwitserland woonden. Het zijn beiden rustige, no nonsense jongens die zich de kop niet gek laten maken. De passie voor sport werd ze met de paplepel ingegoten door hun ouders die zelf op topniveau volleybal speelden.
Het talent van het tweetal bleek echter op het voetbalveld te liggen en beiden kwamen in de opleiding van De Graafschap terecht. Dat ze daadwerkelijk profvoetballer zouden worden, was niet meteen duidelijk. Ze maakten allebei netjes het VWO af en ondanks dat Siem op zestienarige leeftijd instroomde bij Ajax, begon hij aan een opleiding Economie en Bedrijfskunde die hij later alsnog moest afbreken wegens zijn definitieve doorbraak in het eerste.
De anderhalf jaar jongere Luuk kwam op zijn zeventiende terecht bij FC Twente, waar hij geleidelijk doorbrak en in zijn eerste jaar direct kampioen werd. Hij speelde in het begin regelmatig vanaf de nummer tien positie, achter centrumspits Marc Janko, maar belandde uiteindelijk definitief in de punt van de aanval. Na drie seizoenen in Enschede is het tijd voor een nieuwe stap en bijgestaan door vader George maakt hij de overstap naar Borussia Mönchengladbach.
Een op het eerste oog verstandige stap, maar Luuk weet daar zijn belofte als duurste aankoop aller tijden niet in te lossen. De verhuurperiode die volgt bij het al eerder geïnteresseerde Newcastle United was wederom goed doordacht, maar bood geen soelaas. Pas toen hij terugkeerde in Nederland, ditmaal bij PSV dat in een eerder stadium nog de voorkeur gaf aan Tim Matavz, hervond hij zijn oude vorm.
In de zomer dat Luuk de Engelse havenstad verlaat, komt Siem juist aan in Newcastle. Dit tot de nodige hilariteit van de supporters, die grapten dat de club in eerste instantie ‘per ongeluk de verkeerde De Jong haalde’. Siem was op dat moment net voor de vierde keer op rij kampioen geworden met Ajax kampioen en was in dat elftal éévan de meest stabiele en bepalende spelers. In zijn eerste jaar in Engeland komt hij door een reeks blessures niet veel aan spelen toe onder trainer Alan Pardew, die na een half jaar vertrekt naar Crystal Palace.
Onder zijn opvolger Steve McClaren moet Siem het vooral doen met invalbeurten, mede door de komst van Georginio Wijnaldum. Inmiddels is McClaren vertrokken, Newcastle United gedegradeerd en zal Siem zich op zijn toekomst beraden.
Waarom de jongens allebei niet zijn doorgebroken in het buitenland blijft de vraag. Ze hebben geen moeilijke karakters of rare grillen en passen naadloos in iedere groep. Daarnaast hebben ze een neusje voor de goal en leveren ze altijd meer dan genoeg arbeid. Wellicht is de combinatie van deze betrouwbaarheid, talent en mentaliteit net te mager voor een succesvolle internationale carrière. De jongens zijn geen spectaculaire voetballers voor wie je naar het stadion komt en bij Luuk is er veelvuldig commentaar geweest op zijn te lage handelingssnelheid. De clubs waarbij ze hun geluk beproefden waren echter wel overwogen keuzes en net een treetje hoger dan hun oude clubs. Als het daar niet lukt, waar moeten ze dan heen?
In de berichtgeving rond Siem vielen deze week de woorden ‘Ajax’ en ‘terugkeer’. Hoewel een groot deel van de bezoekers van Voetbalzone dat helemaal ziet zitten, lijkt het voor beide partijen geen logische stap. Hoewel de ervaring aanlokkelijk is, heeft Ajax op dit moment geen behoefte aan nóg een middenvelder. Met Davy Klaassen, Nemanja Gudelj, Riechedly Bazoer, Daley Sinkgraven en Thulani Serero is het nu al dringen op het middenveld en Donny van de Beek, Adbelhak Nouri en Frenkie de Jong staan al klaar.
Daarnaast heeft Siem in Engeland nog geen echte kans gehad en is het te vroeg om hem reeds te licht te bevinden. Wat hij nodig heeft is een kruiwagen, een kans en het vertrouwen. Wat dat betreft zou het mooi zijn als hij in het kielzog van zijn oude coach Frank de Boer mee kan naar een nieuwe club als Everton. Frank weet wat hij aan Siem heeft en zal vermoedelijk geen twijfels kennen zijn talisman van vier successeizoenen mee te nemen.
Het oorspronkelijke plan van Luuk was om na twee seizoenen weer uit Nederland te vertrekken. Op de achtergrond staat Jürgen Locadia te popelen om na een seizoen op de flank in het centrum aan de slag te kunnen. Ondanks twee uitstekende jaren, waarin Luuk tweemaal bijna topscorer werd, lijken de clubs niet rijen dik klaar te staan. Een derde seizoen in Eindhoven lijkt dan ook een reële optie, niet in de laatste plaats omdat hij nog drie jaar onder contract staat en PSV dus geen haast heeft te verkopen.
Daarnaast wordt er Champions League gespeeld en dat doen ze lang niet overal en dus heeft een nieuwe poging in de Bundesliga of Premier League geen haast voor de spits. Als hij straks wel uit Eindhoven wil vertrekken kan hij overigens ook wel een kruiwagentje gebruiken. Misschien dat Phillip Cocu na komend seizoen wel wat leuks gaat doen?