Kopstoot en ‘koning’-gedrag: de kleurrijke aanwinst voor de Eredivisie

ADO Den Haag heeft de komst van Alan Pardew dinsdag wereldkundig gemaakt. Afgelopen week verscheen op Voetbalzone een profiel van de Engelse oefenmeester.

Met het ontslag van Leonid Slutsky bij Vitesse verloor de Eredivisie onlangs een van zijn meest kleurrijke trainers. De Russische oefenmeester lijkt echter op korte termijn een opvolger te krijgen, aangezien ADO Den Haag nadrukkelijk in verband wordt gebracht met de komst van Alan Pardew. De geboren Londenaar haalde in de afgelopen jaren als trainer van onder meer Newcastle United, Crystal Palace en West Bromwich Albion geregeld de Britse pers met zijn acties op het veld en buiten het stadion.

Door Robin Bruggeman

Pardew maakte als speler pas op relatief late leeftijd zijn entree in het profvoetbal. Als middenvelder speelde hij in zijn begindagen voor clubs als Whyteleafe, Epsom & Ewell, Corinthian-Casuals, Dulwich Hamlet en Yeovil Town, voordat hij in 1987 de overstap maakte naar het destijds op het tweede niveau acterende Crystal Palace. Later zou de nu 58-jarige manager nog de kleuren van Charlton Athletic, Tottenham Hotspur, Barnet en Reading dragen en veel van deze clubs diende hij daarna ook als trainer. Pardew begon in 1998 als interim-coach bij Reading en had vervolgens als eindverantwoordelijke vier jaar de touwtjes in handen bij the Royals. Na zijn vertrek in 2003 volgden nog dienstverbanden bij West Ham United, Charlton, Southampton, Newcastle United, Crystal Palace en zijn laatste werkgever West Bromwich Albion, waar hij in april vorig jaar na slechts vier maanden aan het roer te hebben gestaan op straat werd gezet.

Pardew bouwde in zijn jaren als manager in het Engelse profvoetbal de reputatie op van een trainer die bij binnenkomst bij een club met goed, verzorgd voetbal snel voor een omslag kan zorgen. Wie zijn meest in het oog springende prestaties erbij pakt, ziet bijvoorbeeld een promotie met Reading, een negende plek in de Premier League met het West Ham dat hij zelf naar het hoogste niveau had geleid, een FA Cup-finaleplaats in datzelfde jaar en een vijfde plek met Newcastle United in het seizoen 2011/12. Pardew werd in die voetbaljaargang, toen hij met the Magpies boven gerenommeerde clubs als Chelsea en Liverpool eindigde, zelfs uitgeroepen tot Premier League Manager of the Season en mocht met zijn ploeg in het daaropvolgende jaar Europa in.

De andere kant van de medaille is echter dat Pardew een hoopvolle beginperiode meestal niet door weet te trekken, bij vier van zijn zeven werkgevers ontslagen werd en tweemaal met wederzijdse instemming de deur achter zich dichttrok. De enige club die hard voor het behoud van Pardew als manager vocht, was zijn eerste werkgever Reading in 2003. De oefenmeester had destijds zijn zinnen gezet op een overstap naar West Ham en nadat the Royals lieten weten niet mee te willen werken, diende hij zijn ontslag in. Reading-voorzitter John Madejski probeerde daarop via een gang naar de rechter nog een vertrek van zijn trainer te voorkomen, maar haalde uiteindelijk bakzeil. Bij zijn andere clubs werd ontslag of een vrijwillig vertrek van Pardew niet altijd beschouwd als het slechtst mogelijke scenario.

Kopstoot
De uitgesproken en flamboyante manager joeg door zijn gedrag namelijk menig bestuur tegen zich in het harnas. Het meest in het oog springende incident waar Pardew bij betrokken was, vond plaats in maart 2014 in zijn tijd bij Newcastle. Zijn club speelde destijds een wedstrijd tegen Hull City, waarin de gemoederen bijzonder hoog opliepen. Nadat Hull-speler David Meyler in een poging om een ingooi snel te kunnen nemen Pardew een licht zetje gaf, ging de coach verhaal halen bij de middenvelder en deelde hij uiteindelijk een kopstoot uit aan Meyler. Pardew werd vervolgens naar de tribune gestuurd, kreeg een schorsing van 7 wedstrijden en een boete van 71.000 euro van de Engelse voetbalbond plus een boete van 118.000 euro van zijn club. Twee jaar daarvoor was Pardew al eens twee wedstrijden geschorst geweest vanwege het duwen van een grensrechter in een wedstrijd tegen Tottenham Hotspur en deze actie leverde hem ook een boete van 24.000 euro op. Enkele maanden voor de wedstrijd tegen Hull haalde Pardew eveneens de krantenkoppen toen uit tv-beelden bleek dat hij toenmalig Manchester City-coach Manuel Pellegrini na een aanvaring ‘a f*cking old cunt’ had genoemd. Nadat journalisten hem met deze woorden confronteerden, zag Pardew zich gedwongen om zijn excuses aan te bieden.

Dat Pardew niet alleen een tegenstanders en zijn meerderen tegen zich in het harnas weet te jagen, blijkt uit anekdote van Stevie Bacon, dertig jaar lang de huisfotograaf van West Ham. Hij memoreert in zijn boek There’s Only One Stevie Bacon een incident in de aanloop naar een uitwedstrijd tegen Sunderland, waarbij de staf gezamenlijk neer was gestreken in een restaurant. Nadat iedereen zijn bestelling door had gegeven, vroeg Pardew wat iedereen besteld had. “Pards wendde zich vervolgens tot Tony Strudwick (fitness coach, red.), die vertelde wat hij besteld had. ‘Dat klink goed’, zei Pards. ‘Laten we het zo zeggen: als jouw gerecht beter is dan het mijne, neem ik ‘m.’”, blikt Bacon terug. “Toen onze maaltijden uiteindelijk werden gebracht, keek Pards naar Tony en zei hij: ‘Ja, ik had gelijk, die van jou ziet er een stuk beter uit dan die van mij. Ik neem ‘m.’ Daarna ruilde hij de borden om. ‘Dat kan je niet maken’, zei ik. ‘Hoezo?’, vroeg hij. ‘Je kan niet zomaar het eten van iemand anders pakken’, reageerde ik vol ongeloof. En hij antwoordde, zonder ook maar een spoortje van humor: ‘Als je de koning bent, kan je doen wat je wil.’”

‘Dat Barcelona-ding was vreselijk’
Zijn reputatie lijkt er inmiddels voor te zorgen dat Engelse clubs er twee keer over nadenken voordat zij met Pardew in zee gaan en sinds zijn ontslag bij West Brom in april vorig jaar zit Pardew thuis. De manager werd iets meer dan vier maanden daarvoor aangesteld om the Baggies voor degradatie te behoeden, maar van de 21 wedstrijden die hij aan het roer stond, werden er slechts 3 gewonnen. Als een van de redenen voor deze slechte serie voerde Pardew eerder dit jaar tegenover de Birmingham Mail een incident aan in Barcelona. West Brom was in Spanje neergestreken voor een teamuitje, toen Jonny Evans, Gareth Barry, Jake Livermore en Boaz Myhill een taxi besloten te stelen. “Dat was schadelijk in zoverre dat we voor die trip, die bedoeld was om de teamspirit te verhogen, een fantastisch resultaat hadden behaald tegen Brighton & Hove Albion en we in de beker van Liverpool in hun sterkste opstelling hadden gewonnen. Ik had opeens het gevoel dat we er waren, ik dacht dat we het de rest enorm moeilijk zouden gaan maken. Dat Barcelona-ding was echter vreselijk. De spelers hebben zichzelf teleurgesteld, de club teleurgesteld en mij teleurgesteld. Vanaf dat moment lukte het ons niet meer om een resultaat te behalen”, toonde Pardew zich een jaar later nog steeds rancuneus.

Pardew is sinds zijn ontslag bij West Brom niet helemaal uit de voetballerij verdwenen. De manager werkte de afgelopen tijd als analist bij Sky Sports en heeft ook een rol gespeeld bij de aanstelling van Wally Downes als trainer van AFC Wimbledon. De in deze Londense buurt opgegroeide Pardew fungeerde in dit proces als een soort klankbord voor the Dons, wat meteen verklaart waarom zijn voormalige pupil Kevin Nolan het ver wist te schoppen in het selectieproces. De oefenmeester heeft echter niet onder stoelen of banken gestoken graag weer aan de slag te willen en zijn naam passeerde in de afgelopen maanden de revue bij onder meer Cincinnati FC en Stoke City. Pardew liet eerder dit jaar in gesprek met The Telegraph nog weten te hopen dat zijn laatste dienstverband bij West Brom hem niet lang zal achtervolgen: “Ik moet nadenken over de positieve dingen en zeggen: ‘Oké, als ik naar mijn volgende club ga, wil ik laten zien wat mijn teams altijd doen: aanvallend voetbal spelen.’”

Herkansing in de Eredivisie?
“Ik heb bijna een baan in China geaccepteerd omdat ik het gevoel had dat het goed voor mij zou zijn om naar het buitenland te gaan en daar te ervaren wat de beste coaches in de Premier League ook hebben gedaan. Het helpt je om te leren, je moet evolueren.” Die instelling lijkt hem nu naar Den Haag te voeren, waar Pardew een club in verwarring aan zal treffen. ADO staat momenteel op de zeventiende plek in de Eredivisie en deze positie betekent aan het einde van het seizoen rechtstreekse degradatie. Trainer Alfons Groenendijk hield onlangs al de eer aan zichzelf nadat hij er niet in slaagde om zijn ploeg aan het draaien te krijgen en maandag werd ook technisch directeur Jeffrey van As op non-actief gesteld. De sportbestuurder lag al langer onder vuur vanuit de eigen achterban, die hem verantwoordelijk houdt voor de tegenvallende prestaties van dit seizoen: “Met name door de gang van zaken in het huidige seizoen was er onvoldoende draagvlak bij de Raad van Commissarissen om het contract van Jeffrey te verlengen. Daarna is hij vrijgesteld van werkzaamheden, zodat hij de tijd krijgt om zich te oriënteren op de toekomst, maar wij ook verder kunnen kijken met betrekking tot het technische beleid voor de langere termijn”, verklaarde technisch directeur Mohammed Hamdi via de officiële kanalen van zijn club.

ADO gaat naar verluidt tot het einde van het seizoen in zee met Pardew en de hoop in de Hofstad zal zijn dat de Engelsman het tij snel weet te keren. Dat zijn uitgesproken stijl van werken op de korte termijn ook voordelen met zich kan brengen blijkt wel uit een anekdote van Rickie Lambert, die Pardew meemaakte in hun gezamenlijke tijd bij Southampton. Lambert was toen net overgenomen van Bristol Rovers en had zich nog niet ontpopt tot de spits die later 117 doelpunten zou maken in 230 optredens namens the Saints. In podcast Le Pod vertelde hij onlangs dat Pardew een grote invloed heeft gehad op zijn latere successen: “Ik dacht dat de manager tevreden met me was, ik maakte doelpunten en deed wat ik altijd deed. Hij riep me echter bij zich en zei: ‘Ik heb je in de gaten gehouden en je bent echt een schande.’ Toen zei hij: ‘Laat me je buik zien.’ Dus ik moest hem mijn buik laten zien en dat was het beschamendste moment uit mijn hele loopbaan. Daarna was ik elke dag om negen uur op de club om te trainen, ik denk dat ik binnen drie maanden zes kilo kwijt ben geraakt.”